Γράφει η Έλια Κουρή
Η γραφή της Σόφης Θεοδωρίδου συνεχίζει να με μαγεύει, να με «αγγίζει» και να μιλάει στην ψυχή μου. Έχοντας μόλις γυρίσει και την τελευταία σελίδα του μυθιστορήματός της Στ’ αχνάρια των ξυπόλυτων ποδιών –είναι το τρίτο της βιβλίο που διαβάζω– μπορώ με βεβαιότητα πια να δηλώσω ότι θα την ακολουθώ σε κάθε νέο έργο της.
Εκλεπτυσμένη και συνάμα λιτή γραφή, κινηματογραφική και παραστατική τόσο όσο χρειάζεται, δίχως να κουράζει με επαναλήψεις. Χρησιμοποιώντας αφηγηματικές τεχνικές του κλασικού μυθιστορήματος, άλλοτε επιταχύνει και άλλοτε επιβραδύνει το ρυθμό της αφήγησης επιτείνοντας την αγωνία και το ενδιαφέρον του αναγνώστη για την εξέλιξη της υπόθεσης, μας ταξιδεύει σε ταραγμένα χρόνια της Ιστορίας της Ελλάδας: εμφύλιος, ταραγμένη Αθήνα του 1950, πολιτικά γεγονότα της δεκαετίας του ’60, δικτατορία και πτώση της Χούντας, κυπριακή Εισβολή, Η ζωή και η τύχη των ηρώων είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και συνυφασμένες με περιόδους της ελληνικής Ιστορίας, εξ΄ου και οι επιλογές των πρωταγωνιστών, οι σκέψεις τους, τα διλήμματά τους απόρροια της πολιτικής κατάστασης της χώρας. Το κείμενο βρίθει από ιστορικά στοιχεία –προϊόν ενδελεχούς και συστηματικής έρευνας από τη συγγραφέα– που όμως παρεισφρέουν με τέτοιο τρόπο στη μυθοπλασία ώστε να μην κουράζεται ο αναγνώστης.
Και αυτή τη φορά εντυπωσιάστηκα από την ιστορία που έπλασε. Προσφυγικά Θεσσαλονίκης και Τήνος: δύο μέρη που, στην αρχή της ιστορίας, φιλοξενούν τον έναν εκ των πρωταγωνιστών, τον ορφανό Θεμιστοκλή, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του στιγματίζεται από το βάρος της άγνωστης καταγωγής του και προσπαθεί να την ανακαλύψει σε όποιο μέρος της Ελλάδας τον οδηγεί η τύχη ή η μοίρα του. Δύσκολη η ζωή του καθώς χάνει τη γυναίκα του στη γέννα και γίνεται μάνα και πατέρας για το γιο του τον Άλκη. Επόμενη στάση η ταραγμένη Αθήνα του 1950 και μια σειρά από φιλόξενους ανθρώπους που τους βοηθούν να πορευτούν μέσα σε κλίμα αγάπης, συμπόνιας και άδολης προσφοράς. Κάποια στιγμή η μοίρα τούς φέρνει στην Επίκληρο μια παράξενη πόλη που εμμένει στο αρχαίο ιδεώδες και πνεύμα και εκεί γίνονται μάρτυρες ενός ιδιότυπου ρατσισμού. Οι κάτοικοί της τους πληγώνουν, αμφισβητώντας την ελληνική καταγωγή τους. Κάπου εκεί έρχεται και ο έρωτας για τον Άλκη και τη Θάλεια μέσα από συμπληγάδες και ένα γαϊτανάκι πόνου, μίσους, προσφοράς και θυσίας. Ήρωες χτυπημένοι αλύπητα από τη μοίρα αφήνουν τ’ αχνάρια τους σε μια πληγωμένη χώρα και αργότερα σε μια ελεύθερη πατρίδα αναζητώντας την ευτυχία, τη λύτρωση, τις ρίζες τους, την ταυτότητά τους.
Συναίσθημα, μηνύματα, μαθήματα ανθρωπιάς και επιβίωσης, αξίες που σήμερα τείνουν προς εξαφάνιση, συνδυασμός μυθοπλασίας και Ιστορίας και ρέων λόγος που σε κάνει να νομίζεις ότι ζεις ταυτόχρονα με τους ήρωες είναι μερικά από τα ατού του συγκεκριμένου μυθιστορήματος. Σε εσάς να τα ανακαλύψετε ταξιδεύοντας ευχάριστα!