Έχει γίνει συνήθεια σε πολλές εταιρείες να ζητάνε προσφορά. Σε πολλές περιπτώσεις είναι παντελώς άχρηστη πρακτικά ή και αρνητική σε αντίκτυπο. Μόνο ο τρίτος από αυτούς τους λόγους ευσταθεί:
1. Η προσφορά σαν καθυστέρηση. Είτε “ναι, ναι, καλά, στείλε μια προσφορά και θα δούμε” ή μετά την παράδοσή της όπου ψάχνουμε μια οποιαδήποτε νομική ή πρακτική λεπτομέρεια για να καθυστερήσουμε κι άλλο.
2. Η προσφορά σαν γραφειοκρατικός “χορός”. Είτε για να περιφέρεται σε συναντήσεις ή γιατί “έτσι είναι οι διαδικασίες μας”. Σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσουμε πως ακριβώς πρέπει να “χορέψει” η προσφορά και την γνώση της επιχείρησης που πρέπει να πειστεί την έχετε εσείς, όχι εγώ.
3. Η προσφορά σαν λογικό ξεκαθάρισμα λεπτομερειών σε ένα μεγάλο ή πολύπλοκο έργο ή σε μακροπρόθεσμη συνεργασία. Και πάλι μια απλή λίστα σε ένα email με τα κύρια θέματα που απασχολούν την επιχείρηση ή το νομικό της τμήμα συνήθως μας γλιτώνει όλους πολύ χρόνο και ενέργεια.
Η δημιουργία προσφοράς, ακόμα και με χρήση πρότυπων και μπόλικο copy-paste τρώει πολύτιμο χρόνο και για την συγγραφή και για την ανάγνωσή της. Ας επικεντρωθούμε σε όσα σημεία πράγματι χρήζουν διευκρίνισης.
Comments are closed.