Τώρα που πέθανε είναι η σωστή στιγμή να το λύσουμε αυτό το μυστήριο μια για πάντα. Γιατί “γκαντέμης” ο Κων/νος Μητσοτάκης; Μια φορά ο Τέρενς Κουίκ αποφάσισε να πει “on air” ότι πολλές φορές όταν ταξίδευε με τον Μητσοτάκη πάθαιναν τα αεροπλάνα κάτι. Μια άλλη ο ίδιος έλεγε για ένα τραίνο που χάλασε με τον ίδιο επιβάτη. Ε, και; Δεν υπάρχει ουσιαστικά καμία στατιστική ή άλλη σύνδεση μεταξύ του συγκεκριμένου ανθρώπου και της κακοτυχίας. Πως λοιπόν μετατράπηκε σε εθνικό …Τσακ Νόρις σε επίπεδο αστείων περί γκαντεμιάς;
Κατά την γνώμη μου προήλθε από δυο ρεύματα της αμαρτωλής εποχής με το βαθύ ΠΑΣΟΚ. Τότε που ο Λαλιώτης έλεγχε όλα τα ΜΜΕ από την κορυφή ως τα νύχια και με μαεστρία έβγαζε φήμες, ειδήσεις και ότι άλλο ήθελε, όπου ήθελε, όπως ήθελε. Όσοι τα ζήσαμε καταλαβαίνουμε. Από μακριά φαίνονται απίστευτα. Κι όμως ήταν η εποχή που γίνονταν μάχες γύρω από αφίσες και σημαίες από εκατομμύρια Έλληνες σε μπλε και πράσινα καφενεία. Ήταν η εποχή που στο ρελαντί έφευγαν ροζ βίντεο για να αυτοκτονήσουν αντιπάλους ή μπράβοι για να σκοτώσουν Γκιόλιες. Την άλλη μέρα είχε γίνει ένας ακόμα ανασχηματισμός από τον Αντρέα και αλλαγή ατζέντας στην επικαιρότητα.
Προφανώς η φήμη ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ και τα διαπλεκόμενα ΠΑΣΟΚοΜΜΕ της εποχής. Επειδή ακριβώς ο Λαλιώτης και η παρέα του ήταν μάστορες, ποτέ δεν θα βρούμε ακριβώς πως. Δεν ήταν χυδαίοι σαν την ΑΥΓΗ και τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Ήταν Γκέμπελς ο άνθρωπος, καλιτέχνης της έμμεσης κίνησης. Εξού και είναι τώρα στο μποστάνι του και όχι στην φυλακή σαν τον Άκη. Ενδεχομένως να αξίζει κάποιος φοιτητής της ΑΣΟΕ να κάτσει να ψάξει αναλυτικά τα έντυπα της εποχής. Κάπου ανάμεσα στην Ημερησία (επίσημο όργανο έμμεσης ενημέρωσης του ΠΑΣΟΚ τότε), το ΚΛΙΚ και άλλα βοθροέντυπα θα μπορεί κανείς ίσως να συνθέσει την αρχή της υπόθεσης.
Μετά όμως συνεχίστηκε. Επειδή και η ΝΔ με το Μακεδονικό και τον Σαμαρά ήθελε να λασπώσει τον Κων/νο Μητσοτάκη. Επί της ουσίας δεν είχαν κάτι να του προσάψουν, βρήκαν λοιπόν την μπάλα στην εξέδρα και συνέχισαν να την παίζουν. Υπό μορφή αστεϊσμού έτσι η υποτιθέμενη γκαντεμιά του Μητσοτάκη επισημοποιήθηκε και στα μπλε καφενεία. Δεν ήταν μονόπλευρο πλέον, ήταν παντού. Άλλωστε δεν μπορείς να φέρεις λογικό αντίλογο σε κάτι το οποίο δεν έχει καν επιχείρημα ή κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο να το συνθέτει. Η γκαντεμιά του Μητσοτάκη έγινε το άλλοθι όλων των πολιτικών. Η κολυμπήθρα του εξαγνισμού από τις αμαρτίες τις παλιές, το άλλοθι “γιατί δεν πρέπει να κάνουμε γρήγορα κοινωνικές αλλαγές” και “γιατί δεν πρέπει να λέμε στον λαό την αλήθεια”. Θα την πατήσεις σαν τον Μητσοτάκη τον γκαντέμη αν το πας έτσι.
Έχω επιχειρηματολογήσει πολλές φορές για την ανάγκη νεκρολογίας “επιθετικής”. Δεν μασάω τα λόγια μου όταν πιστεύω ότι εθελοτυφλούμε. Πολλοί που σήμερα κλαίγονται για τον Κων/νο Μητσοτάκη τον έλεγαν γκαντέμη και έκρυβαν την έλλειψη επιχειρημάτων και έργου τους έτσι με ένα χαζογελάκι. Πως ήταν γκαντέμης ένας άνθρωπος που έζησε τόσα χρόνια, έκανε τόσα πράγματα, έφτιαξε τόσα και είπε τόσα που θα μείνουν για πάντα στην ιστορία όμως δύσκολα θα μας εξηγήσουν. Παιδιά, εγγόνια, επιτυχίες, είδε την πολιτική του δυναστεία να συνεχίζει δυναμικά τόσα χρόνια. Γκαντέμηδες είμαστε όλοι καμιά φορά. Κακοήθεις, ψεύτες και απατεώνες είστε όμως μόνο μερικοί.
