Ένα από τα αγαπημένα μου σπορ είναι να παρακολουθώ κάτι θεόκουλες μελέτες, που συνήθως κάνουν Αμερικάνικα Πανεπιστήμια. Ο καθείς με τα βίτσια του. Κυρίως από έμφυτη περιέργεια αν θα μάθουμε και κάτι νέο και δεν αποτελεί άλλη μια επιβεβαίωση όσων αισθανόμαστε να είναι δεδομένα απλά δεν είχαμε βρει το κατάλληλο όνομα να τα βαφτίσουμε.
Μιλάω δε για αμερικανικές μελέτες κυρίως γιατί πρωτοστατούν, μας αρέσει δε μας αρέσει. Σου δίνουν την αίσθηση ότι εκεί που τα ξύνουν και πετάνε τις τάπες των βαρελιών να περάσει η ώρα, αποφασίζουν να βαφτίσουν τη μουρτζουφλιά σου, που ξύπνησες στραβά και δε σε σώνει ούτε ο καφές, πρώτα δείγματα κατάθλιψης, τα μπινελίκια που κατεβάζεις όταν οδηγείς και ο μπροστινός ροχαλίζει στο τιμόνι, hysteria nervosa, τις μούντζες που του ρίχνεις, επιθετική συμπεριφορά ή που καταλήγουν μετά από πειράματα και εκρήξεις πυρηνικές σε πορίσματα του τύπου «ναι, λοιπόν, τα μήλα μπορεί να είναι και κόκκινα και πράσινα, αλλά και ροζ με βούλες και 3D ανάγλυφο… Λόλα να ένα μήλο! Σωστά το έχετε παρατηρήσει τόσα χρόνια εσείς οι αδαείς και ας μην είστε επιστήμονες Αμερικανικού βεληνεκούς».
Πρόσφατα ξετρύπωσα λοιπόν, μια μελέτη που έγινε από το Πανεπιστήμιο της Γρανάδα.
Ωπ! Ισπανικό φρούτο αυτή τη φορά, που ζήλεψε τις ποτέιτο-ποτάτο ανακαλύψεις της διπλανής Ηπείρου και είπε να ρίξει μια έρευνα επάνω στις σεξουαλικές φαντασιώσεις ανδρών και γυναικών.
Πριν καν το διαβάσω ήμουν σίγουρη για ένα: ότι πρωταθλητές στις σεξουαλικές φαντασιώσεις ήταν οι άντρες, με ένα σκασμό σκέψεις σεξουαλικού περιεχομένου το λεπτό και τελικά είχα δίκιο.
Από προηγούμενες έρευνες που έγιναν αποδεκτές από τους θερμόαιμους Ισπανούς (τε κιέρο μι κοραθόν), οι άνδρες κάνουν σεξουαλικές σκέψεις περίπου ανά 7 δευτερόλεπτα.
Κοινώς, λογαριασμό πληρώνουν, στα 4 σε σκέφτονται. Μέτρα ανακοινώνει η κυβέρνηση, άγριο σεξ παίζει στο αχόρταγο μυαλό τους. Και δεν τους αδικώ.
Είναι θέμα αυτοσυντήρησης πια, άσε που ό,τι σε μαθαίνουν, ετούτο και πράττεις.
Στον χώνουν; Τον χώνεις και ξαλαφρώνεις. Αλλιώς περνάς τη μάταιη τούτη ζωή σε ντιβάνια ψυχιάτρων να ψάχνεις τι δεν κάνεις καλά και αισθάνεσαι αυτό το κενό να σε πλακώνει. Πόση αντίφαση να σε πλακώνει … το απέραντο κενό!
Η έρευνα, που λέτε, έγινε σε δείγμα 2.250 Ισπανών, ηλικίας 18-73 ετών, που είχαν ετερόφυλη σχέση για τουλάχιστον 6 μήνες.
Κάπου εδώ και πριν συνεχίσω, να δώσω ένα μεγάλο μπράβο στους εβδομηντάρηδες, που και σχέση είχαν και σεξουαλικές φαντασιώσεις. Μας δίνετε ελπίδες παιδιά, ότι θα συνεχίσουμε έστω να σκεφτόμαστε το σεξ, μέσα στα χρόνια που έρχονται.
Οι φαντασιώσεις χωρίστηκαν σε «ευχάριστες» και «δυσάρεστες».
Σχεδόν όλοι οι εκπρόσωποι από τα δύο φύλα είχαν μπόλικες ευχάριστες φαντασιώσεις με όργια ομαδικά, συναδελφικά, παράνομα και ανομολόγητα, σεξ με σελέμπριτις, που αφήνουν σύξυλες βίλες, εκατομμύρια και δόξα, για να βρεθούν στο κρεβάτι με τον Κίτσο ή την Τασούλα, αντίστοιχα.
Το 80% είχε ενίοτε και δυσάρεστες φαντασιώσεις, τύπου «βασάνισέ με, χτύπα με ανελέητα, βίασέ με» για τα θηλυκά και τύπου «καλή η Ρούλα, αλλά κι ο Ρούλης δε μου κακοπέφτει να μού φιλά τα νώτα» για τα αρσενικά, που προφανώς ορίστηκαν δυσάρεστες, γιατί εξασφαλίζουν και 20 κιλά ενοχικά σύνδρομα σε αυτόν που δεν την βρίσκει έτσι, αλλά θέλει και το γιουβέτσι.
Και αφού πια είχα ψηλώσει τουλάχιστον δυο πόντους από περηφάνια, που σχεδόν όλα τα αποτελέσματα της έρευνας τα είχα μαντέψει η δύστυχη, χωρίς τη συμβολή κάποιου Ισπανού, ήρθε και το τελευταίο εύρημα να αναστατώσει τον εσωτερικό μου κόσμο.
Ο εγκέφαλος είναι το μεγαλύτερο σεξουαλικό όργανο που διαθέτουν και τα δυο φύλα.
Τρέμε Φρόιντ, που χρόνια μας φόρτωνες με ενοχές για το φθόνο του πέους, εμάς τις γυναίκες.
Δεν τα σέρνουμε ναι, μεν, αλλά τα αερίζουμε με ένα όργανο να, μετά συγχωρήσεως. Εκτός ρε φίλη, αν το έχεις και τούτο το όργανο κάμπριο και ανεξερεύνητο, οπότε ούτε επιμήκυνση δε σε σώζει.
Είναι υγιές, λέει, να σκεφτόμαστε το σεξ και να αφήνουμε τη φαντασία μας να οργιάζει.
Δε θα σας κάνει η φαντασίωση τσούλες, αντίθετα η έλλειψή της, μπορεί να σας κάνει άνετα κοτούλες.
Αυτά να έχετε στο νου σας φίλοι συνουσιαστές και την επόμενη φορά που θα αποκαλέσετε την ώρα της κορύφωσης τον Τάκη, Μπραντ, την Κατίνα, Πάμελα ή και τη Γεωργία, Γιώργο, τρίψτε τους την έρευνα στα μούτρα.
Με ζήλο διαδηλώστε το δικαίωμα στη φαντασίωση, γιατί άλλωστε δε φταίτε εσείς… η φαντασία σας τα φταίει.
