Ο αρχηγός έκανε παύση για έμφαση. Κοίταξε το ακροατήριο. Ξεκίνησε αργά και δραματικά:
“Αυτές είναι οι αρχές μας…”
Είχε μιλήσει ώρα πολύ, ούτε που θυμόταν τι είχε πει. Το κοινό είχε κουραστεί μάλλον, η αίθουσα κατάμεστη και βρώμαγε μασχαλίλα.
“…αυτές είναι οι αρχές μας. Κι αν δεν σας αρέσουν, εντάξει, δεν τρέχει τίποτα, τις αλλάζουμε αν είναι.”
Το πλήθος χειροκρότησε. Σιγά μην καταλάβαινε το αστείο. Στα Αγγλικά θα έλεγαν σε τέτοια στιγμή “the joke is on you” και το “you” μπορεί να είναι η γυναίκα σου, ο φίλος σου ή μια ολόκληρη χώρα. Εδώ είχε τζάμπα μπουφέ και τα ζώα ήθελαν να πάνε να φάνε δεύτερη μερίδα σανό. Η αίθουσα άδειασε σε ελάχιστα λεπτά και μόνο 2-3 γλείφτες έμειναν να τον συγχαρούν.
-Αρχηγέ φοβερός!
“Ευχαριστώ Νίκο, ευχαριστώ πολύ.”
-Μου άρεσε εκεί που είπες ότι πριν τον Αντρέα δεν υπήρχε τίποτα.
“Μεταφυσική αναφορά ήταν. Δούλευα τους θρήσκους.”
-Α, εγώ νόμιζα εννοούσες ότι δεν είχαν εφευρεθεί τα κόλπα που κάνουμε κι εμείς.
Αν καθόμουν να τους ακούσω πιο πολύ φοβάμαι ότι θα επηρεαζόμουνα από την μαζεμένη ηλιθιότητα. Τρομαχτικό ότι αυτοί κάνουν κουμάντο την χώρα μας. Ο Χάιμλιχ τώρα που το σκέφτομαι ήταν πιθανώς απλά ανωμαλιάρης που χούφτωνε τον κόσμο από πίσω μέχρι που έτυχε να χουφτώσει κάποιον την ώρα που πνιγόταν. Κάπως έτσι κι αυτοί, δεν καταλαβαίνω πως έφτασαν εδώ. Άλλοι λέμε ότι πατάνε στους ώμους Γιγάντων στην πορεία της ανθρώπινης διανόησης. Αυτοί είναι σαν να πατάνε σε κουράδες Νάνων. Και οι Νάνοι; Ε, κι αυτοί στις κουράδες πιο μικρών Νάνων. Και οι πιο μικροί Νάνοι που πατάνε; Ε, μην το κουράζουμε, είναι κουράδες μέχρι τον πάτο η φάση. Από πασάλειμμα Κομμουνισμού που ποτέ δεν κατάλαβε, μέχρι την αφίσα του Τσε Γκεβάρα που έβλεπε όταν του πρωτόκατσε η ΚΝΕίτισσα με την μασχαλότριχα. Την θυμήθηκε τώρα από την μπόχα της αίθουσας.
Ο αρχηγός ήξερε από μικρός τι θα γινόταν. Περπατούσε στον δρόμο και αν ρωτούσαν την μάνα του πόσο χρονών ήταν οι γιοί της, έλεγε:
“Α, ο πολιτικός μηχανικός είναι 10 και ο πρωθυπουργός 8.”
Λογικό να βγει ψωνάρα, εντυπωσιακό ότι δουλεύει η προσέγγισή του με τόσο κόσμο. Είναι από αυτούς που όταν κάνουν κάποια τερατώδη βλακεία με απόλυτη ειλικρίνεια σε ρωτάνε “τώρα θα πιστέψεις εμένα ή τα μάτια σου;” Του δούλεψε το κόλπο στο Λύκειο, δεν τον πρόδωσε στο πανεπιστήμιο, το συνεχίζει και τώρα στα σαλόνια όλου του κόσμου. Βγαίνει ατσαλάκωτος σαν τον James Bond που διασχίζει πέντε Ηπείρους σε πέντε λεπτά και δεν ξέρει τι θα πει jet lag. Μόνο που ο δικός μας αρχηγός παίρνει κανονικά υπνάκο όπου λάχει και τους γράφει όλους αν γουστάρει.
Δεν είναι περίπτωση μισοάδειου ή μισογεμάτου ποτηριού. Ο Αλέξης βλέπει ότι προφανώς παραείναι μεγάλο το ποτήρι σου και θα σου το φορολογήσει κατά 50% να μάθεις.
.
Ο Αλέκος Γκονζαλεζίδης άφησε μουστάκι για να μην κινδυνεύσει ποτέ αν τον πει κάποιος κατά λάθος “Αλέξη” να τον μπερδέψουν με τον Τσίπρα. Ότι γράφει είναι πάντα 100% αλήθεια, όσο είναι όλα που λέει ο Τσίπρας.
