Τριών Ιεραρχών σήμερα κι έχω μπερδευτεί. Θυμάμαι τον Λοβέρδο να λέει ότι δεν έχει νόημα τέτοια θρησκευτική γιορτή πια. Ο αριστερούλης μέσα σου συμφωνεί. Και ο φιλελεύθερος επαγγελματίας γουστάρει και την ιδέα του “winter break”, να τονωθεί ο τουρισμός μέσα στον χειμώνα μια εβδομάδα. Αλλά α πα παααα! Ξενόφερτο. Ξυπνάει ο εθνικιστής, έχουμε και το Σκοπιανό τώρα και είναι έτοιμος για τσαμπουκά ανά πάσα στιγμή. Τι “γουϊντερ μπρέϊκ μωρή χλαπάτσα;” αναφωνεί. “Είχατε και στο χωριό σας τέτοιο; Ελλάς, ορθοδοξία και κάτι άλλο που δεν θυμάμαι Συμ-μα-χί-α!”
Μολδαβοί λέει ανατινάζουν τα ATM αλλά είναι Έλληνες τα αφεντικά τους. Πάλι καλά. Τουλάχιστον έτσι δουλεύει το κόλπο. Γιατί στην χώρα μου δεν δουλεύουν τα απλά, τα αυτονόητα. Πέτυχα μαγικό λυχνάρι και μου λέει “έχεις μια ευχή”.
-Ένα παγωτό από τα Goody’s ετοιματζίδικο με ένα ευρώ! αναφώνησα ενστικτωδώς.
“Α, δε γίνεται, δεν δουλεύει ποτέ η μηχανή παγωτού και αν δουλεύει μπορεί να το έχουν 1.20 σε αυτό το κατάστημα” μου λέει το τζίνι.
Σε άλλες χώρες κάνουν τηλεσυσκέψεις για να εκμεταλλευτούν τον χρόνο τους, εμείς πίνουμε καφέδες για να τον χαραμίσουμε. Πήγα τελικά σε σουβλατζίδικο και ζήτησα ένα τυλιχτό με γύρο.
“Χοιρινό ή κοτόπουλο;” λέει ο σουβλατζής. Δεν τον άκουσα γιατί έπαιζα με το κινητό μου;
-Τι;
“Γουρούνι ή κότα;” φωνάζει λίγο πιο δυνατά.
Τον πλάκωσα στο ξύλο. Μεσημεριάτικα να με λέει και κότα.