Από καιρό έχω καταλήξει ότι ο καλύτερος τρόπος για να χειριστείς την αλλαγή ώρας με τα παιδιά είναι να είσαι κάπου που…δεν υπάρχει ώρα! Ειδικά σε εκδρομή χάνουμε όλοι λίγο την αίσθηση του χρόνου και μόνο τα γεύματα δίνουν κάποιο μπούσουλα.
Μια καλή λύση, προσιτή (σε κόστος, απόσταση και χρόνο) είναι το καταφύγιο Μιχάλη Δέφνερ στον Παρνασσό. Μακριά από την φασαρία του χιονοδρομικού και μια ανάσα από τις κορυφές. Μπορείς να φτάσεις άνετα με απλό αυτοκίνητο (χωρίς αλυσίδες) σχεδόν πάντα. Μόνο αν έχει ρίξει πολύ πρόσφατα χιόνι δεν περνάς.
Το συγκεκριμένο καταφύγιο είναι “κυριλέ” (για καταφύγιο) με καλό φαγητό και εξαιρετική ατμόσφαιρα στην γυάλινη τραπεζαρία με θέα.
Είναι ιδανικά για χιονοπαιχνίδια. Δεξιά ένα σκουλήκι “γιατί βαρεθήκαμε να κάνουμε χιονάνθρωπους. Ή ακόμα και για κατασκήνωση στο χιόνι. Αν κρυώσεις, μπαίνεις μέσα! Δεν υπάρχουν και πολλοί πιο εύκολοι τρόποι να περάσεις ώρα στα 1820 μέτρα υψόμετρο. (Υπεύθυνος καταφυγίου: Νίκος
Ρεκάρης Τηλ.: 6974031160)
Η αλλαγή ώρας είναι κλασσικό παράδειγμα επιβολής του πεδίου πίστης του γονιού.
“Μα, δεν νυστάζω, είναι ακόμα μέρα!” σου λέει. Και το πρωί “δεν θέλω να σηκωθώ, είναι ακόμα
νύχτα!” Με την διαμονή εκτός σπιτιού, ειδικά σε υψόμετρο όλα αυτά αλλάζουν καθώς έχει χορτάσει παιχνίδι και θέλει να μαζευτεί μέσα να ξεκουραστεί νωρίς. Ξεραίνεται στον ύπνο και ξυπνάει πολύ πιο ευχάριστα.
(Για όσους είστε πιο βόρεια από τον Παρνασσό, μπορείτε να κάνετε το ίδιο πρόγραμμα στο δασικό χωριό.)