Δεν την ξέρω την κυρία. Δεν είναι καν το πιο ακραίο παράδειγμα. Ίσα ίσα που δείχνει καλοπροαίρετος άνθρωπος με κοινωνικές ανησυχίες, γενικά ευγενικός. Παρατηρήστε όμως στην timeline της πόσο εύκολο μπορούμε να πέσουμε στην παγίδα της λεκτικής βίας:
Τελειότητα νεοδημοκρατικής κυράτσας, όχι ό,τι κι ό,τι.
E, τι ήθελες να είναι για να βρέχουν το βρακάκι τους με το νεοναζί;
Verne,Μίτζετ πορν φορ δε μασσες.
Όχι, μη. (μνημονιακος τζέρναλιστ του τουίτερ που ενοχλείται από τα αστεία ενηλίκων)
Αναχρονιστικές αηδίες, βέβαια.
Kαι να σκεφτείτε ότι ο @tpangalos ,ο πιο ευφυής των Πασόκων,είναι απλώς μεγάλος κάφρος
Δεν είναι νομοταγείς ούτε κατ’ ευφημισμόν. Είναι ανιστόρητοι γελοίοι.
Βεβαίως και υπάρχει. Αλλά να σταματήσει και να μας πρήζει τα αρχίδια,όμως 🙂
Χειροτερα απο τα φασισταρια στη τηλεοραση ειναι τα φασισταρια στο διπλα γραφειο
Το ηλίθιο ζώο. Μόλις διάβασα τη χιπστεροπίπα του.
Α, ναι. Αυτό είναι πρόβλημα.Ο μαλάκας είναι ανστόπαμπλ.
Κοιτώνας αυτές τις αναρτήσεις (από την timeline της, σε χρονική σειρά και μόνο από τα πιο πρόσφατα τα οποία μπορείτε να δείτε όλοι δημοσίως αν θέλετε) θα σκεφτεί κανείς “σιγά το πράγμα”. (Άσε που έχουν πλάκα πολλά.) Είμαι σίγουρος ότι υπό αντίστοιχο πρίσμα δικά μου γραφόμενα (είναι και πολλά!) θα περιέχουν ακόμα πιο πολλά αντίστοιχα. Χρησιμοποιώ συχνά την πρόκληση σαν επικοινωνιακό εργαλείο. Άλλος θα πει ότι είναι “απλά” βωμολοχίες χωρίς να βλέπει ότι η απόσταση ανάμεσα σε δημόσια εξύβριση επώνυμου μέχρι το γιαούρτωμα και από το γιαούρτωμα μέχρι την μπουνιά οι αποστάσεις είναι μικρές μερικές φορές.
Αλλά είναι ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο η αντιδραστικότητα γεννάει την βία. Ανεξάρτητα από τον πολιτικό προσανατολισμό του καθενός.
Μάλλον πρέπει να κλείνουμε πιο συχνά τον υπολογιστή και να βρίσκουμε κάπου πιο ήρεμα τον εαυτό μας. Δείτε (με λύπη ελπίζω ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων) πως ένας νέος άνθρωπος (υποψήφιος) εξηγεί την ανάγκη οργανωμένης βίας.