Την Μπέκυ την πήραν οι γονείς μου από την φιλοζωική. Κριτήριό τους κυρίως το μέγεθος. Να μην είναι πολύ μεγάλο για να μπορούν να το μεταφέρουν στον κτηνίατρο μόνοι τους αν χρειαστεί. Οι γονείς μου είναι έμπειροι από σκυλιά αλλά έχουν γεράσει και μετράνε τις δυνάμεις τους πιο προσεκτικά πριν δεσμευτούν. Το σκυλάκι ήταν εμφανώς κακοποιημένο και με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Φοβάται τα πάντα. Όταν πρωτοήρθε ήταν χειμώνας και κοιμόταν μέσα. Δεν νομίζω θα καταφέρουν να κοιμηθεί ποτέ έξω τώρα. Για τα επόμενα δέκα ως δεκαπέντε χρόνια θα έχουμε αυτόν τον ασπρόμαυρο αγαπησιάρικο μπελά στο κεφάλι μας 24 ώρες το 24ωρο.
Μια μέρα ένας γείτονας μας είπε ότι την είχαν παρατημένη κάτι άλλοι στην γειτονιά και την έλεγα Βούλα. Πάντως φοβάται τους άντρες και τα αυτοκίνητα. Ακόμα κι εμένα με φοβάται αν έχει μερικές μέρες να με δει και έχει ξεσυνηθίσει.
Η Μπέκυ ζει σε σπίτι με κήπο 800 τετραγωνικά. Δεν της φτάνει ούτε για δείγμα. Οπότε πάει τουλάχιστον 5 βόλτες την ημέρα. Οι δυο από αυτές θα είναι μεγάλες βόλτες. Μόνο για μια εβδομάδα μετά την στείρωσή της ήταν κάπως μαζεμένη, το σκυλάκι είναι γεμάτο ενέργεια, τρέχει πάνω κάτω σαν τρελό. Στη γειτονιά μας υπάρχει μια κυρία που πάει πολλά σκυλιά μαζί βόλτα, φαντάζομαι το κάνει επί πληρωμή όπως βλέπουμε στις Αμερικάνικες ταινίες. Συνήθως όμως απλά περνάμε από κήπους με σκυλιά που έχουν τρελαθεί γιατί δεν πάνε ποτέ βόλτα. Τα λυπάμαι. Κι η Μπέκυ τα λυπάται.
Κι ο Τσίπρας τα λυπάται.
Μέσα στη βλακεία της η κυβέρνηση λέει κάτι σωστό. Δεν μπορεί να παραμείνει αναρχικό το τοπίο στα αδέσποτα. Πρέπει να αναλάβουμε το κόστος. Γιατί δεν έχουμε καν ιδέα από που να αρχίσουμε. Δεν είναι μόνο η στείρωση. Αυτό είναι για ζέσταμα. Όσοι λέτε “έλα μωρέ! Σιγά το έξοδο, την γατούλα απλά τις δίνουμε ότι περισσεύει” είστε ψεύτες. Ακόμα κι αν μένουν κάθε μέρα συστηματικά φαγητά, αποκλείεται να είναι κατάλληλα για ισορροπημένη διατροφή γάτας. Και ακόμα κι αν δεν τραυματίζεται σε καυγάδες και χρειαστούν επισκέψεις στον κτηνίατρο, γερνώντας θα πρέπει να πληρώσετε αδρά σε φάρμακα και θεραπείες. Αλλά δεν πληρώνετε.
Πως το ξέρω; Καμία υποδομή σε σχέση με την περιποίηση ζώων στην Ελλάδα δεν είναι στα επίπεδα που θα έπρεπε σε σχέση με τον όγκο ζώων. Γιατί δεν έχουμε πολλά ξενοδοχεία σκύλων; Επειδή όταν πάμε διακοπές τα παρατάμε στο σπίτι και λέμε στον γείτονα να περνάει καμιά φορά να τους πετάει λίγη ξηρά τροφή. Γιατί δεν έχουμε νεκροταφεία ζώων; Επειδή τα πετάμε στα σκουπίδια όταν κανείς δεν κοιτάει. Γιατί δεν τα στειρώνουμε; Επειδή απλά τα αφήνουμε στον δρόμο να βρούνε μόνα τους νέο αφεντικό ή να στοιχειώνουν την γειτονιά με διάφορους τρόπους.
Η λίστα συνεχίζεται. Αν έχετε ζήσει σε πολιτισμένη χώρα ξέρετε πολύ καλά ότι το κόστος ενός ζώου είναι πολύ πολύ μεγαλύτερο. Αν δεν το πληρώσει ο ιδιοκτήτης, το πληρώνει η κοινωνία και πολλές φορές με τόκο. Προφανώς είναι βλακώδες και κακοστημένο το νομοσχέδιο. Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να οργανώσει ούτε βόλτα στο περίπτερο για τσιγάρα.
Αλλά ακόμα κι ο Τσίπρας, μέσα στην αμάθεια και την βλακεία του, ήταν θέμα χρόνου να μετρήσει το κόστος.