Μην καθίσετε αναπαυτικά. Προσδεθείτε μόνο για τυχόν αναταράξεις!
Σκηνικό:
Το καθεστώς: Απόλυτη μοναρχία.
Ηγέτης: Το Πρέπει. Δεξί του χέρι: Η Καταπίεση.
Αυλικοί του: Η Μισαλλοδοξία, η Επιβολή, ο Καθωσπρεπισμός, το Κόμπλεξ, η Κουτοπονηριά.
Περίοδος Εμφυλίου.
Επικηρυγμένος : το Θέλω.
Πιστοί του σύντροφοι : Η Επιθυμία, τα Όνειρα, η Ανάγκη, η Φλόγα.
Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά:
Διττή σημασία ενός προδότη: Η Ένταση, μεταπηδάει από την κυβέρνηση του Πρέπει στα βουνά που κρύβεται ο αντάρτης Θέλω.
Κομπάρσος: Η ανθρώπινη υπόσταση. Έρμαιο του Πρέπει, ελεύθερος πολιορκημένος από το Θέλω.
Προφίλ πρωταγωνιστών:
Θέλω: Επαναστάτης με αίμα να φλέγεται από την Επιθυμία.
Μάτια αστραφτερά. Χείλη σαρκώδη. Βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις. Τροβαδούρος του έρωτα. Περιπλανώμενος ιππότης. Μαχητής της Καρδιάς. Αντιστασιακός του Μυαλού. Φυγάς της Πραγματικότητας. Υπερασπιστής των Ονείρων. Εραστής της Ανάγκης.
Το Θέλω πολεμάει το Πρέπει με μόνο όπλο το Πάθος. Βάζει Φωτιά στις ταμπέλες. Διεκδικεί.
Προτιμάει την κατά μέτωπο επίθεση. Πάλλεται και φλέγεται μέσα στο κορμί, ψιθυρίζει με ένταση στη λογική, τριβελίζει γλυκά το Μυαλό. Τρελαίνει το Αίμα. Σαγηνεύει τις σκέψεις.
Πρέπει: Φιλάργυρος, κουτοπόνηρος, χωρίς καρδιά και όνειρα κατακερματίζει ό,τι αφήνει πίσω του το Συναίσθημα. Ορκισμένος εχθρός του Θέλω.
Λατρεύει να στρουθοκαμηλίζει. Υπονομεύει τις Επιθυμίες.
Με μάτια μικρά, βλέμμα ύπουλο και χείλη σφιγμένα, περπατάει στο δρόμο της σοβαροφάνειας και του καθωσπρεπισμού.
Έχει ένα μοναδικό τρόπο να επιβάλλεται και να υπερτερεί του Θέλω.
Πλοκή ταινίας: Η ανθρώπινη υπόσταση διακατέχεται από το Πρέπει ενώ το Θέλω, ως γνήσιος αντάρτης, υποκινεί εξέγερση. Είναι μεταξύ τους συνεχώς σε σύγκρουση. Το Θέλω λειτουργεί πάντα καθαρά ενώ το κουτοπόνηρο Πρέπει του βάζει συνέχεια τρικλοποδιές.
Βρισκόμαστε σε μια κοινωνία που έχει τοποθετηθεί μέσα σε ένα μεγάλο κλουβί με κάγκελα αόρατα. Συνεπώς αυτό κάνει πιο δύσκολη την απεγκατάσταση τους ενώ τα καθιστά πιο δυνατά μια και δε φαίνονται οπότε και δεν μπορούν να προσδιοριστούν.
Η ανθρώπινη υπόσταση είναι εγκλωβισμένη μέσα σε αυτά, επειδή όμως είναι αόρατα δεν μπορεί να αντιληφθεί την ομηρίας της ούτε και να πολεμήσει.
Πολλές φορές μάλιστα τα θεωρεί απαραίτητο συμπλήρωμα του σκηνικού μια και είναι άγνωστο πότε έχουν εγκατασταθεί.
Πάνω από την κοινωνία και τα κάγκελα είναι τα βουνά, εκεί που κατοικεί και συνάμα κρύβεται ελεύθερο το Θέλω. Καταφέρνει και ξεγλιστράει μέσα από τα κάγκελα, κάνοντας εφόδους.
Ξεσηκώνει την ανθρώπινη υπόσταση Ταράζει τα νερά της λίμνης της κοινωνίας και κάνει τα αόρατα κάγκελά να τρέμουν.
Κλυδωνίζονται τα θεμέλια της εξουσίας του Πρέπει το οποίο πάντα βρίσκει τρόπο να παραμένει σταθερό στη θέση του και να καθιστά το Θέλω μόνιμα αντάρτη και επικηρυγμένο.
Highlight :Το φιλμ είναι συνεχώς σε εξέλιξη και έχει πάρει το βραβείο της «ταινίας χωρίς τέλος» στο φεστιβάλ Αληθινού Κινηματογράφου.
Κριτική: Μια ταινία ανατρεπτική, με δολοπλοκίες και σασπένς. Παρόλο που το Πρέπει καταφέρνει πάντα να στέκεται στο ύψος του το Θέλω είναι πάντα αυτό που πριονίζει την καρέκλα του. Η ανθρώπινη υπόσταση ως ρόλο κομπάρσου δεν καταφέρνει να αλλάξει την πλοκή καθώς έρμαιο των περιστάσεων αφήνεται να παρασυρθεί από την αυστηρότητα του Πρέπει ή από τη γλύκα της αίσθησης του Θέλω.
Η ταινία συνίσταται για δυνατά στομάχια και για όσους μπορούν να αντέξουν την πραγματικότητα ενώ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με μια μόνο λέξη: Απρόβλεπτη.
Σκηνοθέτης: Ζωή
Βοηθός σκηνοθέτη: Πραγματικότητα
Σεναριογράφος: Επιθυμία
I’m a man with a one track mind,
So much to do in one life time (people do you hear me)
Not a man for compromise and where’s and why’s and living lies
