Αν ήρθατε σε αυτό το άρθρο από αναζήτηση στο Google, μάλλον ψάχνατε ζώδια. Η αξία και των δύο κειμένων (το παρακάτω είναι από το homeomed.gr ) είναι περίπου ίδια νομίζω…
-«Κάντο όπως στο λέω»!
-Κυριαρχικά τακτικός και καταπιεστικός
-Σκρούτζ: σφιχτός στα λεφτά και στα συναισθήματα
-Ο στρυφνός νευροφυτικός δικτάτορας
-Έντονα κρυουλιάρης
-Φόβος για την απώλεια της ύπαρξης-θάνατο
-Νευρικός και δύστροπος
Στο προηγούμενο μάθημα μιλήσαμε για το Φώσφορο σαν τον κύριο εκπρόσωπο των Νευροφυτικών Ιδιοσυγκρασιών. Μια τέτοια πρωτεύουσα νευροφυτική ιδιοσυγκρασία αλλά όχι βέβαια τόσο συχνή όσο ο Φώσφορος είναι και το Αρσένικουμ. Το Αρσένικουμ όσον αφορά τα νευροφυτικά του θα πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί με το Φώσφορο, όσον αφορά τον εγωισμό του με την Πλάτινα και όσον αφορά την τάση του για τάξη με τη Νουξ Βόμικα. Πρόκειται για μια σαφώς διαστροφική σαν τάση ιδιοσυγκρασία τόσο σωματικά όσο και ψυχικά και σαν έκφραση με αρκετή δόση μιζέριας, εγωισμού, γκρίνιας, τσιγκουνιάς σε λεφτά και αισθήματα και δυστροπίας.
Η ιδιοσυγκρασία Αρσένικουμ(Arsenicum album) αντιστοιχεί στο ομώνυμο ομοιοπαθητικό φάρμακο το οποίο παρασκευάζεται από το λευκό οξείδιο του Αρσενικού. Το Αρσενικό όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε είναι ένα ισχυρό δηλητήριο για τον άνθρωπο αλλά η διαδικασία της δυναμοποίησης με τις αστρονομικές θα λέγαμε αραιώσεις και τις διαδοχικές κρούσεις το μετατρέπει από επικίνδυνο δηλητήριο σε ακίνδυνο και χρήσιμο θεραπευτικό μέσο.
«Κάντο όπως στο λέω»!
Είναι ένα έντονα εγωιστικό άτομο. Είναι διαστροφική ιδιοσυγκρασία. Είναι όχι ιδιαίτερα συχνό και εμφανίζεται κυρίως σε άντρες και σπάνια σε γυναίκες. Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και είναι ξερόλας. Κυριαρχικός ξερόλας, όχι συμπαθητικός ξερόλας και φαφλατάς όπως το Σούλφουρ. Μοιάζει στην κυριαρχικότητα με τη Λάχεσις γιατί όχι μόνον είναι κυριαρχικός αλλά επεμβαίνει στη ζωή των άλλων ακόμα και στα μικρά καθημερινά πράγματα. Θέλει να έχει την αναγνώριση και το πάνω χέρι όπως ο βασιλιάς Πλάτινα αλλά δεν του αρκεί αυτό. Θέλει να είναι και βασιλιάς και επιστάτης που ανακατεύεται και στα παραμικρά ζητήματα.
Σκεφτείτε ένα Αρσένικουμ που είναι άντρας, οικογενειάρχης. Θέλει να περνάνε όλα από τα χέρια του. Όχι μόνο να αποφασίζει αυτός για το τι θα γίνει αλλά να επιβλέπει κιόλας, να παρατηρεί και να τιμωρεί. Είναι μαζί, αρχή νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική και σωφρονιστική! Θα ελέγξει τα απλά καθημερινά πράγματα. Είναι ο κύριος «κάντο όπως το λέω»! «Γυναίκα έτσι θα στρώσεις το τραπέζι». Παρότι μεγαλωμένος σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία και με τη γυναίκα να ασχολείται και να φέρει σε πέρας τις δουλειές του σπιτιού, αυτός όμως «ξέρει καλύτερα» και θα της δείξει και θα της επιβάλει πως θα τα κάνει όλα. Επεμβαίνει και στα πιο μικρά και κατινίστικα πράγματα του νοικοκυριού.
Αυτή είναι η μεγάλη ιδέα του Αρσένικουμ. Πιστεύει ακράδαντα ότι «ξέρει». Θέλει να έχει την κυριαρχία και την επίβλεψη και επιβάλλεται με άμεσο και ωμό και κατηγορηματικό τρόπο. Δεν επιβάλλεται με πλάγιο και διπλωματικό λαχεσικό τρόπο. Λέει: «Αυτό είναι το σωστό, εγώ ξέρω καλύτερα, έτσι θα το κάνεις και όταν το πω εγώ!» Θα πει στη γυναίκα του: «Έτσι θα το φτιάξεις το φαγητό και έτσι θα το σερβίρεις».
Κυριαρχικά τακτικός και καταπιεστικός
Είχαμε πει σε προηγούμενα μαθήματα ότι μια κυριαρχική Λάχεσις μάνα μπορεί ένα υποχωρητικό παιδί να το κάνει ή ομοφυλόφιλο ή σχιζοφρενή ή στην καλύτερη περίπτωση νευρωτικό. Αντίστοιχα το ίδιο μπορεί να γίνει και από έναν κυριαρχικό πατέρα Αρσένικουμ. Και άμα έχεις πατέρα Αρσένικουμ και μάνα Λάχεσις τότε κλάφτα Χαράλαμπε! (γέλια) Μην νομίζετε ότι τέτοιες καταστάσεις είναι σπάνιες. Η κλινική μου εμπειρία άλλα μου λέει, δυστυχώς.
Ένα άτομο τόσο κυριαρχικό και ξερόλας δεν θα μπορούσε να μην είναι και της τάξης. Της έντονης τάξης και πολύ τσιγκούνης. Είναι της τάξης γιατί όπως θέλει να κυριαρχεί στους ανθρώπους έτσι θέλει να κυριαρχεί και στο χώρο και στα πράγματα. Να τα οργανώνει και να τα τακτοποιεί όπως αυτός ξέρει καλύτερα. Και χωρίς αντιρρήσεις! Το να έχεις ένα διευθυντή ή εργοδότη Αρσένικουμ είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση.
Φέρτε στο μυαλό σας τη χαρακτηριστική αρσενικική εικόνα ενός γέρου κυριαρχικού και εγωιστή επιχειρηματία, ενός «Σκρούτζ», που δεν παραδίδει τα ηνία της επιχείρησης του στον γιό του, μέχρι τον τάφο του. Καρεκλοκένταυρος. Αν παραιτηθεί από την εξουσία τότε πέθανε. Δεν έχει νόημα πλέον η ζωή του. Και τον βρίσκουμε συχνά σε διευθυντικές θέσεις γιατί και έξυπνο άτομο είναι και οργανωτικό και κυριαρχικό και εργασιομανές. Είχα έναν ασθενή επιχειρηματία Αρσένικουμ που ήθελε να περνάνε όλα από τα χέρια του και η δικαιολογία του στον εαυτό του και σε μένα ήταν ότι: «Δεν τα καταφέρνουν οι άλλοι, αν εγώ λίγο χαλαρώσω, θα διαλυθούν όλα».
Η Νουξ Βόμικα είναι της τάξης για την τάξη και για το καθήκον και για το «καθώς πρέπει». Ενώ το Αρσένικουμ είναι της τάξης για να γίνονται όλα όπως αυτός ξέρει και καταφέρνει καλύτερα για να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Έχει μεγάλη διαφορά το ένα από το άλλο. Σημασία έχει το κίνητρο που κρύβεται από πίσω. Έχουμε τον ίδιο φαινότυπο, την τάση για έντονη τάξη αλλά με διαφορετικό γονότυπο. Το Αρσένικουμ είναι η τάξη για την κυριαρχία ενώ η Νουξ Βόμικα είναι η τάξη για την τάξη.
Το Νάτρουμ Μουριάτικουμ δεν είναι βέβαια τόσο τακτικό, αλλά είναι της εσωστρεφούς τάξης από καθήκον, από φιλότιμο, από προσφορά στους άλλους και από καθωσπρεπισμό.
Η κατίνα νοικοκυρά Λάχεσις της παλιάς γενιάς είναι της τάξης για λόγους κυριαρχίας και προβολής του ίματζ της «καλής νοικοκυράς, μάνας και συζύγου». Είναι «άξια». Είναι νοικοκυρά δηλαδή «κυρά του οίκου». Τα έχει όλα στα χέρια της και τα διαχειρίζεται ρολόι. Να είναι τακτοποιημένα, οργανωμένα όπως τα θέλει αυτή και να την επαινεί και η κοινωνία.
Η Πουλσατίλλα είναι της τάξης αλλά όχι τόσο έντονα. Της αρέσει η τάξη για να είναι όλα όμορφα, ρομαντικά, περιποιημένα και καθαρά. Για να έρθουν οι ξένοι και να τους φροντίσει και να είναι όλα μια χαρά και ας τα χαλάσουν όλα στην πορεία. Φτάνει να μείνουν ευχαριστημένοι! Ενώ η Νουξ Βόμικα συχνά δεν θέλει ξένους για να μην της τα χαλάνε. Ή όταν έχει ξένους, κάθε μετακίνηση που κάνουν την ενοχλεί. Δεν θέλει να της πειράζουν τίποτα. Ακόμα και το τασάκι το θέλει στη θέση του και στον προσανατολισμό του.
Το Λαϊκοπόντιουμ είναι της τάξης για δύο λόγους. Για να είναι λειτουργικός στις ευθύνες που έχει αναλάβει και να μην του κάνουν παρατήρηση και για το ίματζ προς τον κόσμο.
Το Αρσένικουμ και η Νουξ Βόμικα είναι οι «πρωκτικοί» τύποι κατά Φρόυντ. Βλέπεις πχ τη μάνα Νουξ Βόμικα να θέλει το παιδί της να κάνει τα «κακκά» του σωστά και όποτε πρέπει, να σκουπίζεται και να πλένεται επιμελώς, να κόβει τα νύχια του κλπ και βέβαια τα τηρεί και η ίδια σχολαστικά.
Σκρούτζ: σφιχτός στα λεφτά και στα συναισθήματα
Το Αρσένικουμ είναι πολύ τσιγκούνης. Είναι Σκρούτζ. Από εγωιστικούς λόγους. Για λόγους ελέγχου και κυριαρχίας. Θέλει να έχει το πάνω χέρι στο οικονομικό. Να έχει τα λεφτά και να τα διαχειρίζεται από την αρχή μέχρι και το τέλος. Όταν η μανία σου είναι η εξουσία και ο έλεγχος δεν θα είναι και τα λεφτά που είναι εξουσία;
Όταν δίνεις λεφτά στον άλλον χάνεις μέρος της εξουσίας σου και όσο περισσότερο δίνεις τόσο περισσότερο χάνεις. Έτσι νοιώθει το Αρσένικουμ. Θέλει να τα κρατήσει όλα για τον εαυτό του. Για να ελέγχει τα πράγματα. Και δεν είναι μόνο τσιγκούνης στα λεφτά είναι κατ’ επέκταση και στα συναισθήματα. Είναι ψυχρός και εγωιστής.
Ο στρυφνός νευροφυτικός δικτάτορας
Ο Φώσφορος όταν έχει νευροφυτικές φοβίες και συμπτώματα θέλει παρέα για να μιλάει, να επικοινωνεί, να ξεχνιέται, να τον παρηγορούν γι’ αυτό και είναι ανθρώπινος και συμπαθητικός στους άλλους. Το Αρσένικουμ στη νευροφυτική κατάσταση των φοβιών σε θέλει δίπλα του σαν υπηρέτη και νοσοκόμα και 166. Σε θέλει όχι δίπλα του απαραίτητα γιατί θέλει και την ησυχία του, σε θέλει όμως στο διπλανό δωμάτιο έτοιμο ώστε άμα κτυπήσει το καμπανάκι υπηρεσίας να τρέξεις να του φτιάξεις τσάι και μάλιστα όπως το θέλει, να του δώσεις τα φάρμακα του, να του φέρεις την «πάπια» ή να του σηκώσεις το μαξιλάρι ή να τον τρέξεις στο νοσοκομείο αν χρειαστεί. Όταν είναι άρρωστος τη γυναίκα του δεν την αφήνει να βγει από το σπίτι ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Και είναι στριφνός, μίζερος και της γκρινιάζει και της φωνάζει κι από πάνω.
Βλέπετε τη διαφορά; Νευροφυτικός ο ένας νευροφυτικός και ο άλλος. Φοβάται για την υγεία του ο ένας φοβάται και ο άλλος. Αλλά σαν χαρακτήρες και πρόθεση πόσο διαφέρει ο ένας από τον άλλο! Ο ένας αν μη τι άλλο σε κάνει να τον συμπαθείς και ο άλλος σε απωθεί. Το ίδιο ισχύει και στα σωματικά συμπτώματα. Βήχα και πυρετό ο ένας βήχα και πυρετό ο άλλος. Αλλά διαφορετικές τροποποιητικές συνθήκες έχει ο βήχας και ο πυρετός του Αρσένικουμ και διαφορετικές του Φώσφορου.
Ο αλλοπαθητικός γιατρός θα πει κρυολόγημα και για τους δύο και θα δώσει το ίδιο φάρμακο πχ αντιβηχικό και αντιβίωση. Ο λάθος ομοιοπαθητικός γιατρός θα πει κρυώνουν και διψάνε και φοβούνται και οι δύο και θα δώσει το ίδιο ομοιοπαθητικό φάρμακο. Ο σωστός ομοιοπαθητικός γιατρός θα δώσει όχι φάρμακο για το βήχα, όχι φάρμακο για επιμέρους συμπτώματα αλλά φάρμακο για το ψυχοσωματικό σύνολο, για την ιδιοσυγκρασιακή κατάσταση του ατόμου.
Όταν επομένως μας έρχεται κάποιος νευροφυτικός ασθενής μπορεί κατ’ αρχήν να σκεφτόμαστε για Φώσφορο, Αρσένικουμ, Αρτζέντουμ Νίτρικουμ κλπ αλλά η διαφορική διάγνωση στηρίζεται κατ’ αρχήν στο είδος και τις τροποποιητικές συνθήκες των ψυχικών και σωματικών συμπτωμάτων αλλά κύρια στο άτομο που έχουμε απέναντι μας σαν σύνολο. Στην Ομοιοπαθητική ισχύει απόλυτα ο κανόνας: «Θεραπεύω τον ασθενή σαν σύνολο, σαν ιδιοσυγκρασία και όχι τη νόσο ή τα συμπτώματα».
Έντονα κρυουλιάρης
Το Αρσένικουμ είναι πολύ κρυουλιάρικο, 3 ή και 4. Αυτό το στοιχείο μας βοηθάει στο να διαφοροδιαγνώσουμε ένα νευροφυτικό άτομο από Φώσφορο και Αρτζέντουμ Νίτρικουμ. Ο Φώσφορος δεν είναι έντονα κρυουλιάρης ενώ το Αρτζέντουμ Νίτρικουμ είναι ζεστό και χειροτερεύει έντονα με τη ζέστη. Το Αρσένικουμ κρυώνει πάρα πολύ. Υπερβολικά.
Επιπλέον φοβάται και το κρύο, φοβάται μην κρυολογήσει, φοβάται για την υγεία του. Θα τον δεις να κουκουλώνεται, να φοράει παλτό, να γίνεται σπαστικός στο ντύσιμο του και υπερβολικός. Φανελάκι, πουκάμισο, ζακέτα, παλτό, καπαρντίνα! Ντύνεται το Χειμώνα σαν κρεμμύδι. Όταν μάλιστα φοβάται για την υγεία του και αγχώνεται τότε κρυώνει ακόμη περισσότερο και μάλιστα είναι φορές που νοιώθει σαν να του ρίχνουν κρύο, παγωμένο νερό στη ραχοκοκαλιά ενώ το στομάχι του γίνεται κόμπος. Μάλιστα ενώ όλο το σώμα του κρυώνει έντονα το κεφάλι του το νοιώθει ξαναμμένο γι αυτό λέμε χαρακτηριστικά για το Αρσένικουμ ότι «το κεφάλι του είναι στο φούρνο και το σώμα του στο ψυγείο!»
Φόβος για την απώλεια της ύπαρξης-θάνατο
Σε τέτοιες φάσεις με φόβο για την υγεία του γίνεται έντονα δυσθυμικός, μίζερος, επικριτικός, αντικοινωνικός, γεμάτος νεύρα. Μπορεί να μιλήσει άσχημα στην οικογένεια του ή στους πελάτες του. Δεν θέλει να δει κανέναν. Λέει στη γραμματέα του: «Δεν θέλω να δω κανέναν, ακύρωσε όλα τα ραντεβού μου και πάρε τηλέφωνο αμέσως το γιατρό». Όπως έχει μάθει να διοικεί αυταρχικά την οικογένεια του και την επιχείρηση του ανάλογα μιλάει ως ένα σημείο και στο γιατρό. Απαιτεί θεραπεία, απαιτεί να τον κάνεις καλά και μάλιστα να του εξηγήσεις ικανοποιητικά πως θα το κάνεις αυτό. Μπορεί παρότι τσιγκούνης να σου τάξει και καλύτερη επίσκεψη προκειμένου να ασχοληθείς μαζί του. Καμία σχέση με το συμπαθέστατο Φώσφορο ο οποίος σου λέει παρακλητικά και ανθρώπινα: «Γιατρέ μου σε παρακαλώ βοήθησε με, σώσε με και θα σου χρωστώ ευγνωμοσύνη».
Μια Λάχεσις μπορεί να σου πει το ίδιο πράγμα μόνο και μόνο για να δέσει το γάιδαρο της και να τη φροντίσεις ιδιαίτερα. Για να σε χρησιμοποιήσει κολακεύοντας σε. Και το Αρσένικουμ θέλει να σε χρησιμοποιήσει αλλά σε βάζει στην υπηρεσία του και σε προστάζει. Είναι πολύ εγωιστής και καχύποπτος και σε κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω για να διαπιστώσει αν είσαι κανένα «γιατρουδάκι» ή κανένας σοβαρός και αξιόλογος γιατρός. Αλλιώς πως είναι δυνατόν να σου εμπιστευτεί ότι πολυτιμότερο έχει, δηλαδή τη ζωή του. Είσαι κάποιος που θα του δώσει εξουσία επί του σώματος και της ζωής του εκείνη τη στιγμή. Πως λοιπόν θα σε εμπιστευτεί αν δεν σε περάσει από «γενεές δεκατέσσερις».
Ο Φώσφορος φοβάται για την ασθένεια και κυρίως τον τρομοκρατούν και τον ενοχλούν τα συμπτώματα, ενώ το Αρσένικουμ φοβάται ουσιαστικά το θάνατο. Την απώλεια της ζωής. Ακόμη και σε κατάσταση υγείας το Αρσένικουμ δεν θέλει να ακούει για θανάτους, δεν θέλει να το σκέφτεται καν. Ορισμένες φορές φοβάται τόσο πολύ το θάνατο που σου αναφέρει την αίσθηση έως σιγουριά που έχει ότι: «Μέχρι το βράδυ θα έχω πεθάνει!» Κάτι παρόμοιο μπορεί να σου πει και το Ακόνιτουμ λόγω της εξαιρετικής έντασης των συμπτωμάτων του και της φοβικής του κατάστασης.
Νευρικός και δύστροπος
Το Αρσένικουμ έχει νεύρα. Αρκετά νεύρα. Είναι αναμενόμενο ένα άτομο που είναι τόσο εγωιστικό, τόσο δογματικό, τόσο κυριαρχικό να έχει νεύρα. Τον εκνευρίζει ότι παρεκκλίνει από την κυριαρχία του και ότι δεν γίνεται με το δικό του ακριβώς τρόπο. Είναι ξερόλας και είναι και άκαμπτο άτομο. Δεν μπορεί να λυγίσει και να το παίξει όπως το παίζει πχ η Λάχεσις. Εάν η γυναίκα του είναι υποχωρητική τότε της αλλάζει τα φώτα. Κυριαρχικός και δύστροπος και στα μικρά καθημερινά πράγματα. Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και είναι σκληρός εργοδότης και σκληρός πατέρας.
Είναι εσωστρεφής ψυχικά. Ένα τέτοιο άτομο δεν θα μπορούσε να είναι εξωστρεφής. Αφού δεν θέλει να μοιραστεί τίποτα και δεν θέλει να φύγει από το θρόνο του και την κυριαρχία του άρα θα είναι ψυχικά εσωστρεφής. Δεν μιλάμε για την τάση του που είναι σαφώς διαστροφική.
Για να φτάσατε στο τέλος του κειμένου παίζουν τρία ενδεχόμενα:
Α. Είστε τρολάκια σαν κι εμένα και έχετε πεθάνει στο γέλιο με τις απίστευτες αρλούμπες που γράφουν οι ομοιοπαθητικοί στα σοβαρά.
Β. Είστε ομοιοπαθητικός ή από ομοιοπαθητικό σύλλογο και τσαντιστήκατε αφάνταστα που σας κοροϊδεύουμε. Ξυδάκι καραγκιόζηδες. Είστε τσαρλατάνοι και θα κάνετε μόκο αφού τα κονομάτε μια χαρά.
Γ. Είστε θύμα της ομοιοπαθητικής και μάλλον πιστεύετε και στα ζώδια. Απολογούμαι αν είμαι ο πρώτος που σας ανάγκασε να σκεφτείτε αλλά να το δοκιμάσετε, μπορεί να είναι γενικά χρήσιμο στη ζωή σας ως εργαλείο η κριτική σκέψη.