Μετά την δραματική μορφή που προσέλαβε και στην Ελλάδα η σεξουαλική κακοποίηση και ή εκμετάλλευση ανηλίκων, η κυβέρνηση αποφάσισε να καλύψει τα τεράστια νομοθετικά κενά, για την αντιμετώπιση της παιδοφιλίας προσαρμόζοντας το ελληνικό Ποινικό Δίκαιο και την Δικονομία σε μια ευρωπαϊκή οδηγία (γνωστή και ως σύμβαση Λανζαρότε) .
Φυσικά, ένα από τα αρνητικά που έχουν αυτού του είδους οι οδηγίες της Ε.Ε. μεταξύ άλλων, είναι ο τρόπος εφαρμογής τους, ειδικά στα ευαίσθητα ζητήματα που αφορούν την ανθρώπινη φύση και την κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν είναι της ώρας να αναρωτηθούμε πως βρίσκουν τρόπο εφαρμογής οι ευρωπαίοι εταίροι στις απολύσεις, στις περικοπές, στις συγχωνεύσεις, στις ιδιωτικοποιήσεις κτλ.
Παρόλο που το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών αποτελεί αδικαιολόγητο και αποτρόπαιο έγκλημα το οποίο η κάθε χώρα πρέπει να αντιμετωπίσει με τα κατάλληλα νομοθετικά όπλα και να το καταπολεμήσει με όλα τα μέσα, στην Ελλάδα ακόμη και τώρα ηθικολογούμε, πιθανολογούμε και εν τέλει εθελοτυφλούμε επικίνδυνα. Ο Νομοθέτης έχει μια γενικευμένη προσέγγιση εννοιών η οποία αγνοεί τα επι μέρους προβλήματα και αφήνει μια σφαιρική αντιμετώπιση του όλου ζητήματος. Καταρχήν το νομοσχέδιο μιλάει για την ποινή και περιορίζεται δυστυχώς μόνο στο αποτέλεσμα. Ούτε μια αναφορά στα αίτια, ούτε μια αναφορά στη πρόληψη. Μόνο με παιδεία, πολιτισμό και κοινωνική μόρφωση μπορείς να αμυνθείς απ’ την ποικιλόμορφη εκμετάλλευση των ανηλίκων. Δεν μπορείς να κοιτάς το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης και της παιδικής πορνογραφίας μονοδιάστατα και να εξαιρείς την ίδια στιγμή την παιδική εργασία. Δεν γίνεται να θεωρείς πρόοδο τις εμπορικές εισαγωγές από χώρες στις οποίες δουλεύουν εννιάχρονα, δωδεκάχρονα και δεκαπεντάχρονα για ένα κομμάτι ψωμί.Δεν γίνεται να ξέρεις πως οι πολιτικοί σου σύμμαχοι, σκοτώνουν και σφάζουν παιδιά και εσύ τους θεωρείς πολιτισμένους δημοκράτες. Δεν μπορείς να μην θωρακίζεις τα βασικά μέσα χειραγώγησης (τηλεόραση, μέσα δικτύωσης κτλ) τα οποία διδάσκουν και διαμορφώνουν επιθετική σεξουαλικότητα διαφημίζοντας γυμνά σώματα, ψεύτικη τέχνη, ωμό σεξ και βία με μοναδικό σκοπό το κέρδος.
Τόσο στατιστικά, όσο και ιστορικά είναι γνωστό ότι η παιδική εκμετάλλευση και τα παράγωγα της καλπάζουν πάντα σε περίοδο φτώχειας και μεγάλης ανέχειας. Είναι ανεπίτρεπτο λοιπόν οι «πολιτισμένες χώρες» να βυθίζουν τις ασθενέστερες σε αυτά τα μονοπάτια. Είναι χυδαίο. Δεν μπορείς να αυτοαποκαλείσαι «πολιτισμένη χώρα» όταν διαφημίζεις τον σεξουαλικό τουρισμό μιας ασθενέστερης, Δεν μπορείς να αυτοαποκαλείσαι «πολιτισμένη χώρα» όταν λειτουργούν γραφεία ευρέσεως συζύγων σε χώρες του τρίτου κόσμου. Δεν μπορείς να αυτοαποκαλείσαι «πολιτισμένη χώρα» όταν επίσημα βλέπεις το παιδί ως παραγωγική μονάδα. Δεν μπορείς να αυτοαποκαλείσαι «πολιτισμένη χώρα» όταν το παιδί μετατρέπεται σε στόχο ειδικού εμπορικού κοινού. Στην τελική όταν επιτρέπεις τη σεξουαλική εκμετάλλευση ενηλίκων δεν μπορείς να αποτρέψεις την εκμετάλλευση των ανηλίκων.
Για να επιστρέψω όμως στο δια ταύτα, η νομοθεσία αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα διότι πολύ απλά συναντά εμπόδια. Το βασικότερο, δεν υπάρχει η κατάλληλη δομή. Δεν υπάρχουν μεταφραστές για τους αλλοδαπούς ανηλίκους, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, κοινωνικοί λειτουργοί, χώροι υποδομής, προστασία, κάλυψη, ειδικευμένο προσωπικό, ενημέρωση, παιδεία και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Και όλα αυτά φυσικά δεν προβλέπονται από το κράτος και τον νόμο είτε για να πάνε με τους γνωστούς τρόπους σε ΜΚΟ, είτε για να πάνε σε εργολάβους και ιδιώτες όπως ακριβώς συμβαίνει σε πολλές άλλες «πολιτισμένες χώρες» της Ε.Ε.
Από την άλλη, εδώ ακόμη δεν άλλαξε το καθεστώς της υιοθεσίας κάνοντας τα παιδιά μπαλάκι από ίδρυμα σε ίδρυμα και αφήνοντας δεκάδες άκληρες οικογένειες στην ουρά. Θα εστιάσω στις βασικότερες αδυναμίες του νόμου: α) οι αδύναμοι αλλοδαποί δεν προστατεύονται μέχρι την οριστική τελεσιδικία της απόφασης τους, β) δεν τους παρέχεται καμία άλλη βοήθεια από το κράτος γ) γίνεται ο επαναπατρισμός τους με κάθε μορφή αξιοπρέπειας (σκεφτείτε μια σεσημασμένη βιασθείσα να γυρίσει στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν πόσο γρήγορα θα την στείλει το Ελληνικό δίκαιο στο εκτελεστικό απόσπασμα) δ) καμία συνεργασία με το υπουργείο παιδείας για σχολική διαπαιδαγώγηση ε) καμία πρωτοβουλία για το σεξουαλικό σχολικό μπούλινγκ κ.ο.κ. Συνεπέστατα η προσαρμογή του ποινικού κώδικα και της δικονομίας είναι καταδικασμένη να αποτύχει στερώντας ακόμη δεκάδες χιλιάδες παιδικά χαμόγελα
Τέλος, μιας και αναφέρθηκα σε παιδικά χαμόγελα, τα οποία μετατρέπονται σε αποσκευές δραμάτων μιας ολόκληρης ζωής και όταν η τιμωρία γι’ αυτούς που εκμεταλλεύονται ένα αθώο παιδί κλέβοντας του την αθωότητα, ξεκινάει και παζαρεύεται η κοινωνία και το κράτος δικαίου μετατρέπονται αυτόματα σε εκτροφείο θηραμάτων για παιδόφιλους δράκους.
Αλεξανδρινός Οικονομίδης Παπασπυρόπουλος
[author image=”http://kissmygrass.gr/wp-content/uploads/2014/07/373.thumbnail.jpg” ]Ο Αλέξης είναι μεταπτυχιακός φοιτητής με θέμα την Βυζαντινή Ιστορία. Κατάγεται από την Φλώρινα. Στην Θεσσαλονίκη ασχολήθηκε με διάφορα κοινωνικά φόρουμ και διάφορες κοινωνικές ομάδες σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο. Στο ΑΠΘ διατέλεσε για 3 χρόνια μέλος της συγκλήτου του, για 4 χρόνια μέλος διάφορων επιτροπών και οργάνων του, καθώς και μέλος των συνδικαλιστικών οργάνων του φοιτητικού κινήματος σχεδόν σε όλες τις βαθμίδες του. [/author]
