Αρχίσανε εδώ και λίγες μέρες τα όργανα. Το διαδίκτυο είναι βέβαια ιδανικό για την διασπορά απόψεων που δεν θέλει κανένας να εκφέρει επίσημα. Ουσιαστικά τρία είναι τα επιχειρήματα εναντίον του Μπουτάρη τα οποία συνοψίζει με σχετική αντικειμενικότητα η Καθημερινή εδώ.
Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση την προηγούμενη εβδομάδα ήταν όχι το κλιπάκι που αρχίζει ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης λέγοντας ότι τον συνεχάρη ο Κος Μπουτάρη αλλά ότι κυκλοφόρησε στο Twitter ως “Γ. Μπουτάρης: Συγχαρητήρια στο Δήμο Θεσσαλονίκης για τα banners!…” με σύνδεσμο εδώ. Δηλαδή, κάνεις κλικ αναμένοντας το θετικό της υπόθεσης και βλέπεις με κεφαλαία γράμματα το “Γιάννης Μπουτάρης, στις προηγούμενες εκλογές για την υποψήφια του ΠΑΣΟΚ βουλευτή Χρύσα Αράπογλου: “Ίδια σκατά με τον Παπαγεωργόπουλο””
Πονηρό και δούλεψε αν κρίνουμε από την επανακυκλοφορία του. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι την λάσπη στην πολιτική σπάνια χρειάζεται να την ξεκινήσει επίτηδες το αρχηγείο κάποιου κόμματος ή υποψηφίου. Υπάρχουν πάντα φανατικοί από κάθε μεριά που κάνουν δωρεάν την δουλειά.
Με εξαιρετική πένα και διασκεδαστικό το “Frappelections” που φιλοξενώ μάλιστα και στα RSS δεξιά στην σελίδα. Στο “Μπουταριάδα 1” γράφει από την καρδιά του ότι “Ο λόγος που δεν θα βγεί ποτέ ο Μπουτάρης δήμαρχος είναι πρώτον ότι είναι αρειανός και δεύτερον ότι είναι αντιπαθής σε πολύ μεγάλη μερίδα της πόλης.” Ανυπομονούμε να διαβάσουμε το “Μπουταριάδα 2”!
Σήμερα μια σελίδα του Twitter με δικέφαλους αετούς και ελληνικές σημαίες μας ενημερώνει ότι “Η ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑ-ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ-ΣΕ…ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΤΑΡΗ,ΓΝΩΣΤΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚΡΩΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ (ΟΔΟΣ ΚΕΜΑΛ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΛΠ)!” Αναφέρεται στο θέμα με την Αφροδίτη Αλ Σαλέχ που έβγαλε το Πρώτο Θέμα.
To ενδιαφέρον με το Aino είναι ότι “πιάνει” και άρθρα τα οποία εξαφανίζονται, σβήνονται ή σχόλια που φεύγουν στη συνέχεια. Σήμερα λοιπόν στα Social media βρήκε στο Twitter το πολλά υποσχόμενο “Αν το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει να κερδίσει τον Δήμο Θεσσαλονίκης και με τον Μπουτάρη…” με λάθος σύνδεσμο. Στη συνέχεια βρέθηκε το άρθρο όμως εδώ και άξιζε τον κόπο για το χιούμορ του: “Αν το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει να κερδίσει τον Δήμο Θεσσαλονίκης και με τον Μπουτάρη, την επόμενη φορά θα κατεβάσει τον Johnny Walker αυτοπροσώπως…”
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=r_4Xxoe7d0w&feature=related]
Προφανώς ο Κος Μπουτάρης προσφέρεται για καζούρα οπότε μάλλον δύσκολα θα συγκεντρώσουμε αντίστοιχο υλικό για τους αντιπάλους του για τέτοιο αφιέρωμα. Ουσιαστικά όμως ο ανοιχτός του τρόπος είναι αυτός που θα κερδίσει ή θα χάσει τις εκλογές. Δείτε για παράδειγμα αυτό το αφιέρωμα σε μεσημεριανή εκπομπή από τον περασμένο Μάιο. Κοντινά πλάνα στο τσιγάρο του, μαύρο παλιομοδίτικο γυαλί ηλίου και αντιμετωπίζει στα ίσια δύσκολα θέματα σαν τον αλκοολισμό και το διαζύγιο. Ή έχει ικανότητες ακροβάτη σε τεντωμένο σχοινί ή είναι χαρισματικός ή τελείως αδαής από ΜΜΕ. Το γεγονός όμως ότι χτίζει καιρό και προσεκτικά το προφίλ του μάλλον απλοκλείει το τελευταίο. Κυρίως το γυναικείο εκλογικό κοινό ίσως κρίνει αυτές τις δημοτικές εκλογές…
Θεωρώ ότι η ανάλυσή σου πάσχει σε αρκετά σημεία, ίσως γιατί δεν ζεις την πόλη. Σε κάθε περίπτωση είναι καλοπροαίρετη και σημειώνω τα θετικά της σημεία.
Για τον Γκιουλέκα έχουμε γράψει και εμείς για το παρελθόν του αλλά και άλλοι όπως η Athens Voice αλλά και η lifo. Δυστυχώς σταματάνε στο δεξιό του παρελθόν και δεν προχωράνε στο ακροδεξιό του.
Το μεγάλο πανηγύρι, αν περιμένεις λίγο, θα γίνει με την ανακοίνωση των συνδυασμών.
Για τον Ζαριανόπουλο είναι δύσκολο να βρεις και πολλά μια και η παρουσία του είναι συγκεκριμένη και offline. Δεν μπορούμε εύκολα να στηρίξουμε με link αυτά που λέμε.
Ο Παπαθεμελής μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει αν ασχοληθεί κάποιος με αυτόν.
Για τους υπόλοιπους, τουλάχιστον στο Frappelections έχουμε γράψει αλλά ας περιμένουμε να δούμε που θα ενσωματωθούνε μέσα στις επόμενες μέρες, για να ξέρουμε και τι είδους κριτική θα κάνουμε.
Ευχαριστώ για τα συμπληρώματα! Δεν σκοπεύω να είναι αναλυτικό το κάθε post, απλά φωτίζω μια μεριά του θέματος όπως το βλέπω. Γκιουλέκας και λοιπούς θα τους περιλάβω στη συνέχεια. Να τονίσω όμως ότι δεν με ενδιαφέρει το ζουμί παρά μόνο το media κομμάτι του τρόπου που επικοινωνούνται.