Ήρθε κωλοκαίρι, ε συγγνώμη καλοκαίρι εννοάω, με μπόρες και ανηφόρες, κακοτοπιές και ασχημονιές, πρώτες φορές αριστερές, grexit, ετσετερά – ετσετερά.
Ωστόσο, στο πετσί του Έλληνα είναι βαθιά ριζωμένο το θέμα φλερτ, που ακόμα και σε καθεστώς δραχμής, τι στα διάλα, μια άκρη θα τη βρει.
Για να ελαφρύνω λοιπόν λίγο την σκατό-περίοδο, κηρύσσω ένα μικρό κύκλο πιο ανάλαφρων προσεγγίσεων, που ταιριάζει καλύτερα με το μαγιό σας και αναδεικνύει το μαύρισμά σας.
Αυτά μέχρι να επτωχεύσομεν… για μετά δεν ξέρω, μπορεί να το γυρίσω σε ανάλυση Καρυωτάκη και Πολυδούρη. Ως δίδυμος, δεν μπορώ να σας εγγυηθώ τίποτα, δεν υπόσχομαι τίποτα, είμαι ελεύθερη.
Το πρώτο άρθρο του φετινού καλοκαιριού, θα θέσει για τα καλά στη ζωή σας κόκκινες κάρτες.
Γιατί, καλό το φλερτ, καλό το πετάρισμα της βλεφαρίδας στο μπαρ πάνω στο εικοστό σφηνάκι, αλλά μετά τον πρώτο εμετό δεν υπάρχει κανένα άλλοθι να δικαιολογήσει ούτε καν φιλικό αγώνα στην έδρα μας, με κάποιους “γκολτζήδες” συγκεκριμένων ομάδων.
Πάμε λοιπόν δυνατά.
Κόκκινη κάρτα 1: στην ομάδα των Μαμάκηδων.
Είναι μάστιγα, είναι όγκος κακοήθης. Κάντε τους φίλους, μήπως και καταφέρετε να σώσετε έστω και έναν από την αυτοκτονία, ποτέ όμως γκόμενους.
Ο φίλος μου ο Μάκης, δε λέω, χρυσό παιδί, στα 32 όμως, του φτιάχνει γάλα με κακάο κάθε πρωί η μανούλα.
Αφού τον ντύσει με ζιπουνάκια φρεσκομυρισμένα και του κάνει τη χωρίστρα αλφαδιά ζωγραφισμένη, του δίνει την τσάντα του για το γραφείο και ευθύς αμέσως κάνει log in στο προφίλ του στο facebook, να σκυλοβρίσει τις τσούλες που τον περιτριγυρίζουν.
Είναι καλά παιδιά δε λέω, με αρχές και ιδανικά, όμως ποτέ δε θα καταφέρετε να φτιάξετε αυτή τη χωρίστρα όπως η μαμά.
Πριν μπείτε στον κυκεώνα της κόντρας του απογαλακτισμού, τρέξτε μακριά, δε βγάζει πουθενά.
Κόκκινη κάρτα 2: στην ομάδα των Χέστηδων.
Σας τρέμει, σας φοβάται και κομπλεξάρεται μέχρι ψύχωσης γιατί είστε δυναμική και πετυχημένη; Δεν αλλάζει το κομπλεξάκι εύκολα, θα προσπαθήσει να σας κάνει πρόβατο, για να μοιάζει ο κακός ο λύκος.
Αν δε σας αρέσει το χόρτο και ακόμα χειρότερα το κουτόχορτο, ρίξτε κάρτα γρήγορα, πριν αρχίσει ψυχολογικό πόλεμο και σας βάλει να ψάχνεστε τι δεν κάνετε σωστά.
Κόκκινη κάρτα 3: στην ομάδα «Ο έρωτας με έρωτα περνά».
Ρε φιλενάδες, κάποια αγόρια φωνάζουν από την αρχή ποιοι ακριβώς είναι. Μήπως να στήναμε αυτί, μπας και την ακούσουμε να γλιτώσουμε τα δράματα;
Είστε καρακαλλόνες στολισμένες, το νιώθετε, το βλέπετε στον καθρέφτη σας και στα μάτια όλων των περαστικών και αυτός επιμένει να σας πονοκεφαλιάζει με ιστορίες για την ex;…Νext! Αν δε νιώθετε δευτεράτζα, μην αφήσετε κανέναν να σας θεωρεί plan B. Ντροπή!
Κόκκινη κάρτα 4: στην ομάδα των μελλοντικών διαζευγμένων.
Γιατί προς το παρόν, είναι παντρεμένοι. Τελεία, δε θα το αναλύσω άλλο, μην το ψάχνετε πολύ, γιατί αυτή η γραμμή από τη βέρα που δε λέει να ξεθωριάσει, δε σβήνει εύκολα, όπως ούτε ο καημός που σιγοκαίει μέσα σας, για έναν απλό λόγο…είναι ο άντρας της άλλης. Ξεκολλάτε!
Κόκκινη κάρτα 5: στην ομάδα των «Βρε, λες;».
Σας κάνει σκηνή γιατί τα παπούτσια σας δεν ταιριάζουν με την τσάντα σας, του παίρνει διπλάσιο χρόνο από εσάς να στρώσει το μαλλί και παραγγέλνει cosmopolitan επειδή λατρεύει την Carrie Bradshaw;
Είναι βέβαια ευαίσθητο παιδί με πολλά ταλέντα, όπως το να σας παρηγορεί και να σας νταντεύει όταν αισθάνεστε down και να σας καταλαβαίνει όσο κανένας. Οκ. όλα καλά μέχρι εκεί, μήπως όμως τελικά είναι αυτό που νομίζετε και στο κρεβάτι δεν το δείχνει;
Κόκκινη κάρτα 6: στην ομάδα «Δεν είμαι έτοιμος ακόμα».
Σκορποχώρια φάση γι’ αυτό είναι μονίμως αλλού, μέχρι τα μπούνια στη ματαιοδοξία και τη μανία να αποφεύγουν επιμόνως τη σχέση.
Οι ίδιοι, πάνω στο πάθος πολλές φορές θα σας εκμυστηρευτούν ότι κατά βάθος είναι πολύ ευαίσθητα αγόρια που έγιναν γαϊδουράκια, γιατί τους πλήγωσε η Τούλα που τους έφτυσε.
Τελικά, όμως, δεν ξέρω πού το βρίσκουν τόσο περίσσευμα σκληρότητας να φτύνουν έτσι άνετα όλες τις υπόλοιπες Τούλες, που θα πασχίσουν να ξημερώσουν ένα πρωινό δίπλα τους.
Παίζουν πολύ καλά τη μπάλα, εσείς όμως θέτε άλλα; Αν δεν είστε στην ίδια φάση (γιατί πάντα παίζει και αυτό μην ξεχνιόμαστε) ρίξτε βλέφαρο μακριά, δεν αξίζουν δάκρυ, ούτε στάλα.
Κόκκινη κάρτα 7: στην ομάδα “Σε παρακολουθώ, μέχρι και στην τουαλέτα, σε θωρώ”
Πρόκειται για την ακριβώς αντίθετη κατηγορία των από πάνω…
Μιλάμε για παράνοια. Αν δεν το έχεις ζήσει, σου εύχομαι να μην, γιατί θα σου αφήσει τραύματα του τύπου να μην θες να ξαναπλησιάσεις άνθρωπο, μη και βρεθείς τεμαχισμένη σε κάνα τυχάρπαστο πορτ-μπαγκάζ, ή σε πιο ελαφρά μορφή, κινδυνεύεις να αναπτύξεις τόσο τάσεις ανεξαρτησίας και “δε μας χέζεις τώρα, λεμε” που θα γίνεις εσύ η θηλυκή προσωποποίηση της από πάνω κατηγορίας “Δεν είμαι έτοιμη ακόμα”, πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό αν είσαι από γεννησιμιού σου τέτοιος τύπος, αλλά όχι να μας το αφήσει κουσούρι το ψυχάκι της διπλανής πόρτας.
Σε γνωρίζει Δευτέρα και Τρίτη μαθαίνεις ότι έχετε σχέση, απλά δεν πρόλαβες να το καταλάβεις.
45 μηνύματα το δευτερόλεπτο, 20 τηλέφωνα μέσα στην ημέρα, που είσαι, χτυπάει ωράριο στο προφιλ σου να παρακολουθεί τα πάντα, τι κάνεις, πως το κάνεις, με σκέφτεσαι, τι τρως, θα βρεθούμε 4 φορές μες την ημέρα, γιατί σου μίλησε αυτός, γιατί σου σχολίασε εκείνος, φίλο τον λέμε τώρα, με τους αλήτες, τους αλήτες που γυρνάς, σαν την Ελλάδα μια ζωή με τυρρανάς.
Στην αρχή μπορεί να σκεφτείς… έλα μωρέ με νοιάζεται.
Όχι καλή μου, τη δική του ανασφάλεια νοιάζεται, μη το χοντρύνω και πω ότι μάλλον δεν έχει ζωή και γουστάρει να ρουφήξει με καλαμάκι τη δική σου.
Τώρα, μετά από τόσες κόκκινες κάρτες, θα μου πείτε, τι μένει;
Όλοι οι υπόλοιποι και είναι πολλοί και είναι καλοί.
Βοηθάει και η εποχή, όχι αυτή της κρίσης, αλλά η ώρα της καλοκαιρινής δύσης.
Ειδικά αν σε βρει κοντά στο λίγο κρασί, λίγο θάλασσα…τι στο καλό, κάπου εκεί έξω θα υπάρχει και το αγόρι σου.
