Μαμά, μπαμπά, δάσκαλε, μακάρι να ήξερες ότι…

Το κομμάτι της επικοινωνίας με τα παιδιά μας είναι ένα τεράστιο θέμα. Χιλιάδες και χιλιάδες λίστες θα μπορούσαν να γραφτούν σχετικά με τις σωστές στρατηγικές που θα σας ανοίξουν μαγικές διόδους διαλόγου, εμπιστοσύνης και αλληλεπίδρασης με αυτά τα μικρά αινίγματα, με το υπέροχο, συχνά γεμάτο απορίες, βλέμμα.

Στην πράξη όμως, η κατάσταση ζορίζει. Ως γονιός ή δάσκαλος ή παιδαγωγός θα αντιμετωπίσεις μικρά που μιλάνε και μοιράζονται ασταμάτητα και άλλα που χαρίζουν σκέψεις με το σταγονόμετρο.

Η Kyle Schwartz, δασκάλα τρίτης δημοτικού σε ένα Δημοτικό σχολείο στο Denver, αποφάσισε με έναν απλούστατο τρόπο να γνωρίσει ουσιαστικά τους μαθητές της.

Το πείραμα ήταν απλό: Συμπληρώνεις την πρόταση “I wish my teacher knew…” (Μακάρι να ήξερε η δασκάλα μου…) και εκεί γράφεις αυθόρμητα όποια σκέψη στριφογυρνάει στο μυαλό σου.

Μερικές από τις απαντήσεις είναι πραγματικά ιδιαίτερες:

Μια απλή πρόταση που μπορεί να σε κάνει να δεις το παιδί σου, το ανίψι σου, τον μαθητή σου με άλλο μάτι.

Εσύ πόσα νομίζεις ότι ξέρεις για τα παιδιά σου;