Ε λοιπόν, εγώ στην ηλικία της αμήχανης απορίας πρωτοτύπησα και ρώτησα το μπαμπά μου. Τι στο καλό γιατρός και επιστήμων είχε βαρύτητα ο λόγος του. Η απάντηση «θα το μάθεις όταν μεγαλώσεις» με έριξε στην παραπληροφόρηση… τα έμαθα όλα από τη Δέσποινα στο σχολικό.
Εμένα η ερώτηση μου ήρθε λίγο νωρίτερα από ότι την περίμενα.
Η αμηχανία ήρθε επίσης, ενώ δεν την περίμενα… το παίζω και άνετη!
Αρχικά ζήτησα παράταση να το σκεφτώ.
Να το παίξω Βικιπαίδεια: η συνουσία γίνεται με την εισαγωγή του πέους στον κόλπο και στη συνέχεια με παλινδρομικές κινήσεις οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα… απαπαπα μπερδεύομαι και εγώ.
Να το προσεγγίσω χρησιμοποιώντας άλλα ήθη και έθιμα δηλαδή:
Να το παίξω Κινέζα: έχεις μόνο μια προσπάθεια και φρόντισε να είναι αγόρι.
Να το παίξω Εβραία: πρώτα θα βρεις ένα καλό Εβραιόπουλο, ή έστω ένα καλό αγόρι με περιτομή.
Να το παίξω Εσκιμώα: δια της τριβής παράγεται θερμότητα
Να το παίξω Μουσουλμάνα: θα κάνεις εσύ κλειτοριδεκτομή, θα παντρευτείς αυτόν που σου επιβάλουν, θα κάθεσαι ξαπλωτή, θα μουγκρίζεις ενίοτε τάχα μου σε ηδονή και να θυμάσαι δε βγάζεις την μπούργκα για κανέναν.
Να το παίξω Αφρικάνα: μη σε απασχολεί καθόλου το πάθος, μόνο το λάθος, κυκλοφορούν αφροδίσια παντού!
Να το παίξω Βουδίστρια: ω μα έλα τώρα, το έχεις κάνει ήδη πολλές φορές σε άλλη ζωή. Κάτσε λίγο οκλαδόν, αυτοσυγκεντρώσου, λίγο ομ και θα σου έρθει όλο το μάνιουαλ!
Να το παίξω Καθολικιά: μόνο μετά το γάμο, χωρίς ειδικά εφέ και αξεσουάρ… τι το πέρασες; Καλοπέραση;
Να το παίξω καλή Χριστιανή: η ορθόδοξη στάση θα σε οδηγήσει στα σωστά μονοπάτια, χωρίς να χρειάζεται να προσπαθήσεις πολύ. Κι όλα αυτά μέχρι να κάνεις τα παιδιά. Μετά γιοκ.
Βλέπεις το θέμα με τα θρησκευτικά κολλήματα που κουβαλούσε ο προπάππους και τα κληρονόμησε ο παππούς και ο μπαμπάς και έχουν περάσει με ευλάβεια σε εσένα, δε βοηθάεει καθόλου. Συγκεκριμένα, καλό είναι όπως και στην πολιτική, έτσι και στο κρεβάτι, τα ιερά πατροπαράδοτα issues να τα αφήσεις στην άκρη, γιατί μόνο δυσκολίες προκαλούν.
Κατααγχώθηκα το ομολογώ. Τι μας μένει λοιπόν;
Μήπως οι μέλισσες και οι πελαργοί βοηθάνε σε αυτές τις περιπτώσεις;
Με αποστόμωσε η μικρή όταν μου είπε πως όταν φιλιόταν η Σελίνα Γκομέζ με τον Τζάστιν Μπίμπερ δεν πέταγε καμία πεταλούδα και πελαργός τριγύρω.
Στον αιώνα της υπερπληροφόρησης οφείλεις ως γονιός να μιλάς ρεαλιστικά στα digital natives. Ξέρουν ήδη πιο πολλά από εσένα που είσαι απλά ένας ψηφιακός μετανάστης. Και αν δεν ξέρουν σερφάρουν και το βρίσκουν.
Γι αυτό ξαναγυρνάμε στην αρχική, πιο λογική εξήγηση και τον ουσιαστικό λόγο που ενδέχεται να οδήγησε το υπέροχα αθώο μωρουλίνι σου στην συγκεκριμένη ερώτηση: να σε τσεκάρει. Ναι καλά άκουσες αγαπητέ, συναγωνιστή γονέα. Ο κόσμος των μωρών μας είναι γεμάτος από Δέσποινες σε σχολικά, που ξέρουν να εξηγούν τα πάντα και με λεπτομέρειες, πριν καν πάρεις μυρωδιά το παιχνίδι που έχει στηθεί πίσω από την πλάτη σου. Στην όλη επιστημονική προσέγγιση της κάθε Δέσποινας, έχει προστεθεί και λίγο από φαντασία και λίγο από λινκς και λίγο απ΄όλα. “Ναι αμέ, αυτό είναι και έτσι γίνεται κι αν δεν με πιστεύεις, ρώτα και τη μαμά σου”. Σειρά σου τώρα γονιέ… τα ξέρεις καλά; Κι αν τα ξέρεις, θα μου τα εξηγήσεις εσύ όπως οφείλεις και όχι με υπεκφυγές και χαζογελάκια, που θα μου περάσουν το μήνυμα ότι σε έχω κατασοκάρει, άρα α) μασάς εύκολα β) πρόκειται για κάτι κακό – ας το επαναλάβουμε να κομπλάρουμε τους μεγάλους.
Ειλικρίνεια λοιπόν και ψυχραιμία. Με όποια σειρά. Και σ’αυτόν τον τομέα, όπως και σε όλους τους άλλους, καμία ωραιοποίηση, αφορισμός ή απόκρυψη δεν βοηθάει.
Αντίθετα η απενοχοποίηση και η άνετη συζήτηση -ίσως και με προσωπικά παραδείγματα, γιατί, ναι, αποτελείς το φωτεινό παράδειγμα σε όλα και στις εξυπνάδες και στις γκάφες- μπορεί να δημιουργήσει μελλοντικούς ανθρώπους, που αισθάνονται υπέροχα με το σώμα τους, τις ανάγκες τους και τις επιθυμίες τους. Και πάνω απ’ όλα δημιουργεί ένα πλέγμα ασφαλείας, πάνω στο οποίο μεγαλώνουν και ωριμάζουν παιδιά που θα είναι σίγουρα ότι, τουλάχιστον υπάρχει ένα άτομο στον κόσμο που πάντα θα μπορούν να συμβουλεύονται και να εμπιστεύονται: εσένα!
