…τυχαίνει σε κάθε γονιό. Κάπου εκεί ανάμεσα στο “άλλο ένα παραμύθι” και την κούραση της μέρας, ξαποσταίνεις σε ένα από τα κρεβάτια τους και…σε παίρνει ο ύπνος.
Δεν το πολεμάω πια. Και απολαμβάνω τα υπέροχα πρωϊνά, με φρέσκο μυαλό, ησυχία στο σπίτι και…το φεγγάρι χαμηλά. Μια φωτογραφία από σήμερα το πρωί.
