Αυτές τις γιορτινές μέρες η μελαγχολία βρίσκεται στα «πάνω» της. Πόσο ειρωνικό ακούγεται αυτό; Μέρες χαράς και γιορτής και η μελαγχολία είναι στο επίκεντρο, τουλάχιστον για κάποιους ανθρώπους.
Ίσως είναι τα λαμπάκια και τα στολίδια στα δέντρα και στους δρόμους, ίσως τα γιορτινά χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονται σε όποιο μαγαζί κι αν μπεις, ίσως η κατανυκτική ατμόσφαιρα που επικρατεί, ίσως οι «τύποι» και τα έθιμα που θα πρέπει να τηρηθούν, ασχέτως αν εσύ το θέλεις ή όχι.
Παρόλο που πολλοί άνθρωποι περιμένουν πως και πως τις γιορτές για να έρθουν σε επαφή με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, να νιώσουν οικογένεια, να δουν τους στενούς τους φίλους, να ξεκουραστούν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που νιώθουν θλίψη και ένα συναίσθημα απροσδιόριστο και αταίριαστο με τις γιορτινές καταστάσεις.
Οι λόγοι φυσικά είναι ποικίλοι. Λίγο πολύ όλοι μας τους ξέρουμε. Είτε κάποια απώλεια, είτε κάποια οικονομική δυσκολία, είτε κάποια ασθένεια, είτε κάποιος χωρισμός, είτε κάποιο εμπόδιο που μπήκε στη μέση την τελευταία στιγμή.
Για ορισμένα από τα παραπάνω ο άνθρωπος δεν έχει επιλογή, ούτε μπορεί να ορίσει τη μοίρα του. Ωστόσο, συχνά είναι στο χέρι του να μην επιτρέψει σε κανέναν και σε τίποτα να του χαλάει τη διάθεση και την ψυχολογία του.
Πόσες φορές έχουμε πει ή ακούσει τα ρήματα «με πλήγωσες» ή «πληγώθηκα»; Είμαι σίγουρη πως είναι πολλές οι φορές. Η σημασία τους όμως, δεν είναι ίδια. Το ρήμα «με πλήγωσες» μεταφέρει την ενέργεια και το φταίξιμο αποκλειστικά στο άλλο άτομο που είναι υπαίτιο για την κατάστασή μας, ενώ το ρήμα «πληγώνομαι» περικλείει και τη δική μας ανοχή σε αυτήν την κατάσταση.
Ίσως αναρωτηθείτε: Και τι σημασία έχει, αφού το αποτέλεσμα είναι το ίδιο;
Έχει σημασία και μάλιστα πολύ σημαντική, εφόσον με το να ρίχνουμε το φταίξιμο αποκλειστικά στους άλλους και δίχως να έχουμε και εμείς το μερίδιό μας, μοιάζουμε με πιόνια ενός παιχνιδιού που δεν γνωρίζουμε καν τους κανόνες του. Άμοιροι και ανίκανοι να αποφασίσουμε για τη δική μας την τύχη. Και αυτή η κατάσταση πραγματικά οδηγεί στη μελαγχολία. Όχι τόσο για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, αλλά για το γεγονός ότι δεν μπορέσαμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση όπως η θέλησή μας θα μας οδηγούσε.
Το πιο σημαντικό πράγμα, όχι μόνο στις γιορτινές μέρες, είναι να ορίζουμε μόνοι μας τις επιλογές που μας βρίσκουν. Να μην είμαστε έρμαια των αποφάσεων άλλων ανθρώπων. Να διαλέγουμε εμείς τον τρόπο που θέλουμε να ζούμε. Να θυμόμαστε τον εαυτό μας και να μην τον ξεχνάμε. Να μην κάνουμε τη χάρη σε όσους θέλουν να μας χαλάνε τη διάθεση και να μας κάνουν να νιώθουμε υπαίτιοι για πράγματα που δεν ευθυνόμαστε εμείς. Να έχουμε την αξιοπρέπεια και το σθένος να διώχνουμε μακριά ό,τι μας χαλάει ή ό,τι είναι σαθρό.
Εύχομαι καλή χρονιά με υγεία πρωτίστως και με την ευχή το 2014 να μας απαλλάξει από οτιδήποτε δεν βασίζεται σε στέρεες βάσεις και από οποιονδήποτε μας προκαλεί φαγούρα.
