Η σεξουαλική συμπεριφορά στην Αρχαία Ελλάδα δεν συνοδευόταν από το κοινωνικό στίγμα που υπάρχει στη σύγχρονη εποχή. Το σεξ ήταν μία φυσική και υγιής δραστηριότητα, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή και αντιμετωπιζόταν περισσότερο ως προσωπική επιλογή, παρά ως σεξουαλική διαστροφή.
Οι γυναίκες από τη Λέσβο Οι ομοφυλόφιλες γυναίκες αποκαλούνται «λεσβίες», επειδή έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι οι γυναίκες που κατάγονταν από το νησί της Λέσβου επιδίδονταν στον ομοφυλόφιλο έρωτα. Η άποψη βασίζεται κυρίως στο έργο της ποιήτριας Σαπφούς, που ύμνησε την ομορφιά και τον έρωτα μεταξύ γυναικών. Όμως, η ετικέτα της «λεσβίας» αποδόθηκε πολύ μεταγενέστερα, γύρω στον 19ο αιώνα μ.Χ. Στην Αρχαία Ελλάδα η λέξη «λεσβιάζειν» σήμαινε «εφαρμόζω στοματικό έρωτα».
Οι μέντορες
Η σεξουαλικότητα των αρχαίων Ελλήνων προκαλεί αντιδράσεις στη σύγχρονη εποχή, γιατί αντιμετωπίζεται με αυστηρά ηθικά και κοινωνικά κριτήρια, πολύ διαφορετικά από αυτά που ίσχυαν 2,5 χιλιάδες χρόνια πριν. Η σχέση ενός μεγαλύτερου άντρα με έναν νεαρό ήταν διαδεδομένη, ειδικά στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα ορισμένων πόλεων-κρατών. Όμως, είχε κυρίως διδακτικό χαρακτήρα, με τον ώριμο άντρα να παίρνει τη θέση δασκάλου και μέντορα για τον νεαρό. Σε αυτές τις σχέσεις δεν υπήρχε θηλυπρέπεια.
Οι γυναίκες
Φυσικά δεν ήταν όλα ρόδινα. Η κοινωνία της Αρχαίας Ελλάδας ήταν ως επί το πλείστον ανδροκρατούμενη και οι γυναίκες θεωρούνταν υποδεέστερες. Οι γάμοι δεν βασίζονταν σε ρομαντικά ιδεώδη, αλλά είχαν τη μορφή οικονομικών συμβολαίων και οι νόμιμες σύζυγοι σε καμία περίπτωση δεν απολάμβαναν τη σεξουαλική ελευθερία των αντρών τους. Σύγχρονοι μελετητές υποστηρίζουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως η γυναικεία σεξουαλικότητα ήταν πολύ πιο έντονη από την αντρική και οι περισσότερες γυναίκες δεν επιτρεπόταν να κυνηγήσουν την σεξουαλική τους ικανοποίηση εκτός του οίκου. Γι’ αυτό υπέθεταν ότι χρησιμοποιούσαν δονητές που μπορούσαν να βρουν στην αγορά.
Σύμφωνα με ένα χιουμοριστικό ποίημα του ελληνιστή ποιητή, Ηρώδα, πλούσιες γυναίκες της Αθήνας επισκέπτονταν ένα συγκεκριμένο τσαγκάρη στην αγορά, που τις προμήθευε με φαλλικά σύμβολα, τα οποία παραπέμπουν σε… δονητές. Είναι πολύ πιθανό τέτοιες ιστορίες να ήταν περισσότερες αντρικές φαντασιώσεις, παρά μια ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας. Υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για τη ζωή των γυναικών στην αρχαία Ελλάδα, για τον απλούστατο λόγο ότι και αυτή την ιστορία την έγραψαν «οι νικητές», που σίγουρα δεν ήταν οι γυναίκες. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από ντοκιμαντέρ του History Channel. Απόσπασμα από τη συνέντευξη της καθηγήτριας Κλασσικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Μέριλαντ, Τζούντιθ Π. Χάλετ.
