Όταν υπάρχει αποκλεισμός, θυματοποίηση και περιθωριοποίηση, προκύπτουν οι τζάμπα ήρωες…
Όταν χρόνια βιώνουμε την κατάλυση των πάντων, όταν λιώνεις στη μιζέρια ένα λαό, πάνω που του έταξες τα πάντα και τον συνήθισες στα εύκολα, όταν του στερείς την περηφάνια του γιατί γεννήθηκε Έλληνας, όταν τον καταδικάζεις σε αργό θάνατο και του ζουλάς τον εγωισμό του σαν μυρμήγκι, είναι σα να του λες ακριβώς τι να ψηφίσει.
Όταν του κάνεις μαθήματα δικτατορίας αποκλείοντας κόμματα από το να ακουστεί η φωνή τους το ίδιο δυνατά με τα «αρεστά», όταν επί χρόνια μένεις σε θεωρίες και αμπελοφιλοσοφίες, ενώ στην πράξη οι άλλοι παρέχουν μια κάποια ασφάλεια στις πιο ανασφαλείς γωνιές της πόλης, είναι σα να του σιγοψυθιρίζεις «σαπίσαμε, τελειώσαμε, ε ρε Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται να σφίξουνε οι κώλοι»
Βγαίνετε όλοι και λέτε ότι στενοχωθηρήκατε που μπήκε και τινάζετε από επάνω σας τη ντροπή. Εγώ λέω να κάνουμε όλοι μόκο και να απολαύσουμε σκηνές απείρου κάλλους.
Δεν το βλέπαμε να έρχεται; Πόσο μυαλό χρειάζεται για να καταλάβουμε ότι ο λαός δε θέλει πολύ για να οδηγηθεί στα άκρα;
Πόσο ακόμα θα άντεχε η πολιτική σκηνή να συνεχίζει ατιμώρητη;
Δεν υπάρχουν ούτε τόσα αριστερά ούτε τόσα ακροδεξιά στοιχεία στην Ελληνική κοινωνία στην ουσία. Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να δηλώσουν κάτι με τις επιλογές τους αυτές. Απλά δεν ξέρουν πως μπορεί να εκφραστεί αυτό το κάτι καλύτερα, όντας χρόνια φιλελεύθεροι, αγανακτισμένοι, κεντρώοι και έχοντας πετύχει μια τρύπα στο νερό. Μια τρύπα που μπάζει, μπάζει με το κιλό μπόχα και διάβρωση. Μάσα, εκμετάλλευση, σκάνδαλα, απατεωνιά, ψέματα και κωλοτούμπες.
Για αυτό μη μιλάτε όσοι ντρέπεστε, είστε υποκριτές να νομίζετε ότι φωνάζοντας εναντίον της Χρυσής Αυγής διώχνετε το κρίμα από το λαιμό σας. Ας ψηφίζατε, ας αλλάζατε, ας κάνατε κάτι νωρίς, όχι μετά από την απομάκρυνση από το ταμείο.
Όσοι μεγάλωσαν με την πεποίθηση ότι το απολιτίκ είναι σικ, φάτε φανατισμό και χούντα με το κιλό να χορτάσετε… σας αξίζει.
Όσοι πούλαγαν δημοκρατία και ψευτοπλουραλισμό στα μπουρδελοκάναλα και στο αποχωρητήριο Βουλή, καθήστε δίπλα, δίπλα με τους ξυρισμένους να μιλήσετε για τρίχες… σας αξίζει.
Η σημερινή εικόνα της Ελλάδας, είναι η μόνη αληθινή εικόνα που έχουμε δει σε όλη την ενήλικη ζωή μας. Ακυβέρνητοι, μόνοι, αβοήθητοι ήμασταν πάντα κατα βάθος. Βγήκε η αλήθεια στην επιφάνεια… πονάει λαέ μου;
Απόλαυσε κουλτούρα και επίπεδο…
