Έχετε πια μπουχτίσει τις κλισέ συνήθειες κατά τη διάρκεια των γιορτών;
Κι εγώ ολίγον, οπότε σκέφτηκα να προτείνω καμιά εναλλακτική προσέγγιση, που θα σας βγάλει από τη ρουτίνα και θα σας κάνει να δείτε τις γιορτές με άλλο μάτι, κατά τι πιο γυαλιστερό.
Για πάμε από το χεράκι καλοί μου, με το μαλακό, την πρώτη φορά ίσως δειλιάσετε, αλλά έστω και έτσι, οι πιο πολλοί μάλλον θα χαμογελάσετε, άρα ο σκοπός μου έχει κατά το ήμισυ εκπληρωθεί.
Νο 1. Χριστουγεννιάτικο Δέντρο.
Σε ό,τι χρώμα και να σας αρέσει, αληθινό ή ψεύτικο, εκτός από τη συνηθισμένη επιλογή στολίσματος, έχει μια ιερή αποστολή να σας χαλαρώσει.
Λοιπόν, ένας τρόπος χαλάρωσης προσφέρεται όταν το δέντρο είναι συναρμολογούμενο σε σημείο υπερβολής, όπου πρέπει κάθε κλαδάκι να το στερεώσετε στο βασικό κορμό και να το φουντώσετε στην πορεία.
Εναλλακτικά, πριν προβείτε στην κλισέ αντίδραση που σας θέλει με το χαμόγελο στα χείλη και τα νεύρα κορδελίτσες που δεν διαβάσατε αναλυτικά τις οδηγίες και αγοράσατε αυτή την πολύπλοκη πρασινάδα, χαλαρώστε και ταυτόχρονα βελτιώστε τις ικανότητές σας στη σκοποβολή.
Πάμε δέκα βήματα πίσω από τον κορμό, κρατάμε το κάθε κλαδί απειλητικά, χαμογελάμε σαρκαστικά και εκσφενδονίζουμε το κάθε κλαδί με σκοπό βέβαια να γαντζωθεί στη θέση του.
Πιθανές επιπτώσεις: α) να καρφωθεί σε άλλα σημεία του σπιτιού ή σε λάθος θέση επάνω στον κορμό του δέντρου, γεγονός που θα δώσει την πολύ προχωρημένη έως σουρεάλ άποψη σας, για τον χριστουγεννιάτικο στολισμό (μέχρι και καλλιτέχνης κινδυνεύετε να χαρακτηρισθείτε).
Β) να καρφωθεί στους καθημερινούς περαστικούς της ζωής σας και να πρωταγωνιστήσετε στο «Χριστουγεννιάτικο Φονικό Όπλο Νο 25».
γ) να φύγει από καμιά χαραμάδα του παραθύρου και να προσγειωθεί επάνω στο βιτρώ του αντιπαθητικού γείτονα.
Όπως και να έχει, εσείς επιτελέσατε τον αρχικό σας σκοπό, να εξωτερικεύσετε την επιθετικότητα που σας φορτίζει τελευταία και εντέλει να χαλαρώσετε.
Για τους πιο ρομαντικούς τύπους υπάρχει και η τεχνική του «βελονίτσες να μαδάω, να δω πόσο μ’ αγαπάει».
Ξεπουπουλιάστε το και στολίστε το κλαδί γυμνό… σαν την αλήθεια.
Νο 2. Γαλοπούλα μαυρισμένη με αγάπη γεμισμένη.
Σας το ζητάει, γιατί να μην της κάνετε τη χάρη να τη γεμίσετε και αυτή φέτος, η ζωή της είναι τόσο άδεια χωρίς μισό κιλό κιμά, κουκουνάρια, σταφίδες και κάστανα.
Γιατί να στερήσετε τη χαρά από το στερημένο πουλερικό που σας περιμένει με τα πόδια ορθάνοιχτα;
Και αυτή η δραστηριότητα άλλωστε θα μπορούσε να είναι μια ολόκληρη ψυχοθεραπεία μηνών ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, να βγάζετε τα σώψυχά σας.
Ξεπαγώστε τη, ξεκοιλιάστε τη, αλατοπιπερώστε τη (εδώ μπορείτε αντί για τη γαλοπούλα να σκέφτεστε όποιον σας τη δίνει, από τον/την γκόμενο/α που για τσιγάρα πήγε και δεν γύρισε ποτέ, από το Γιωργάκη που σας έκλεβε το κολατσιό από την τσάντα στο σχολείο, μέχρι τον Τσιπράκο που συνεχίζει να σας κλέβει το χριστουγεννιάτικο δώρο, παρόλο που τον πιστέψατε ότι θα σας το γυρίσει… τι αφελής).
Είμαστε σε καλό δρόμο, ήδη αρχίζετε με βήμα αργό αλλά σταθερό, να αποσυμπιέζεστε.
Στη συνέχεια βράζετε ό,τι βρείτε μπροστά σας, κιμάδες, λάπες, κρεμμυδάκια κλπ. τα διανθίζετε με κουκουνάρια, κάστανα, αλάτια, πιπέρια, σταφιδούλες, καραμέλες smarties και έτοιμη η εναλλακτική ζύμη.
Τώρα ήρθε η στιγμή που περιμένατε. Η κουτάλα δεν μπορεί να περιμένει.
Βουτήξτε στη ζουμερή ζύμη και βουρ στο πουλερικό, βουλώστε το, μπουκώστε το, αποστομώστε το (εννοείται ότι εδώ παράλληλα με τις άσεμνες κινήσεις σας ενάντια στο ανυποψίαστο πουλί, οι συνειρμοί σας θα είναι μόνο πολιτικοί, κανείς άλλος δεν το αξίζει τέτοιο μίσος και τέτοια ορμή, εκτός και αν το θέμα σας είναι ερωτικό, οπότε σας επιτρέπω να μην καταπιέσετε τα παθιασμένα σας ένστικτα!)
Νο 3. Τα οικογενειακά ρεβεγιόν.
Οκ. ποια είμαι εγώ που θα αμφισβητήσει τις ιερές στιγμές όπου όλη η οικογένεια μαζεύεται ευλαβικά γύρω από το γιορτινό τραπέζι, να ξεκοιλιαστεί στο φαγητό, τιμώντας έτσι το έρημο το Πνεύμα των Εορτών, που κανονικά αντί για Πνεύμα θα έπρεπε να μετονομαστεί σε Ύλη των Εορτών ή Κατανάλωση των Εορτών;
Ποια είμαι εγώ να σας στερήσω τη χαρά να δείτε την ξαδέρφη που βλέπετε μια φορά το χρόνο και σας είναι παντελώς αδιάφορη στην καλύτερη περίπτωση, την πεθερά, που σας κοιτάει με μισό μάτι γιατί το φόρεμά σας είναι τόσο ξετσίπωτο και δεν ντρέπεστε να εμφανιστείτε έτσι σε ένα καθωσπρέπει οικογενειακό δείπνο μπροστά στη γαλοπούλα της προηγούμενης παραγράφου, που κάηκε χωρίς αντηλιακό στο τροπικό κλίμα του φούρνου σας;
Όχι κύριοι και κυρίες ποια είμαι εγώ που θα σας στερήσω στιγμές οικογενειακής αγάπης και αλληλεγγύης ανάμεσα στους γονείς και θείους σας, που πριν ένα μήνα σφάχτηκαν για τα κληρονομικά του παππού Βαγγέλη και τώρα με το χαμόγελο στα χείλη φωνάζουν «γειά μας, και του χρόνου»;
Γεια σας και του χρόνου.
Εσείς όμως φέτος έχετε άλλες προθέσεις.
Είστε τόσο εκκεντρικοί που θα το σκεφθούν να σας ξανακαλέσουν, γιατί πάει, πήρατε τον κακό το δρόμο και αποτελείτε κακό παράδειγμα για τα νεαρά άτομα της ειδυλλιακής οικογένειας (μια καλή λύση είναι να μεθύσετε και να φιλήσετε με πάθος το θείο, την ξαδέρφη ή και την πεθερά σας).
Εναλλακτικά, πάτε στην τουαλέτα, παίρνετε τηλέφωνο από το κινητό σας και ειδοποιείτε για βόμβα ή παίρνετε τηλέφωνο τον άντρα της ξαδέρφης και του κάνετε ερωτική εξομολόγηση στη διαπασών, οπότε ρίχνετε τη βόμβα κατευθείαν μπροστά στην καθωσπρέπει ειδυλλιακή συνεστίαση.
Αν τύχει και τα έχετε ήδη με τον άντρα της ξαδέρφης, γεγονός που δικαιολογεί και την προκλητική εμφάνιση (καλά σας κατάλαβε η πεθερά) μην κρυφτείτε στην τουαλέτα, υπάρχει και το ερωτικό κλωτσίδι κάτω από το τραπέζι, που όλως τυχαίως αντί για τον άντρα, ρίχνει καλαμιά στην ίδια την ξαδέρφη.
Μισό λεπτό να αγοράσω ποπ κορν, θέλω πολύ να το παρακολουθήσω αυτό ως επιστήμων.
Οι αντιδράσεις των διαφόρων χαρακτήρων σε στιγμές επιφανειακού οικογενειακού δράματος είναι μοναδικές περιπτώσεις μελέτης και επιστημονικών συμπερασμάτων.
Υπερβολικές οι προτάσεις μου; Για πάμε μια ενδοσκόπηση.
Πουθενά δεν έπεσα μέσα, έστω και με μια δόση χιουμοριστικής υπερβολής;
Καινοτόμες οι λύσεις; Έχω και άλλες στα συρτάρια, πάρτε με τηλέφωνο.
Χαμογελάσατε;…Όχι, ούτε καν;
Αλλάξτε ψυχίατρο καρδιές μου, εδώ θα βρείτε μόνο Psycho εκδοχές.
Για τους νορμάλ αναγνώστες έχω μόνο μια πρόταση να πουν Καλά Χριστούγεννα φέτος.
Αν είναι να το νιώθετε, πάρετε επιτέλους τη μεγάλη απόφαση να πείτε τα κάλαντα έτσι:
Αξίζει τον κόπο. Life is too short.
