1.Θα σε πάω λίγο πίσω. Πού γεννήθηκες και μεγάλωσες; Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια;
Γεννήθηκα στην Λεμεσό, μια όμορφη Μεσογειακή πόλη της Κύπρου. Θα έλεγα ότι τα παιδικά μου χρόνια ήταν ανέμελα, όμορφα, χωρίς το σημερινό άγχος που αναδίδουν οι τσιμεντένιες πολιτείες. Όχι ότι δεν υπήρχαν τότε πολυκατοικίες, καυσαέρια κλπ, αλλά τα παιδιά ήταν πιο ελεύθερα να βγουν έξω για να παίξουν. Θυμάμαι ακόμα με νοσταλγία το σχοινάκι, το κρυφτό, το κουτσό, το ποδόσφαιρο. Τα χρώματα και τα αρώματα του παρελθόντος είναι καλά φυλαγμένα στα φυλλοκάρδια μου. Σήμερα ζούμε στην ψηφιακή εποχή, που καλώς οι κακώς απομονώνει τα παιδιά σε μια εικονική πραγματικότητα. Αντί να βγουν έξω και να τρέξουν, προτιμούν τα παιγνίδια σε ψηφιακές συσκευές.
Θα πρέπει να παραδεχτώ πως η πρώτη μου επαφή με τον στίχο είχε γίνει όταν ήμουν ακόμα παιδάκι. Έγραφα ποιήματα τα οποία ήταν μάλλον αστεία. Συνήθως ήταν για άτομα του οικογενειακού μου περιβάλλοντος και ανθρώπους της γειτονιάς. Πολλές φορές περιέγραφα κάτι που μου προκαλούσε εντύπωση. Είναι γεγονός πως πάντα μου άρεσε να γράφω! Ακόμα και κατά την διάρκεια των διαλειμμάτων στο σχολείο! Οι γονείς μου θα έλεγα πως διαδραμάτισαν πρωτεύοντα ρόλο σε όλα αυτά, διότι είναι πρόσφυγες από την Κερύνεια της Κύπρου . Τους χρωστάω πάρα πολλά. Από αυτούς έχω αντλήσει άπειρες πληροφορίες για γεγονότα και καταστάσεις .
2.Αβραάμ δυο λόγια για την ολοκλήρωση της δουλειάς; «Της Ψυχής μου οι Πατρίδες» ;
Πρέπει να πω ότι αρχικά συνάντησα τον συνεργάτη μου, Σάββα με τον οποίο ταιριάξαμε καλλιτεχνικά. Του έστειλα κάποιους στίχους μου και είδα ότι τον άγγιξαν. Στην πορεία το συζητήσαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε μαζί ένα άλμπουμ. Μου έστελνε συνήθως τα κομμάτια μας σε πρόχειρη μορφή για να του πω την γνώμη μου. Συνήθως ήμουν ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Από εκεί και μετά τα πράγματα πήραν την πορεία τους: στούντιο, ηχογραφήσεις, διορθώσεις σε κάποια κομμάτια, συζητήσεις με δισκογραφικές εταιρίες, κλπ. Τελικά καταλήξαμε σε συνεργασία με την FM Records, η οποία πίστεψε στο άλμπουμ μας από την πρώτη στιγμή.
3.Λίγα λόγια για το νέο τραγούδι που ακούμε στα ραδιόφωνα «Ένα βαρύ ζεϊμπέκικο»;
Ο συνεργάτης μου, Σάββας Ντεγιρμεντζόγλου μου ζήτησε να γράψω στίχους για ένα κομμάτι που να είναι αφιερωμένο στην Ίμβρο. Στην αρχή μου είπε πως θα προτιμούσε κάτι που να παραπέμπει σε νησιώτικους ρυθμούς. Εγώ σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να μην περιοριστώ σε κάτι το συνηθισμένο. Ήθελα να δημιουργήσω κάτι που να περικλείει πόνο. Στο μυαλό μου ήρθε αμέσως ο Ζορμπάς και το θρυλικό συρτάκι του. Ο ήρωας αυτής της ταινίας βρισκόταν μπρος στο χείλος του γκρεμού, η θλίψη τον σκότωνε κι όμως βγήκε να χορέψει! Γι’ αυτό αποφάσισα να γράψω στίχους πάνω στην πιο εκφραστική μουσική του Έλληνα: Το ζεϊμπέκικο. Γιατί επέλεξα αυτό τον χορό και όχι το συρτάκι ή κάτι άλλο; Γιατί είναι αυστηρά προσωπικός, πηγαίος, έχει ψυχή. Μοιάζει με ολόκληρη ιεροτελεστία. Ο Ελληνισμός έχει περάσει τα πάνδεινα και ψάχνει έναν τρόπο για να ξεφύγει. Σίγουρα όταν είσαι ανεβασμένος σε μια πίστα στις 3 τα ξημερώματα δεν θες απλά να περάσεις καλά όπως νομίζουμε μερικοί. Σημαίνει πως κάτι σου τριβελίζει τα σωθικά. Μέσα από τον χορό έρχεται πολλές φορές η εξιλέωση!
4.Τι σε δυσαρεστεί περισσότερο στο επάγγελμα που επέλεξες να ακολουθήσεις;
Ορισμένα άτομα σε αυτό τον χώρο που είναι δυστυχώς σνομπ. Που για να μιλήσεις μαζί τους, ή για να τους συναντήσεις, πρέπει να περάσεις από ολόκληρο επιτελείο. Το ότι κάνουμε ένα ίσως πιο λαμπερό επάγγελμα, αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε ανώτεροι από κάποιους άλλους. Σε τελική ανάλυση όλοι άνθρωποι είμαστε!
Επίσης, ορισμένοι κάθονται και ασχολούνται για το πόσο πετυχημένα είναι τα τραγούδια μας στην μίξη, εάν τα όργανα είναι αληθινά, ή ψηφιακά και δεν στέκονται στην ουσία του πράγματος. Με ενοχλεί αυτό! Το τι εκπροσωπεί η τέχνη σου είναι το θέμα, όχι το επίπεδο της παραγωγής του ήχου. Δηλαδή, θα πρέπει να απασχολεί τους δημιουργούς πόσο καλά ακούγεται στα ακουστικά ένα κομμάτι, ή πόσο πετυχημένη είναι η παραγωγή και όχι όλη η δουλειά ως σύνολο;
5.Τι μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο για σένα;
Πρότυπο για μένα είναι εκείνος ο καλλιτέχνης που είναι πάντα ο εαυτός του και κυρίως ΔΕΝ εμπλέκεται με πολιτικά. Το να έχεις κάποια θέση το βρίσκω λογικό, απλά πιστεύω πως εμείς οι καλλιτέχνες απευθυνόμαστε συνήθως σε ένα πιο πλατύ κοινό. Απευθυνόμαστε σε όλο τον Ελληνικό λαό, άσχετα του τι ψηφίζει, ή ποιες πολιτικές πεποιθήσεις έχει ο καθένας. Επίσης σε όλο τον κόσμο ανεξαρτήτως θρησκείας, γλώσσας, ή χρώματος. Έτσι πιστεύω πως θα πρέπει να είναι κάθε καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του.
6.Φίλους έχεις από τον χώρο;
Ναι έχω αποκτήσει αρκετά φιλαράκια και μάλιστα προέρχονται και από άλλους καλλιτεχνικούς χώρους. Κάποιοι ασχολούνται με το ραδιόφωνο, ορισμένοι άλλοι με πιο ροκ, ή ποπ ακούσματα. Εγώ είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με αυτά τα άτομα. Είναι μεγάλα ταλέντα στον τομέα τους. Κι εγώ επειδή δεν κολλάω σε στεγανά, θα με ενδιέφερε κάποια στιγμή να συνεργαστούμε, ασχέτως του τι εκπροσωπούν. Φτάνει, αυτό που θα δημιουργήσουμε να είναι όμορφο και εμπνευσμένο. Και όχι παρωχημένο.
7.Ποιος σε στηρίζει περισσότερο από τους δικούς σου ανθρώπους;
Περισσότερο οι γονείς μου. Είναι πάντα δίπλα μου, έτοιμοι να με ακούσουν, να με συμβουλεύσουν, να περισώσουν ότι καταστράφηκε. Βέβαια έχω και κάποια πολύ καλά φιλαράκια, που μπορεί να μην βρισκόμαστε συχνά, όμως γνωρίζω πόσο πολύ με εκτιμούν. Είναι σημαντικό να έχεις ανθρώπους που πραγματικά σε εκτιμούν γι’ αυτό που είσαι στην ζωή σου. Που σε θεωρούν σκληρό καρύδι, άξιο να αντιμετωπίσεις κάθε δυσκολία. Κι όχι ευάλωτο, κλαψιάρη και ανεύθυνο.
8.Τι είναι σημαντικό στην ζωή σου;
Είναι σημαντικό ο κόσμος να ζει σε ειρήνη και όχι κάτω από καθεστώς τρομοκρατίας, όπως δυστυχώς συμβαίνει τα τελευταία χρόνια ανά την υφήλιο. Είναι τρομακτικό το τι γίνεται παντού. Βρισκόμαστε στο 2016 και βλέπουμε τις ελπίδες για παγκόσμια ειρήνη και ευημερία να εξανεμίζονται. Εύχομαι αυτό το πράγμα να αλλάξει.
9.Τα προσεχή σχεδιά σου;
Τώρα ετοιμάζουμε με τον Σάββα το επόμενό μας άλμπουμ, το οποίο θα περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, αλλά και πολλές, καταπληκτικές νέες φωνές. Ο τρόπος που συνθέτει ο Σάββας έχει μια πολυμορφία, αλλά παράλληλα τον χαρακτηρίζει ένα συγκεκριμένο στυλ! Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει! Η δουλειά αυτή θα έχει μια κοινή βάση, αλλά όσον αφορά στην ενορχήστρωση, θα υπάρξουν κάποιες διαφοροποιήσεις.
Θα ήθελα επίσης, να παρουσιάσουμε το άλμπουμ μας, ζωντανά με κάποια ορχήστρα, ασχέτως εάν αυτό θα γίνει στην Αθήνα, Κύπρο, ή κάπου αλλού. Πιστεύω θα ήταν κάτι το πολύ όμορφο αν καταφέρναμε να το πραγματοποιήσουμε μέσα στο σύντομο μέλλον.
(Σημείωση: Η φωτογράφιση έγινε στην Κέρκυρα από τον Μίριαν Γκεργκιεβίτσα ).
