Όταν άρχισαν να παίρνουν πιο σοβαρά το διαδίκτυο οι εταιρείες συνήθως το έβαλαν στο τμήμα marketing. Πολλές φορές όμως απλά ο υπεύθυνος για τους υπολογιστές της εταιρείας το φρόντιζε το θέμα. Ακόμα και τώρα για τις περισσότερες ελληνικές εταιρείες, το internet παραμένει δευτερεύουσας σημασίας δραστηριότητα. Οπότε είναι απλά ένα κόστος. Και το μπαλάκι πάει ακόμα μεταξύ marketing και IT.
Έχω δει και εταιρείες να διαλύουν το δίκτυο πωλήσεών τους λόγω διαδικτύου. Πολλές εταιρείες πουλάνε πλέον περισσότερα online παρά σε κουτιά. Το κλασσικό δίκτυο πωλήσεων ζορίζεται. Το marketing δεν ήξερε που να δώσει έμφαση. Το ΙΤ έβρισκε πολύ πιο εύκολο να ασχολείται με τις online πωλήσεις παρά με τα πολύπλοκα θέματα του καναλιού διανομής. (Είναι άνθρωποι και όχι 0 και 1…)
Ποιά είναι η λύση; Τα εργαλεία που αναγκάζουν την εταιρεία (για ελληνικές εταιρείες διαβάζετε “τον επιχειρηματία”!) να δούνε πιο σφαιρικά το θέμα. Εξαιρετικό παράδειγμα: η παρακολούθηση των ΜΜΕ. Η υπεύθυνη marketing ψάχνει αποκόμματα ή κάνει φωτοαντίγραφα περιοδικών ή αρκείται σε κάποιο τζάμπα εργαλείο που της είπε κάποιος. Ο ΙΤ στέλνει email με links αναφορών ή αποτελέσματα analytics. Και οι δυο βλέπουν λιγότερο από μισή εικόνα. Οποιαδήποτε απόφαση παρθεί με βάση τα αποτελέσματά τους θα είναι λανθασμένη.
Οι περισσότερες εταιρείες συνεχίζουν μια διαρχία. “Εσύ κάνε αυτά και εσύ τα άλλα.” Νομίζουν ότι είναι διπλό χτύπημα, αλλά είναι χτύπημα στα τυφλά. Δεν έχουν ιδέα τι επίπτωση έχει στις πωλήσεις, στην εταιρική φήμη ή οτιδήποτε άλλο. Απόπειρες συντονισμού αποτυχαίνουν, μόνο το κόστος μπορεί να μειωθεί. Ή με καλή μηχανογραφική υποδομή να υπάρχει λιγότερη διπλή δουλειά και copy – paste.
Δεν είναι μυστικό ότι το περιοδικό “RAM” το αντιπαθούσα. (Τώρα πια δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα καν!) Με έθιγε αισθητικά, σαν περιεχόμενο και σαν ύφος. Όταν έπιανε θέματα που ήξερα καλύτερα από αυτούς, με τρέλαινε η μόνιμη θυσία της αντικειμενικότητας και της ουσίας στον βωμό της ψευτομαγκιάς και της “άποψης”. Αλλά πούλαγε διαφήμιση. “Γιατί όταν βγαίνει πρώτο το προϊόν μου”, μου εξηγούσαν επιχειρηματίες σοβαροί κατά τα άλλα, “χτυπάει το τηλέφωνο σαν τρελό!” Δεν έχει σημασία πόσο αντιεπιστημονικά τα τεστ, πόσο κακογραμμένα τα συμπεράσματα, πόσα λάθη και πόσες παραλείψεις. Τα τηλέφωνα χτυπάνε κάθε τόσο και αυτό μας αρκεί... Όταν έκανα την τηλεοπτική εκπομπή είδα ακόμα πιο εξωφρενικές άμεσες επιπτώσεις προβολής. Το μαζικό μέσο δεν έχει πεθάνει, ούτε κατά διάνοια.
Η σφαιρική άποψη δημιουργείται όταν βλέπεις τις σωστές πληροφορίες. Όλες μαζί και κατανοητές. Σε ένα σύστημα ελέγχου δημοσιευμάτων όπως αυτό της Qualia (www.qualia.gr – το έχω αναφέρει και εδώ) το οποίο παρακολουθεί τηλεόραση, ραδιόφωνο, social media και άλλα ΜΜΕ όλα μαζί. Γιατί είναι αδύνατον να έχετε σφαιρική εικόνα για σωστές αποφάσεις αλλιώς. Δεν μπορείτε να δείτε ποιός επηρεάζει ποιόν. Υπάρχει κάποιο blog από το οποίο ενημερώνονται οι περισσότεροι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι; Ναι, ίσως είναι κάτι σαν το troktiko.blogspot.com. Αλλά το Troktiko από που ενημερώνεται; Και blogs όπως αυτό εδώ που διαβάζετε τώρα από που παίρνουν ιδέες;
Είναι πολύπλοκα αλλά όχι άλυτα θέματα. Και απαιτεί εργαλεία που να μην κολλάνε στο “ιντερνετάκια” ούτε στην “μαρκετινγκατζού”…
(Το άρθρο γράφτηκε το 2009 σε παλιότερο Blog)
