Αγκαλιάζει κτήρια, αγκαλιάζει δέντρα, απλώνει μέσα στα δάση, δημιουργεί φράχτες, μυστικά περάσματα. Όταν αναρριχάται σε τοίχους που το κονίαμα είναι σταθερό, το προστατεύει, αλλά εάν το κονίαμα είναι πορώδης και από απαλά υλικά οι ρίζες μπορούν να εισχωρήσουν μέσα και να συντρίψουν το τοίχωμα, το σπίτι ή τον φράχτη. Πολλοί το βλέπουν σαν οικολογική εναλλακτική στο γκαζόν αλλά μόνο αν μείνει εντός ελέγχου η κατάσταση!
Γνωστός από την εποχή του Ομήρου στην αρχαία Ελλάδα ήταν σύμβολο ζωτικότητας, χαράς και αθανασίας και ονομαζόταν «Διονύσιον», επειδή ήταν αφιερωμένος στο θεό Διόνυσο. Οι αρχαίοι Έλληνες στεφάνωναν με κισσό τα αγάλματα του Διονύσου, τους ποιητές και τους πότες, επειδή τον θεωρούσαν σύμβολο της αθανασίας και αντίδοτο για τον πονοκέφαλο από τη μέθη. Σε ορισμένες τελετές έδιναν στο Διόνυσο και το επώνυμο «Κισσός», επειδή όταν ήταν μωρό του φορούσαν ένα στεφάνι από κισσό.
ΑΝΑΚΡΕΩΝ – ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ
Όταν ο Βάκχος εισέλθει,
Εύδουσιν αι μέριμναι·
Δοκών δ’ εχει τα Κροίσου,
Κισσοστεφής δε κείμαι,
Πατώ δ’ άπαντα θυμώ,
Όπλιζ’ εγώ δε πίνω.
Φέρε μοι κύπελλον, ώ παί.
Μεθύοντα γαρ με κείσθαι,
Πολύ κρείσον ή θανόντα.
- Απεικόνιση Διόνυσου
Ο Κισσός στεφάνωνε τα κεφάλια της Εκστατικής Υπερβατικής Μέθης των Μυστών των Φαλλικών Μυστηρίων. Η Μέθη του Κρασιού δεν ήταν μέθη κοινή και οργανική, ήταν Μέθη Συμβολική και Εκστατική, που είχε προέλευση της συνάντησης της Σάρκας με το Πνεύμα. . . Υπήρχαν και υπάρχουν τα Μυστήρια. Μυώ σημαίνει σιωπώ. Έξω οι Βέβηλοι απο τα Μυστήρια. . .