Συνέντευξη στη Μαρκέλλα Καζαμία
Γνώρισα τον Σταυριανό πριν από λίγα χρόνια, σε ένα σεμινάριο θεατρικής γραφής που ήταν και για μένα καθοριστικό. Η γραφή του ήταν από τότε ιδιαίτερη και μοναδική, συνδύαζε το φαντασιακό με μια πραγματικότητα ωμή που μας είναι δυσάρεστα γνώριμη και αυτός ο συνδυασμός ήταν και είναι καταπληκτικός. Γιατί πώς αλλιώς να αγγίξεις θέματα που προκαλούν φόβο, πόνο και δέος, αν δεν προσθέσεις λίγο όνειρο, λίγη εξωπραγματική φαντασία, ώστε να μπορέσουν να γίνουν εύκολα προσεγγίσιμα;
Ο Σταυριανός Κιναλόπουλος μας μιλάει για τη νέα παράσταση του με τίτλο “Τικ-Τακ Ακριβώς”. Πρόκειται για το 6ο βιβλίο που γράφει και στο οποίο καταπιάνεται με το λαβύρινθο των ψυχικών διαταραχών. Διάλεξε συνειδητά ηθοποιούς που είναι ακόμα φοιτητές σε δραματικές σχολές για να δημιουργήσει ένα “φρέσκο, διψασμένο και τρελαμένο θίασο”, όπως λέει ο ίδιος, και μας παρουσιάζει το έργο του:
Τι είναι το ‘Τικ-Τακ Ακριβώς’;
Το 6ο βιβλίο μου, η -δεν μετράω πια- παράστασή μου, το δυσκολότερο έργο μου και αυτό για το οποίο φοβάμαι περισσότερο. Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία διαταραχής πολλαπλών προσωπικοτήτων.
Ποια είναι η ιστορία;
Πρόκειται για μια ασθενή που παρουσιάζει την παραπάνω διαταραχή. Στο έργο βλέπουμε την ίδια και τους δύο ψυχιάτρους της -έναν άντρα και μια γυναίκα- που την παρακολουθούν επί δέκα χρόνια. Ο ψυχίατρος πιστεύει ότι πρέπει να αρχίσουν να ‘’σκοτώνουν’’ τις περιττές προσωπικότητες που γεννά η ασθενής, ενώ η ψυχίατρος πιστεύει ότι πρέπει να την αφήσουν ελεύθερη, ώστε να βρει η ίδια τα όριά της. Αυτοί οι τρεις είναι οι μόνοι ρεαλιστικοί ήρωες. Οι υπόλοιποι αποτελούν δημιουργήματα της διαταραχής, τα οποία είτε υπήρξαν ως αληθινά πρόσωπα στο παρελθόν της ασθενούς, είτε σύμβολα όπως το όνειρό της, η παιδική της κούκλα και ο κούκος στο ρολόι… τικ-τακ!
Πώς το εμπνεύστηκες;
Το περιστατικό αυτό ήταν η πτυχιακή εργασία της καθηγήτριας ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο μου. Η συγκεκριμένη διαταραχή ξεκίνησε από παθολογικό ναρκισσισμό. Κάτι σαν καθρεφτισμό της μιας προσωπικότητας σε πολλούς καθρέφτες. Δημιουργείται λόγω εξαιρετικά βίαιων γεγονότων στην παιδική ηλικία, τα οποία επειδή δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμα, εφευρίσκει νέες προσωπικότητες, ώστε να το αποδώσει σε αυτές. Μόλις άκουσα την ιστορία, πήρε φωτιά το μυαλό μου!
Είναι ρίσκο να ανεβάσεις μια τόσο ευαίσθητη, αληθινή ιστορία;
Και ρίσκο και φόβος και αϋπνίες και ακμή στα 30 μου! Κρύος ιδρώτας έσταζε στην πρεμιέρα διότι δεν μπορούσα να αποκωδικοποιήσω το σοκαρισμένο βλέμμα των θεατών. Σοκ! Σοκ! Σοκ! Ειδικά στη σκηνή που αποκαλύπτεται, όχι με λέξεις αλλά με πράξεις, ποιο ήταν το βίαιο γεγονός στη ζωή της πρωταγωνίστριας, το οποίο της προκάλεσε και τη διαταραχή. Τελικά, στο φινάλε, σχεδόν όλοι έκλαιγαν. Αρχισα να κλαίω κι εγώ, πίσω στην κονσόλα χειρισμού. Τότε κατάλαβα ότι το ρίσκο θα κερδηθεί. Και κυρίως η γεροντακμή!
Είναι η τρίτη σου παράσταση όπου διάλεξες για ηθοποιούς, φοιτητές δραματικής σχολής. Ποιος είναι ο λόγος αυτής της επιλογής;
Μπήκα σε κάποια μαθήματα της σχολής του Ίασμου και είδα μαζεμένα πολλά ταλέντα με μια τρέλα για το θέατρο η οποία μου είχε λείψει. Μια τρέλα που σπάνια συναντάς σε επαγγελματία ηθοποιό. Για να δοκιμάσουμε λοιπόν! Όση ώρα τους έβλεπα σε εργασίες διάσημων σκηνών, έκανα κάστινγκ. Έτσι, με εξαίρεση την Χριστίνα Καλλία που είναι απόφοιτος και πλέον μόνιμή μου συνεργάτης, είπα να φτιάξω ένα φρέσκο, διψασμένο, τρελαμένο θίασο. Και να τος!
Δεν είναι μεγάλη ευθύνη να τους πρωτοβγάλεις στη σκηνή;
Είναι. Σκέψου πως πέρυσι ρίσκαρα με 15 φοιτητές που πρωτοπάτησαν στο σανίδι. Και φέτος, με εξαίρεση δύο αγόρια με προηγούμενη εμπειρία, οι υπόλοιποι στον θίασο βγήκαν στη σκηνή ως επαγγελματίες, επειδή πίστεψα στην τρέλα τους κι αυτοί στη δική μου. Αν λοιπόν, η γεύση που θα δώσεις σε έναν παρθένο ηθοποιό είναι πικρή, πιθανότατα να τον αποτρέψεις από το να μη συνεχίσει. Προσπαθώ λοιπόν να είμαι γλυκός, αν κι αυτό έρχεται σε κόντρα με την ειλικρίνεια. Η ειλικρίνεια δεν εκφράζεται με το γάντι. Αυτά είναι πονηράδες και διπλωματίες. Δεν υπάρχει λίγο και πολύ ειλικρινής. Ή είσαι ή δεν είσαι. Οπότε κρατώ τη γλυκιά πρόθεση και τον ειλικρινή λόγο. Ευαίσθητη ισορροπία. Ειδικά για τα παιδιά που βλέπουν την παράσταση και ως μάθημα. Πάντως, μπορεί για τα παιδιά να είναι μάθημα, για μένα όμως είναι σαν τελικές εξετάσεις.
Μπορούν φοιτητές δραματικής σχολής να βγάλουν εις πέρας τόσο περίπλοκους ρόλους;
Σαφώς. Για έναν κυρίως λόγο. Διψούν. Και όσο περιπλοκότερος ο ρόλος ή το έργο, τόσο περισσότερο βουτούν μέσα του. Το βλέπω και από τα σχόλια του κόσμου. Ειδικά στο ‘Τικ-Τακ Ακριβώς’, τα σχόλια είναι θερμότερα από κάθε άλλη παράσταση. Συν του ότι το κοινό χαίρεται με το να βλέπει νέα πρόσωπα. Αν δώσεις αφορμή στον κόσμο ώστε να ανακαλύψει καινούρια ταλέντα, τότε νιώθει ότι τα βοηθά στα πρώτα τους βήματα. Πολλοί μάλιστα μπαίνουν στη διαδικασία να παρακολουθήσουν την πορεία τους, εύκολα πια μέσω των social media, στηρίζοντάς τους ως φρέσκο αίμα στο θέατρο. Να το πιο συγκινητικό κομμάτι αυτού του ρίσκου!
Διάλεξες ξανά έναν εναλλακτικό χώρο δράσης –club διασκέδασης αυτή τη φορά- και όχι έναν θεατρικό χώρο. Γιατί;
Μετά από γραμμές τρένων, εγκαταλελειμμένα κτήρια, σταθμούς επιβίβασης λιμανιού, gallery και ταράτσες, διάλεξα ένα αγαπημένο club, το Blondie’s. Καταρχάς, να διευκρινίσω ότι η παράσταση κάθε άλλο παρά bar theater είναι. Ο χώρος διαμορφώνεται ειδικά για την παράσταση, σε σκηνή θεάτρου. Γιατί ο συγκεκριμένος χώρος; Διότι είναι διακοσμημένος ως λούνα παρκ, δηλαδή το σκηνικό που εξ αρχής παρουσιαζόταν στο κείμενο. Τι σχέση έχει ένα λούνα παρκ με μια ασθενή της διαταραχής πολλαπλών προσωπικοτήτων; Αυτό δεν το λέμε… είναι από τα μυστικά του έργου! Ίσως την απάντηση να σας την δώσει το τρέιλερ…
Σχεδόν πάντα έχεις και ρόλο ηθοποιού στα έργα σου. Γιατί όχι και σε αυτό;
Επειδή το έργο καταπιάνεται με τον ναρκισσισμό, είπα να μην είμαι τόσο νάρκισσος αυτή τη φορά και να αρκεστώ στον ρόλο συγγραφέα-ηθοποιού! Ένα τόσο δύσκολο έργο σκηνοθετικά, απαιτεί συνεχώς ένα μάτι να παρακολουθεί όσα γίνονται επί σκηνής. Φέτος, χόρτασα τον ρόλο του ηθοποιού παίζοντας τον Κώστα Καρυωτάκη στην Αυτογονία του Αύγουστου Κορτώ. Σουρεάλ ρόλος. Καρυωτάκης ως μπάτλερ στην κόλαση!
Επόμενα σχέδια;
Ετοιμάζω την 4η ΑλληΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ, το καλοκαιρινό φεστιβάλ όπου αλλάζουμε την Αλεξανδρούπολη, την γενέτειρά μου, για 48 ώρες. Α! Και την παράσταση των μαθητών μου σε συγγραφή και υποκριτική… τα 82 παιδιά μου για φέτος! Λέω από Σεπτέμβριο να αφοσιωθώ στη διδασκαλία. Ο ρόλος αυτός τελικά ίσως καλύπτει εκείνον του καλλιτέχνη. Αλλά αν χτυπήσει το τηλέφωνο και στην άλλη γραμμή είναι ο Κιμούλης, δε θα πω όχι. Να θυμηθώ να του στείλω τη συνέντευξη…!
Θεατρική παράσταση για μια αληθινή, δραματική ιστορία περί της διαταραχής πολλαπλών προσωπικοτήτων. Μια γυναίκα, παλεύει από παιδί μέσα σε ψυχιατρικές κλινικές με τον εφιάλτη του να ζει μαζί με τις πλαστές προσωπικότητές της. Μέσα από αυτές τις προσωπικότητες, γνωρίζουμε το παρελθόν της, τους φόβους της, την ίδια. Με βοηθό την επί χρόνια ψυχίατρό της, προσπαθεί να απαντήσει στο εξής ερώτημα: να σκοτώσει όλες τις περιττές προσωπικότητες για να μείνει μόνο η κύρια ή να συνεχίσει να γεννά ανεξέλεγκτα προσωπικότητες; Τι είναι πιο υγιές μέσα σε ένα άρρωστο μυαλό;
Blondie’s | Ξάνθου 5, Κολωνάκι | 698 12 33 834
{31 Μαρτίου και για κάθε Πέμπτη στις 21:30}
διάρκεια παράστασης: 70’ χωρίς διάλειμμα
τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ, 5 ευρώ (φοιτητικό/ατέλεια)
συγγραφή/σκηνοθεσία/ενδυματολογία: Σταυριανός Κιναλόπουλος
ηθοποιοί:
Γεωργία Αγγέλου, Γρηγόρης Γεωργίου, Χριστίνα Καλλία, Εβίνα Λεχουρίτη, Θεόφιλος Μανόλογλου, Εύη Τσάφου, Γιάννης Τσούτσιας & Λαμπρινή Σκρέκα (φωνή)
Το βιβλίο της παράστασης κυκλοφορεί από τις Μωραΐτης Εκδόσεις