Ασχολήθηκα με τον Μαρξ σε τρυφερή ηλικία. Είναι πολύ θελκτική φιλοσοφία, από αυτές που μπορεί να σε σημαδέψουν για πάντα. Εγώ την γλίτωσα γιατί όταν έφτασα στο μεταπτυχιακό να μπορώ να αντιμετωπίσω στα ίσα τους μαθητές του Μαρξ όπως τον Νόαμ Τσόμσκι, αλλά σε πίστα που κατείχα πλήρως (τα ΜΜΕ) είδα ξεκάθαρα το αδιέξοδό τους. Δυστυχώς όμως ο μικρός μας πρωθυπουργός δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί. Θεωρώ ότι ένα ξεσκόνισμα των βασικών του Μαρξ μας βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί είναι ανίκανος σήμερα να αντιμετωπίσει τα προβλήματά μας.
Τα λεφτά όταν έγραφε ο Μαρξ ήταν “πραγματικά” λεφτά, δηλαδή χρυσός και αντίστοιχα πολύτιμα πράγματα. Δεν αναφερόταν καν στα χαρτονομίσματα όπως τα ξέρουμε τώρα, πόσο μάλλον στα πολύπλοκα άυλα οικονομικά δεδομένα της εποχής μας. Ο Μαρξ όταν έγραφε θεωρούσε πιθανή μια κρίση του καπιταλισμού επειδή οι άνθρωποι μπορεί να κρατούσαν σε σεντούκια όλα τους τα “λεφτά”. Όπως φαίνεται από την συνεχιζόμενη διαρροή κεφαλαίων από την χώρα μας από τότε που βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας μάλλον δεν καταλαβαίνει καθόλου τα σύγχρονα λεφτά.
Η έννοια της “εργασίας” στον Μαρξ είναι στενά συνυφασμένη με τα εργοστάσια. Φαντάζεται κλωστουφαντουργία και άλλα παραδείγματα όπου μετράει τον χρόνο και την απόδοση του καθενός, τις ώρες και την επίπτωση νέων τεχνολογιών στο όλο κύκλωμα. Ο Μαρξ ισχυριζόταν ότι μόνο από τους ανθρώπινους υπαλλήλους μπορεί να κερδίσουν πολλά τα αφεντικά (δια της εκμετάλλευσής τους) ενώ με μηχανήματα απλά αυξάνει το κόστος και πέφτει η τιμή μεσοπρόθεσμα. Αν περιμένετε ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει μηχανογράφηση του κράτους είστε πολύ γελασμένοι. Δεν θα αφήσουν να “φάνε δουλειές” τα μηχανήματα του σατανά!
Ο Τσίπρας, όπως και ο Μαρξ, δεν μπορεί να χειριστεί ή να καταλάβει καν, την έννοια του ανταγωνισμού. Ο Μαρξ θεωρούσε ότι στον καπιταλισμό πάντα καταλήγεις σε μονοπώλια. Θεωρούσε επίσης ότι στα μονοπώλια δεν θα υπάρχει εξέλιξη. Ήταν τελείως εκτός στις προβλέψεις του και δεν κατανόησε καθόλου τον τρόπο που δουλεύει η τεχνολογία. Αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν μπορεί να φανταστεί τα πολύπλοκα συνδυαστικά σχήματα που ίσως χρειαστεί η ελληνική οικονομία με δημόσια συμμετοχή, ιδιωτική πρωτοβουλία και επενδύσεις.
Εξ’αρχής ο Μαρξ θεωρούσε δεδομένο ότι οι εργάτες στα εργοστάσια δεν θα είχαν αρκετά λεφτά να αγοράζουν ότι έφτιαχναν σε αυτά τα εργοστάσια. Έπεσε τελείως έξω βέβαια. Αλλά ξέμεινε στον μικρό Αλέξη που το παίζει τώρα πρωθυπουργός μας το κόλλημα. Εξού και ακούμε για “ανθρωπιστική κρίση” σαν να το πιστεύει. Δεν κοιτάει τα τόσα πράγματα που αποδεικνύουν ότι ο κόσμος έχει λεφτά ακόμα (εδώ πιο αναλυτικά μερικοί τρόποι προσέγγισης για την Ελλάδα σήμερα) γιατί ακόμα φαντάζεται φάμπρικες.
Ο εχθρός είναι ο καπιταλισμός σαν να διαβάζουμε ιστορία με πριγκίπισσες και κακές μάγισσες. Η ορολογία του Βαρουφάκη στα Eurogroup παίζει σε αυτή τη λογική. Το “σύστημα”, το όποιο σύστημα, είναι σάπιο. Οι εργάτες θα αποτινάξουν τις αλυσίδες και θα αρχίσει η επανάσταση…. και τι θα βάλουν στην θέση του; Έναν ιδεατό 
κόσμο χωρίς λεφτά, όπου με χαρτάκια του κράτους κανονίζονται όλα. Οι πόροι είναι πάντα άπειροι στον Παράδεισο του Μαρξ, ούτε οικολογικά θέματα έχουμε, ούτε υπερπληθυσμό, ούτε μετανάστες, ούτε γήρανση και συνταξιούχους….όλοι παίρνουν από το χρηματόδεντρο.
Καλά ξυπνητούρια Αλέξη.
