Στο δάσος είχε ησυχία. Υπερβολική ησυχία για τα γούστα μου. Ξέρω ένα απλό κόλπο για να βρεις κάποιον να συζητήσεις. Αρχίζεις για πολιτικά. Όλο και κάποιος θα πεταχτεί να διαφωνήσει.
-Έχω βάλει δέκα κιλά από τότε που βγήκε ΣΥΡΙΖΑ.
Συνέχισα στο μονοπάτι. Δεν δούλεψε η πρώτη προσπάθεια.
-Ο Τσίπρας είναι ο μεγαλύτερος μαλάκας στον κόσμο.
“Πως είσαι σίγουρος;”
Άκουγα την φωνή, αλλά δεν έβλεπα ακόμα τον Ελληνάρα που μου απάντησε, οπότε προσέθεσα:
-Γιατί έχει μια χώρα πανέμορφη και γαμάει την χούφτα του με τους κολλητούς του που τα τρώνε.
“7 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο, πως ξέρεις ότι είναι ο μεγαλύτερος μαλάκας και όχι απλά ένας νορμάλ μαλάκας.”
Κάτι ασυνήθιστο είχε αυτή η φωνή. Πολύ μπάσα, πολύ…παντού.
-Θεέ μου, εσύ μου μιλάς; Ο Αλέκος είμαι!
“Ποιος Αλέκος. Δώσε λεπτομέρειες γιατί ξέρω περίπου εκατό χιλιάδες Αλέκους ανά τον κόσμο.”
-Ο Αλέκος Γκονζαλεζίδης. Με θυμάσαι; Μικρός προσευχόμουν καμιά φορά. Έβαζα και ξυπνητήρι το πρωί να μου θυμίζει να κάνω και πρωινή προσευχή.
“Α, ναι ρε! Αυτό με το ρολόϊ με το κομπιουτεράκι το Casio!”
-Θεέ μου αν μπορείς, βρες όλους που με κορόιδευαν τότε για το ρολόι εκείνο και τώρα φοράνε βλακο-iWatch να πάρω εκδίκηση.
“Δεν πάει έτσι Αλέκο η Θεία Χάρη.”
-Συγχώρα με Θεούλη μου. Να εξομολογηθώ τώρα;
“Ξέρω γω; Από πότε έχεις να εξομολογηθείς;”
-Πριν μισή ώρα. Γενικά κάνω συχνά αμαρτίες οπότε έχω κάρτα μέλους για μετάνοιες τακτικές. H Παναγία να με συγχωρεί.
“Εεεεπ! Τι δουλειά έχεις με την Παναγία;”
-Μπα, δεν το λες και δουλειά. Ψιλοχαμούρεμα συνήθως.
“Άκου προσεκτικά Αλέκο. Ο Θεός είναι κάτι σαν χάκερ. Μπορεί να καταστρέψει οποιονδήποτε άνθρωπο όσο ισχυρός κι αν νομίζει ότι είναι. Βασιλιάδες, πρόεδροι και αυτοκράτορες τόσες φορές έχουν μάθει την οργή μου!”
-Δηλαδή τρυπώνεις στους υπολογιστές και τα κινητά τους και βάζεις ιούς;
“Μπα, συνήθως απλά ρίχνω κερανούς.”
– Τα λέει όλα αυτά κάπου στο Ευαγγέλιο;
“Τι Ευαγγέλιο ρε Αλέκο; Μόνο εσείς οι άνθρωποι ασχολείστε με Διαθήκες και τέτοια.”
-Και τι να διαβάζουμε;
“Τίποτα. Είναι σαν να δώσεις εσύ βιβλίο για εκπαίδευση σκύλων στον σκύλο σου. Θα εκπαιδευτεί έτσι;”
-Μπα, γενικά δεν διαβάζει ο σκύλος μου.
“Αυτό λέω κι εγώ. Κι εγώ τα ξέρω όλα. Σε έχω δει που πάτε βόλτες. Γιατί του πετάς ξύλα στη θάλασσα;”
-Για να τα φέρνει και να γυμνάζεται κολυμπώντας.
“Σκέφτηκες ποτέ ότι με την ακοή του ο σκύλος απλά ακούει τις κραυγές αγωνίας των ξύλων που πνίγονται;”
Με τάπωσε. Σταμάτησα να μιλάω μπας και με αφήσει ήσυχο. Θα προτιμούσα να πεταγόταν κάνας ΣΥΡΙΖΑιος να λέγαμε για το μνημόνιο. Που να βρεις κάτι έξυπνο να πεις στον Θεό;
-Εδώ είσαι ακόμα Θεούλη μου;
“Έκανα διάλειμμα καφέ.”
-Δηλαδή σταμάτησες για να πιείς καφέ;
“Όχι σταμάτησα να πίνω για να σου απαντήσω. Αυτό το πανταχού παρών ταυτόχρονα είναι δύσκολη φάση.”
-Έχω κι εγώ μια ιδέα για εσένα.
“Για πες.”
-Οι καμπάνες στις εκκλησίες γενικά δεν είναι σωστός ήχος.
“Και τι προτείνεις;”
-Βάλε καλύτερα να κάνει ήχο δόνησης κινητού. Ή το “πινγκ” από το Facebook Messenger. Θα σε προσέχουν όλοι πολύ περισσότερο.
“ΟΚ, το σημειώνω.”
Ακόμα δεν έφευγε αλλά ένιωθα κάπως καλύτερα που του άρεσε η ιδέα μου. Είχαμε φτάσει σε ένα ξέφωτο και πάνω που αποφάσιζα προς τα που να κατευθυνθώ μου μίλησε ξαφνικά:
“Αλέκο;”
-Έλα βρε, με τρόμαξες με την βροντοφωνάρα σου.
“Αλέκο φοβάσαι τους σεισμούς;”
-Όχι ιδιαίτερα. Αντέχει το σπίτι μου είναι πάνω σε βράχο.
“Φοβάσαι μη σε χτυπήσει κεραυνός;”
-Έλα τώρα, αυτό δεν γίνεται, στατιστικά παράδοξο.
“Φοβάσαι τον….ΘΑΝΑΤΟ;”
Για έμφαση έκανε τη Γη να τρέμει με την φωνάρα του και από μερικά δέντρα έπεσαν τα φύλλα από την δόνηση. Εγώ δεν μπορούσα να πω ψέματα, Θεός είναι.
-Καθόλου. Ούτε πιστεύω στην μετενσάρκωση ούτε τίποτα τέτοιες μπούρδες.
Για πρώτη φορά εκτός από την φωνή μπορούσα να διακρίνω και την ανάσα του Θεού. Βαριανάσαινε κάπως, είχε μια υποψία εξάντλησης. Πολύ πιο σιγά από πριν, σχεδόν ψιθυριστά ακούστηκε η απάντησή του, η απόδειξη ότι είναι Θεός, ότι ήξερε από την αρχή τι ήθελα όταν μίλησα μόνος στο δάσος:
“Ε, για αυτό σου έστειλα τον Τσίπρα!”
