Μία ακόμη μέρα πικρής μνήμης, που όμως είναι σημαντικό να μην πέσει στη λήθη…
Κι αυτό γιατί πέντε χρόνια μετά από τη «Νύχτα των Κρυστάλλων», εκατοντάδες χιλιάδες αθίγγανοι, διώχτηκαν μαζικά από το ναζιστικό καθεστώς σαν σήμερα, το 1943, μετά από διαταγή του αρχηγού των SS Χάινριχ Χίμλερ, όπου εξομοιώνονταν με τους Εβραίους.
Καθώς στη ναζιστική Γερμανία, όποιος δεν ανήκε στην Άρεια φυλή, θεωρήθηκε εχθρός και άχρηστος, οι αθίγγανοι κλείστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και βρήκαν φρικτό θάνατο. Ζώντας το δικό τους Ολοκαύτωμα, που περιγράφεται στην γλώσσα τους με την λέξη Ποράιμος (Porajmos), δηλαδή Αφανισμός.
Οι ανθρωπολόγοι αρχικά αναγνώριζαν, λόγω γλώσσας, την άρεια καταγωγή και ήταν αντίθετοι με τον αφανισμό τους. Όμως, επικράτησε η άποψη του Χανς Γκίντερ ότι ήταν από κατώτερη γενιά! Οδηγήθηκαν στα κρεματόρια, ενώ κάποιοι χρησιμοποιήθηκαν σε φριχτά πειράματα, με «πρωτεργάτη» τον Josef Mengele.
Εκτιμάται πως έφυγαν από τη ζωή περίπου 800.000 άνθρωποι (κάποιοι φθάνουν την εκτίμηση αυτή στον αριθμό του 1.200.000).
Οι διώξεις ήταν ευρύτατες σε όλα τα κράτη όπου επικράτησε το ναζιστικό καθεστώς.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Austin, Ian Hancock εισήγαγε τον όρο “Porajmos” σε αυτή τη μαύρη σελίδα ιστορίας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και αναφέρει πως η γενοκτονία των αθιγγάνων ή Ρομά, υποβαθμίστηκε, και εκτιμά πως εξοντώθηκαν κυρίως κάτοικοι από την Κροατία, την Εσθονία, τη Λιθουανία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία.
Μέχρι το 1982, η Δυτική Γερμανία δεν αναγνώριζε τη Γενοκτονία των Αθιγγάνων.
Δυστυχώς, η γενοκτονία αυτών των ανθρώπων σπάνια αναφέρεται, ίσως γιατί ως λαός, είναι διασκορπισμένος σε πολλά κράτη και δεν έχει μία κεντρική οργάνωση για να προασπίσει τα δικαιώματά του, ακόμη και αυτά της ιστορικής μνήμης…
