Από ότι ξέρουμε όλοι τα αυγά προέρχονται από κότες. Ή έστω πάπιες, χήνες ή κάποιο πτηνό. Στρουθοκάμηλο στην πιο εξωτική βερσιόν. Που κολλάνε λοιπόν τα Πασχαλινά αυγά; Και γιατί γεμίσαμε με κουνελάκια (σοκολατένια συνήθως) ανοιξιάτικα; Αντίθετα με πολλά Χριστουγεννιάτικα «έθιμα» που είναι και πρόσφατα και εισαγόμενα και με εμπορικούς σκοπούς (πχ Κόκα Κόλα και «Άγιος» Βασίλης – δείτε εδώ) τα αυγά είναι πολύ παλιό θέμα. Συνδέεται βέβαια με την γονιμότητα όπως και τα κουνέλια που παράγουν πολύ γρήγορα πολλά μικρά. Θεότητα της άνοιξης στους ΑγγλοΣάξονες ήταν η Οστάρα η οποία έναν ιδιαίτερα ψυχρό χειμώνα αποφάσισε να σώσει ένα πουλί. Είχαν παγώσει τα φτερά του από το κρύο και η Οστάρα το μετέτρεψε σε λαγό. Ένα σούπερ λαγό ο οποίος περιέργως εξακολουθούσε να γεννάει αυγά.
Η σύγχρονη μορφή αυτού του λαγού ξεκίνησε στην Γερμανία κάπου στον 16ο αιώνα όπου φτιάχτηκαν και οι ζαχαρωτές εκδόσεις του στις αρχές του 18ου. Γερμανοί άποικοι στις ΗΠΑ τον 17ο αιώνα είχαν ήδη μεταφέρει την ιδέα με μια παραλλαγή: τα παιδιά έπρεπε να φτιάξουν κάπου μια «φωλιά», συχνά με καπέλα ή άλλα αυτοσχέδια υλικά. Το Πάσχα την έβρισκαν γεμάτη σοκολατένια αυγά! Σιγά σιγά οι φωλιές έγιναν καλάθια και το έθιμο έγινε τέχνη. Τα έντονα χρώματα ταιριάζουν με την φύση αυτή την εποχή.
Όπως τα υπόλοιπα έθιμα του Πάσχα είναι ένα συνοθύλευμα παραδόσεων από όλο τον κόσμο από τους παγανιστικούς χρόνους. Η λαμπάδα ξεκίνησε από το Εβραϊκό έθιμο κατά το οποίο πρώτα άναβαν μια μεγάλη φωτιά που έδιωχνε τις δυνάμεις του κακού. Τα κόκκινα αυγά είναι σχετικά πρόσφατη προσθήκη. Σε μερικές Χριστιανικές παραδόσεις τα αυγά τα ευλογεί ιερωμένος. Διάσημα στολισμένα αυγά είναι τα Ουκρανικά Pysanky. Όπως και να’χει σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν τον ερχομό της άνοιξης!
Καλά όλα αυτά αλλά Δεν διαβάσαμε τίποτα για τον Ιησού Χριστό και τηνθυσία του για εμάς, πάλι στο εμπόρευμα το πήγατε όπως και τα Χριστούγεννα. Πάντα αποφεύγεται από φορείς και media να μεταδίδουν το Θείο νόημα των εορτών…
Τα πάντα για την ύλη και το χρήμα… Κρίμα
Ευχαριστούμε όμως για το άρθρο ήταν πολύ ενδιαφέρον!
Κάθε τι στην θέση του. Ο Χριστός όταν τα έκανε λίμπα στην αγορά δεν είπε ότι το εμπόριο είναι κακό – απλα ο τρόπος των συγκεκριμένων… Δεν νομίζω ότι είναι θέση εδώ για θρησκευτικη ανάλυση. Ίσα ίσα που η ανάλυση τέτοιων έθιμων μας δείχνει πόσο σχετικό θέμα είναι η πίστη. Επειδή οι γιορτές αυτές “πατάνε” σε πανάρχαιες παγανιστικές παραδόσεις και πεποιθήσεις, φοβάμαι ότι μπορεί εύκολα να μπερδευτούν άνθρωποι, ειδικά αν δεν έχουν σχετικό υπόβαθρο γνώσεων και να υποβαθμίσουν την σημασία της θυσίας του θεανθρώπου στον χριστιανισμό.