931 άντρες αλλά μόλις 316 γυναίκες πήγαν νοσοκομείο με τραύματα από γροθιά σε τοίχο. Είναι κάτι που κάνουν κυρίως έφηβοι 14-17 χρονών από ότι φαίνεται στα στατιστικά. Τι; Στατιστικά για τέτοιο θέμα; Προφανώς δεν αναφέρομαι στην Ελλάδα! http://www.cpsc.gov/en/Research–Statistics/Injury-Statistics/ η διεύθυνση όπου μπορεί να βρει ο καθένας αναλυτικά δεδομένα σχετικά με κάθε τέτοιο συμβάν. Ανώνυμα μεν, αλλά πολύ αναλυτικά. Γράφει για παράδειγμα στα σχόλια “15χρονος έριξε γροθιά σε τοίχο γιατί η μητέρα του είπε ότι το δωμάτιό του δεν ήταν αρκετά τακτοποιημένο” σε μια περίπτωση. (Σχεδόν όλες έχουν σχόλια.)
Και τι μας νοιάζει; Για εμένα είναι θεμελιώδης ως αρχή: όλα τα στοιχεία από δημόσιους οργανισμούς θα έπρεπε να είναι άμεσα διαθέσιμα στο κοινό. Και όχι με πολύπλοκες διαδικασίες. Έτσι απλά και σε μορφή που να μπορώ να τα επεξεργαστώ. Διαβάστε εδώ τι τραβάει ένας απλός πολίτης για να πάρει απολύτως απαραίτητα στοιχεία περί διαρρήξεων στον Δήμο του.
Ύστερα μπορεί να είναι χρήσιμα. Έχουν για παράδειγμα στοιχεία σχετικά με ατυχήματα σε φουσκωτά παιχνίδια. Ε, πριν κάνει κάποιο ηλίθιο ρεπορτάζ κάποιος στην τηλεόραση που να δαιμονοποιεί έναν ολόκληρο κλάδο, ίσως διαβάσει και ξεστραβωθεί. Μπορεί να είναι συγκεκριμένες εποχές που τραβάνε μπουνιές σε πόρτες οι άνθρωποι (δεν είναι) και να πρέπει να γίνει τότε καμπάνια ενημέρωσης του κοινού. “Είναι Απρίλης. Μην ρίχνετε μπουνιές σε πόρτες!”
Όταν κοιτάς δεδομένα, σου έρχονται ιδέες. Για παράδειγμα εκτός από πόρτες οι άνθρωποι ρίχνουν μπουνιές (κατά σειρά δημοφιλίας) σε παράθυρα, πόρτες, καθρέφτες και…ψυγεία. Κάποιος που σχεδιάζει ψυγεία ίσως να σκεφτεί μια λύση για αυτό το πρόβλημα στο επόμενό του δημιούργημα.
Η ανάδειξη έγκυρων στατιστικών γύρω από ένα θέμα είναι ο καλύτερος τρόπος να αρχίσει δημόσιος διάλογος με ουσία. Δείτε για παράδειγμα τις πάμπολλες αναλύσεις που έχει ο Αμερικανικός οργανισμός, για τραυματισμούς σε γουρούνες (και αντίστοιχα οχήματα) εδώ. Πόσοι άνθρωποι τραυματίζονται έτσι; Πως συγκρίνεται αυτό το νούμερο με άλλες μορφές διασκέδασης; Μπορεί ένας δάσκαλος να σκεφτεί κάτι έξυπνο σαν λύση, ένας εφευρέτης κάτι σχετικό, ένας κωμικός κάτι πιο έξυπνο από εμένα εδώ.
Είναι ο σωστός κατά την γνώμη μου κρατικός παρεμβατισμός αυτός. Το κράτος κάνει πρώτα έρευνα, χρησιμοποιεί τις υποδομές του για να ορίσει την ατζέντα με πλήρη στατιστική ανάλυση. Μετά μπορούν να αρχίσουν να μιλάνε οι πολιτικοί, πολίτες και εμπλεκόμενα συμφέροντα πάνω σε αυτόν τον καμβά.
One PUnch!!!