Διακινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ ως η πιο κυνική της παρέας, θα σας τη σπάσω λίγο και υπόσχομαι ότι στο επόμενό μου αρθράκι θα σας κεράσω δάκρυ, ειδύλλια και άλλες ανατριχιαστικές ερωτοτροπίες… όχι όμως ακόμα. Γιατί; Γιατί σήμερα το μενού σερβίρει μια περισπούδαστη ανάλυση του πριν και του μετά. Όχι της διατροφής σας, όχι του μασαζοκορσέ… της σχέσης που σας έχει γίνει στενός κορσές και δεν το πήρατε πρέφα πότε τα μέλια έγιναν κόλλα που δε σας αφήνει να προχωρήσετε.
Οοοο τι συναίσθημα… θυμόσαστε όταν πρωτογνωριστήκατε με τον καλό/ η σας; Σαν πρωταγωνιστές σε ταινία ρομαντζοσάμθινγκ όπου σε αργή κίνηση εσείς τρέχετε με φλοράλ αέρινο και εσπαντρίγια, στο μικρό πράσινο λιβάδι με τις κόκκινες παπαρούνες να πέσετε στην αγκαλιά του αγαπημένου με το θεληματικό πηγούνι. Καλέ δεν τρέχετε, σχεδόν πετάτε, κρατώντας ένα καλάθι, ή μάλλον όχι, όχι ένα ψάθινο καπέλο με αποξηραμένη ανθοδέσμη δεμένη στη μια του άκρη. Φτάνετε, ναι, λίγο ακόμη, γαμώτη εδώ βρέθηκε το τριαντάφυλλο ανάμεσα σε τόσες παπαρούνες να σας μπήξει το αγκάθι του στη μέση της πατούσας; Το αγκάθι αγαπητοί λέγεται χρόνος και φυτρώνει σε όλα τα λιβάδια και σε αυτά που ξεκίνησαν με παπαρούνες, με μαργαρίτες ή ακόμα και με σέσκουλα.
Παντού υπάρχει το πριν και το μετά και μη φανταστείτε ότι σας μιλάω για παραπανίσια κιλά. Μιλάω για παραπανίσια αισθήματα, που τα γέννησε ο ενθουσιασμός και τα ξέφτισε η συνήθεια, για το πώς ήταν στην αρχή και το πώς καταλήγει σε θέμα ημερών, μηνών ή και χρόνων. Η ποσότητα του χρόνου δεν έχει σημασία, η ποιοτική του παρέμβαση είναι όμως καταλυτική.
Ας αρχίσουμε με τους κυρίους λοιπόν:
1ο Πριν: Στη δουλειά δεν κρατιέται, μετράει λεπτά, δευτερόλεπτα, να την κάνει και να βρεθεί στην αγκαλιά σας. Η ανυπομονησία του δεν παλεύεται και εκφράζεται με σαράντα αναπάντητες, εικοσιφεύγα μηνύματα και αναρίθμητα πίτσι πίτσι τύπου έκανε πιπί της η μπουγατσούλα μου σήμερα;
Μετά: Η μπουγατσούλα έχει μείνει σκέτο τσούλα και ο λεγάμενος κινδυνεύει να χαρακτηριστεί τσιράκι πρώτης τάξεως κυνηγώντας τiς υπερωρίες ακόμα και του περιπτερά απέναντι προκειμένου να σας αποφύγει!
2ο Πριν: ΑΑαχ εκείνες οι ημέρες στα πιο καλά εστιατόρια με ένα κερί στη μέση του τραπεζιού και το αφηρημένο βλέμμα να ταξιδεύει πάνω στο κορμί της, ούτε καν άκουγε τι θα παραγγείλει η θεά του, ακόμα και αν ζήταγε τον αστακό κατευθείαν από την καραϊβική να κάνει ύπτιο στην πιατέλα της. Χαλάλι, το πιο ακριβό γεύμα για τη γυναικάρα του.
Μετά: Για αστακό, ούτε τις κεραίες του δε συζητάμε, ακόμα και τις μακαρονάδες, μα καλά για χρυσάφι το πέρασαν το ζυμαρικό; «Ρε Μαρίνα ή μας βλέπω να τρώμε καμιά σαλάτα εδώ που με έφερες ή πάμε στο Βαγγέλα να χτυπήσουμε κανέναν αεροπλανικό σούβλακο!»
3ο Πριν: Μετά από μισό εικοσιτετράωρο αχαλίνωτου σεξ, μεταφέρει τη ροζέ συζήτηση στο τηλέφωνο και όταν συνειδητοποιείτε ότι έχετε περάσει και την υπόλοιπη μέρα στο τηλέφωνο αποφασίζετε να κλείσετε. « Εσύ πρώτα», « όχι εσύ», «δε μπορώ να σε αποχωριστώ, μα κλείσε Μάνο μου», «όχι μωράκι μου εσύ κλείσε» κλπ κλπ κλπ… το έχετε δει το έργο.
Μετά: Σας κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα πριν προλάβετε καν να του πείτε ότι έχετε πονόδοντο και μετά από 8 ώρες απουσίας, με το τηλέφωνο απενεργοποιημένο, σας δικαιολογείται ότι είχε ένα σημαντικό μίτινγκ!
4ο Πριν: Για τα γενέθλιά της τι να της πάρω; Λουλούδια, σοκολατάκια, 2 εισιτήρια για το ρομαντικό Παρίσι και εκεί στη μέση του Σηκουάνα που θα κάνετε κρουαζιέρα και ενώ φοράει τα σέξι εσώρουχα που της αγοράσατε στην επέτειο του 3 μήνα σχέσης σας, παραλίγο να καταπιεί την κοτρώνα που λέγεται και μονόπετρο την ώρα που πίνει τη σαμπάνια της; Φοβερή έκπληξη έ;;;
Μετά: Χάλασε η ηλεκτρική σκούπα αν δεν κάνω λάθος, να πάρω κάτι τέτοιο ή κανένα πλυντήριο πιάτων που κινδυνεύουν να μας φάνε τα σκουλήκια; Άσε θα μας πάρω 2 εισιτήρια για τον αγώνα της εθνικής ομάδας μπάσκετ, το ποδόσφαιρο το ξέρω το σκυλοβαριέται, με το μπάσκετ όμως τρελαίνεται!
5ο Πριν: Ε εντάξει μαθαίνει ακόμα το Μαρινάκι μου να μαγειρεύει, μα ποιος δεν έχει φάει και λίγο κάρβουνο;
Μετά: Φαίνεται ζουμερός και λαχταριστός ο κόκορας στο φούρνο και τη στιγμή που έχει πάρει θέση μάχης ανακαλύπτει τη μια φτερούγα λίγο μαυρισμένη… «σκατά ρε Μαρίνα και σήμερα αμάν πια, θα παραγγείλω σουβλάκια. ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!»
Βέβαια, τα πριν και τα μετά δεν αφορούν τα αγόρια μόνο… καλά κουμασάκια είμαστε και εμείς!
Μη φας έχουμε χελωνόσουπα… ακολουθούν κοριτσίστικα πριν και μετά!
1ο Πριν: Κάθε βράδυ που τον περιμένετε να γυρίσει κατάκοπος από τη δουλειά, έχετε πάντα το τραπέζι στρωμένο με το κοφτό τραπεζομάντιλο, το κάρβουνο που το λες- δεν το λες και φαγητό, σερβιρισμένο επιμελώς στο πορσελάνινο Κώστα Βόδα κι όλα τα ρεσό αναμμένα για ατμόσφαιρα, αφού άλλωστε ο έρωτας περνάει από το στομάχι, το έλεγε και η γιαγιά.
Μετά: «’Έστειλε η μάνα σου γίγαντες που της έμειναν από χτες. Είναι στο ψυγείο. Ζέστανε κι άσε και λίγους για μένα, να κλάνουμε παρέα, μην πάθω ασφυξία απ’ τις δικές σου κλανιές στο δωμάτιο».
2ο Πριν: Όταν έρχεται στο σπίτι σας, του λέτε « μωρό μου, θέλω να αισθάνεσαι άνετα, σαν στο σπίτι σου! ‘Ό,τι είναι δικό μου είναι και δικό σου. Δεν πειράζει που έσπασες το αγαπημένο μου βάζο χθες και γέμισες στάχτες όλο το καθιστικό, το μόνο που με νοιάζει είναι να είσαι εδώ στην αγκαλιά μου κι ας γίνουν όλα στάχτη!».
Μετά: Τον παίρνεις από πίσω συνεχώς με ένα τασάκι, ένα σκουπάκι ηλεκτρικό, τον άσχετο, τον ανίδεο, που δε σου φτουράει μανικιούρ από τις δουλειές που κάνεις η δούλα όλη μέρα! Ολημερίς και ολονυχτίς τσεκάρεις τις τουαλέτες να δεις αν έχει κατουρήσει μια σταγόνα πάνω στο καπάκι της τουαλέτας. Να φύγεις ρε, να πα να κατουρήσεις αλλού!
3ο Πριν: Γύρισες από επαγγελματικό ταξίδι δυο ημερών που σου φάνηκαν αιώνες μακριά του. «Μα πότε θα έρθει επιτέλους, τον περιμένω πώς και πώς στο σπίτι να κάνουμε έρωτα μέχρι την άλλη εβδομάδα!». Ακούς το αυτοκίνητο του να αράζει από κάτω και ουρλιάζεις: Μάααααααανο μουυυυυυυυυ, Oh I missed you!
Μετά: Γύρισες από επαγγελματικό ταξίδι δυο ημερών που δε σου έφτασαν ούτε για να βρεις τις μπαταρίες σου, πόσο μάλλον να τις επαναφορτίσεις και τώρα πάλι πίσω στη ρουτίνα, σπίτι σου, ευτυχώς έχει αγώνα δε θα περάσει από εδώ απόψε, θα τα πείτε αύριο. Όμως, μάλλον ήθελε να σου κάνει έκπληξη ο κατακαημένος και σου φαίνεται ότι ακούς το αυτοκίνητό του να αράζει από κάτω: Στέλιοοοοο μου, γρήγορα στη ντουλάπα, δε περίμενα να έρθει σήμερα!
4ο Πριν: Ανοίγεις την πόρτα του αυτοκινήτου του μετά από μια δύσκολη μέρα, επιτέλους θα πάτε για καφεδάκι τα δυο σας. Σε κοιτάζει με βλέμμα πονηρό, του χαμογελάς, σου κλείνει το μάτι, κοιτάζεις γύρω, γύρω, ε, ψιλοερημιά έχει η Κηφισίας τον Αύγουστο, αρχίζεις να τον χαϊδεύεις, να του κάνεις μασάζ στους ώμους… Ευχαριστεί το θεό που του έστειλε εσένα σε συσκευασία δώρου!
Μετά: Φαγώθηκε να περάσει να σε πάρει από τη δουλειά να πάτε για καφέ, γιατί έχετε καιρό να τα πείτε τα δυο σας. Ανοίγεις την πόρτα του αυτοκινήτου του, δεν προλαβαίνεις να καθίσεις και αρχίζεις να του λες ότι αντί για καφέ μήπως να πηγαίνατε σούπερ γιατί τελείωσε το φιδάκι και ανησυχείς μη σε τσιμπήσουν κουνούπια και πεθάνεις από τη Νόσο του Δυτικού Νείλου. Αναρωτιέται γιατί δεν πήγε για καφέ με τον κολλητό του να χαζέψουν και καμιά σερβιτόρα.
5ο Πριν: Ποτέ δεν σε έχει δει ξεχτένιστη, όταν πάτε για μπάνιο κουβαλάς το σίδερο για να ισιώσεις τα μαλλιά σου σε καμιά καφετέρια απέναντι και ο μεγαλύτερος φόβος σου είναι η αντίδρασή του όταν θα σε δει να ξυπνάς χωρίς μάσκαρα.
Μετά: Το λάδι στο μαλλί σου αρκεί για τις σαλάτες όλου του Σαββατοκύριακου, αλλά κάπου διάβασες ότι δεν πρέπει να λουζόμαστε συχνά γιατί σπάει η τρίχα και σιγά μην καλύψεις εκείνα τα μπιμπίκια που βγαίνουν στάνταρ μια φορά το μήνα πριν την περίοδο… Δεν πρέπει να φράζουμε τους πόρους μας, κινδυνεύουμε από καθυστερημένη εμφάνιση ακμής.
Υπερβολές θα μου πείτε πολλοί. Κι εγώ θα συμφωνήσω και θα σας επαναφέρω στο πράσινο λιβάδι με τις πεταλούδες ή με τις μαργαρίτες ή έστω με τα σέσκουλα.
Για κοιτάξτε καλύτερα την εικόνα. Στο «πριν» φοράτε το φλοράλ αέρινο με εσπαντρίγιες συν καπέλο και αυτός έχει το πηγούνι του πολύ θεληματικό. Στο «μετά» πόσο σίγουρες είστε ότι δε φοράτε την εμπριμέ ρόμπα της γιαγιάς σας και τις παντόφλες που είναι πιο άνετες όταν κάνετε δουλειές; Και εκείνος; Το έχει το πηγούνι θεληματικό ή απλά αξύριστο;
Μη σκάς… στατιστικά όλες οι σχέσεις εκεί καταλήγουν. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες και αν σου έχουν σπάσει τα νεύρα να φθάνεις στα μετά πριν προλάβεις να αφομοιώσεις ως άνθρωπος όλα τα πριν σου, υπάρχει πάντα και η βότκα ή έστω οι καλές μουσικές να σε ταξιδέψουν, μέχρι να έλθει στη ζωή σου το επόμενο γοητευτικότατο πριν και στη στήσει με υφάκι στη γωνία 😉
