Η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί στα κρυφά σχεδόν, την υπόθεση της εξαφάνισης ενός γλυκύτατου παιδιού από τη σχολή που σπούδαζε στα Γιάννενα βαριανασαίνοντας και ξορκίζοντας το κακό, φτύνοντας τον κόρφο της για να μην πέσει παρόμοιο κακό στο σπίτι της. Στα κρυφά. Γιατί στα φανερά κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί αυτό τον εφιάλτη για κάθε γονιό και προτιμά να μην το σκέφτεται και να μην το συζητά, σαν να μην έχει συμβεί .
Το παιδί είχε κακοποιηθεί ψυχολογικά μέσα στην Εστία της Σχολής.
Το κλείδωναν στην ντουλάπα.
Το απαξίωναν λεκτικά.
Το κρεμούσαν από το παράθυρο.
Το ταπείνωναν σε δημόσιους χώρους.
Ποιοι; Οι συμφοιτητές του! Οι συνομήλικοι του! Οι συντοπίτες του! Οι συμπατριώτες του!
Προσπαθώντας να μείνω μακριά από λαικισμούς και υπερβολές σε αυτές τις περιπτώσεις λυπάμαι και τα δυο παιδιά. Και το θύμα και τον θύτη, ο οποίος συνήθως παρά του ότι είναι ο κακός της υπόθεσης και θέλει κρέμασμα κρύβει μια θλιβερή πληγή ή μια ιστορία. Κι έτσι το πιάνω από πιο πίσω.
Τι είδους γονείς μεγαλώνουν τέτοια ελλειμματικά παιδιά;
Χωρίς αξίες, χωρίς αρχές, χωρίς συναίσθημα;
Το πρόσωπο του Βαγγέλη έρχεται συνέχεια στο μυαλό μου. Μια ευγενική πεντακάθαρη φυσιογνωμία, μια λίγο μελαγχολική έκφραση, ένα παλικαράκι που έπιασε να ανθίζει προσπαθώντας να προσδιορίσει την ταυτότητα του σε ένα βίαιο και εχθρικό περιβάλλον στο οποίο τα άλλα παιδιά δεν ήταν σαν κι αυτόν.
Το παιδί χάθηκε και μια καλοστημένη μηχανή εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου πόνου έβαλε μπρος τα γρανάζια.
Δεκαπέντε μέρες περάσανε με την οικογένεια να στεγνώνει από αγωνία και χιλιάδες αναρτήσεις σε ειδησεογραφικά blog και site της συμφοράς να βγάζουν ευρουλάκια στην πλάτη της. Ο λαϊκισμός του ημιμαθή έλληνα δημοσιογραφίσκου της σχολής του Τροκτικού/ Τρομακτικού σε όλο του το μεγαλείο. Τίτλοι όπως: ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ/ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ/ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ / ΝΕΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ και άλλες μπούρδες που δεν έχουν να πουν τίποτα νεότερο κατακλύζουν τα timeline.
Τι κι αν οι ίδιοι τίτλοι χρησιμοποιούνται για τη γοργόνα με τα δυο κεφάλια ή τη γυναίκα ελέφαντα.
Γι αυτούς τους «δημοσιογραφικούς» αλήτες, η εξαφάνιση του άτυχου παιδιού και το δράμα της οικογένειας του είναι βούτυρο στο ψωμάκι τους και ως τέτοιο καταβροχθίζουν τα χιλιάδες views των ανθρώπων που όντως συμπάσχουν και θέλουν να μάθουν κάτι ουσιαστικό.
Λεπτομέρειες που δεν αφορούν κανέναν παρά μόνο σφίγγουν την καρδιά και σκορπούν σκοτάδι, χιλιοειπωμένες με διαφορετικούς τίτλους τη φορά. Στιγμές που ο καθένας απεύχεται να ζήσει μακριά από την οικογένεια του αναπαράγονται χωρίς κανέναν σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα και στο δράμα του παιδιού.
Από την άλλη, η μις Μαρπλ Αγγελική Νικολούλη παραπαίει μεταξύ γελοιότητας και θεατράλε υστερίας… μιλώντας είκοσι λεπτά για το τίποτα, κάνοντας εικονικές περιηγήσεις με το λεωφορείο της γραμμής που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα σε κανέναν, τρέχοντας από την μια άκρη του πλατό στην άλλη κουτσαίνοντας από τους κοθόρνους και μιλώντας σε μια διάλεκτο που μόνο αυτή καταλαβαίνει με το υπερπέραν ή με όποιον είναι στην άλλη άκρη του ακουστικού της ροκανίζει τον τηλεοπτικό χρόνο με μουσική υπόκρουση αγωνίας.
Το ότι όλη η Ελλάδα περιμένει από αυτήν την υπερβολική, άκρως ναρκισσιστική προσωπικότητα (αρκεί κανείς να δει τα trailer της εκπομπής της που μόνο ως splatter θα μπορούσαν να έχουν λόγω ύπαρξης) σημαίνει πάρα πολλά για την ελληνική αστυνομία.
Μακάρι το παιδί να βρεθεί ζωντανό κι αν το βρει η Νικολούλη να της δώσουν παράσημο γιατί πέρα από την τόσο κακόγουστη αυτοπροβολή της πολλές φορές είχε αποτέλεσμα στην έρευνα της και πρέπει να της το αναγνωρίσουμε αυτό!
Να βρεθεί όμως για να γλυτώσει από την απίστευτη αυτή αγωνία η οικογένεια που σπαράζει καρδιές με την αξιοπρέπεια της.
ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ… ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ ΝΑ ΔΟΥNΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ TOΥΣ, ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ Ι Σ Ο Β Ι Α !
Αυτά; Αυτά να μείνουν έξω ελεύθερα στη δική τους φυλακή!
Υ.Γ. To site αυτό θα ήταν το τελευταίο που θα αναπαρήγαγε φωτογραφία του παιδιού για μερικές χιλιάδες views.
