Τέλη Γενάρη εδώ στην εξορία, ήλιος με δόντια στο βουνό. Ένα παιδί κοιτάει κάτι πρόβατα και μου γνέφει χαμογελώντας. Καθώς το πλησιάζω ακούγεται μια έκρηξη και πέφτει ανάμεσά μας ένα μανίκι. Νομίζω έχει και λίγο μπράτσο μέσα, δεν πρόλαβα να το δω γιατί το άρπαξε το τσοπανόσκυλο.
Για να τελειώσει ο εμφύλιος με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ο Μεγάλος Ηγέτης όπως πάντα σκέφτηκε μια πανέξυπνη λύση. Όχι μόνο δεν αποθάρρυνε τον λαό από τα συλλαλητήρια αλλά έβαζε την ΕΡΤ να τα προμοτάρει με κάθε τρόπο. Ήδη εκείνη την εποχή έγλειφε όσο μπορούσε τους εκπαιδευτικούς, ε, κλείνανε και τα σχολεία για να πάνε και τα παιδιά στις πορείες. Με live μετάδοση στην τηλεόραση και δωρεάν φαγητό. Γινόταν χαμός. Ούτε ακροδεξιοί, ούτε τίποτα, μόνο όσοι πίστευαν ότι η Μακεδονία είναι ελληνική.
Μόλις μαζεύονταν όλοι κάπου και άρχιζαν οι ομιλίες, οι μουσικές και τα γλέντια, ο στρατός έβαζε γύρω από την εκδήλωση νάρκες. Ναρκοπέδια κανονικά. Έτσι χωρίστηκε η Ελλάδα σε περιοχές. Χωρίς να ανοίξει μύτη. Εκτός βέβαια από όσους προσπαθούσαν να περάσουν τα ναρκοπέδια των οποίων η μύτη σπάνια έμενε κοντά στο υπόλοιπο σώμα μετά την έκρηξη.
Περάσαν τα χρόνια και αναπτύσσονταν παράλληλα αλλά ξεχωριστά οι δυο Ελλάδες. Όσοι ήταν του Κόμματος και ήξεραν να μην πάνε στις πορείες είχαν ελεύθερη πρόσβαση παντού, οι άλλοι παγιδευμένοι στα σημεία που είχαν κάποτε πάει στο συλλαλητήριο. Δεν έγινε πολύ θέμα διεθνώς. Οι οργανώσεις που συνήθως ασχολούνται με τέτοια πράγματα τα ‘κονομάγαν ακόμα από τους πρόσφυγες. Όποτε κάνανε ντόρο κάποιοι μυστηριωδώς διορίζονταν στην ΕΡΤ ή σε κάποια ΜΚΟ.
Μια φορά ένας ομογενής βιολόγος όμως από τα Τζουμέρκα αποφάσισε να βρει τρόπο να ελευθερώσει τους συγγενείς του στην Ελλάδα. Έφτιαξε λοιπόν ένα είδος λουλουδιού που ήταν πάντα ζωηρό κίτρινο, εκτός αν οι ρίζες του ακουμπούσαν νάρκη. Τότε κοκκίνιζε θεαματικά. Τέλεια λύση. Ως τότε η Πολεμική Αεροπορία είχε διαλυθεί από το Κόμμα. Έτσι κι αλλιώς οι Τούρκοι πιλότοι έρχονταν στο Σούνιο για καφέ. Με τον καιρό προσγείωναν και στη Βασ.Σοφίας τα νέα τους αεροπλάνα αν ήθελαν στο Κολωνάκι φάση με γκόμενα. Οπότε ο καλός ομογενής εύκολα νοίκιασε ένα Τούρκικο αεροπλάνο να πετάξει τόνους από σπόρια με αυτά τα ειδικά λουλούδια στα Τζουμέρκα . Γέμισε ο τόπος.
Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να ειδοποιήσει τους παγιδευμένους Μακεδονομάχους. Έτσι κάθε χρόνο τέτοια εποχή, λίγο πριν του Άγιου Βαλεντίνου ακούγονται εκρήξεις από ερωτευμένους νέους που πάνε στα κρυφά να κόψουν ένα κόκκινο λουλούδι.
Πέταξα μια πέτρα στον σκύλο να θάψω το μπράτσο τουλάχιστον. Τους καημένους. Είναι που είναι η αγάπη ναρκοπέδιο. .. κι εγώ τι φταίω να μου πέφτουν στο κεφάλι τα κομμάτια τους;
.
(O Αλέκος Γκονζαλεζίδης, όπως όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς, βλέπει το μέλλον. Αν δεν γίνει ακριβώς έτσι όπως τα γράφει και δεν έχει πεθάνει το 2030 να πάτε στα Τζουμέρκα να κόψετε ένα κόκκινο λουλούδι για πάρτη του.)