Ο φίλος μου ο Γιάννης έκοψε μόνος του το τσιγάρο. Στην αρχή έβαζε στο Facebook ανακοινώσεις τύπου “48ωρο καθαρός”, μετά “μια εβδομάδα χωρίς τσιγάρο”, μετά μήνα, μετά χρόνο… όπως και να το μετρήσεις τεράστια μαγκιά του. (Και δεν έχει γίνει μουτζαχεντίν εναντίον όσων καπνίζουν ακόμα, διπλή επιτυχία.)
Ο φίλος μου ο Γιάννης είναι και η αφορμή που αποφάσισα να κόψω το Facebook. Κάτι έγραψα, κάτι έγραψε και οι δυο μάλλον με νευράκια εκείνη τη μέρα. Από καιρό με χάλαγε αυτό στο Facebook, αυτό που παθαίνεις πάντα όταν είσαι πολύ ώρα μέσα στον εναλλακτικό του κόσμο. Οι τρίχες γίνονται τριχιές και οι τριχιές κρεμάλες. Είχα έτοιμο το πλάνο για το 2016. Αυτό το ταπεινό blog είναι κομβικής σημασίας για την απεξάρτηση.
Εδώ ανεβαίνει ότι σκέφτομαι ότι θέλω να μοιραστώ. Αυτόματα ενημερώνει twitter, facebook, google plus και άλλα δίκτυα. So what? So, δεν έχω πλέον το Facebook app στο κινητό. Ούτε το Messenger κι εκεί είχε παραγίνει το κακό. Όπου “κακό” είναι όταν κάτι σε βαραίνει χωρίς να το καταλαβαίνεις, σου γίνεται συνήθεια, τικ, καταναλώνει πόρους από την μνήμη και την CPU σου. “Κακό” είναι να είναι στο ίδιο σακί η οικογένεια, φίλοι κανονικοί, γνωστοί από δουλειά και ότι άλλο μαζεύτηκε τόσα χρόνια εκεί, γιατί είναι πολύ δύσκολο να υπολογίσεις τι να πεις και πως να το πεις για να το καταλάβουν σωστά όλοι.
Αντίθετα το WordPress app στο κινητό είναι πλέον μια χαρά βολικό και εύκολο. Ελαφρύ και ξεκάθαρο. Αν καίγομαι να πω κάτι στον πλανήτη το γράφω εδώ. Μια ατάκα; Μια ατάκα. Μια εικόνα; Σκέτη αν χρειάζεται. Το WordPress αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. Ενημερώνει Facebook, Twitter, Google Plus, Tumblr, Linked in, Path και ότι άλλο θες. Αν θες ασχολείσαι μετά εσύ με τα σχόλια και την συζήτηση. (Ε, δεν θα τους αναγκάσουμε όλους να κάνουν με το ζόρι σχόλια απεδώ κάτω!) ΟΚ, δεν θα βγαίνει τόσο ψηλά στον αλγόριθμο και δεν θα το βλέπουν τόσο πολλοί στο Facebook. Στα τέτοια μου, δεν είναι project δουλειάς. Όποιος θέλει να μάθει τι σκέφτομαι θα τα βρει κάποια στιγμή.
Η διαφορά στην ψυχολογία μου είναι περίπου όπως όταν πριν πολλά χρόνια έκοψα την τηλεόραση. Ζούμε μια μεγάλη κρίση και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας βαραίνουν με μιζέρια τα media που μας περιβάλλουν.
Τρεις παρόμοιες αλλά πολύ διαφορετικές εικόνες:
