Το νησί αυτό βαφτίστηκε έτσι, ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1643, όταν το ανακάλυψε ο καπετάνιος William Mynors, ενός πλοίου που περνούσε από την περιοχή. Ο καπετάνιος, του έδωσε αυτό το όμορφο όνομα, αλλά δεν κατέβηκε να το επισκεφθεί. Το νησί συνέχισε ήρεμο την ζωή του, μέχρι το 1688, που ο William Dampier αποβιβάστηκε σ’ αυτό κι ήταν ο πρώτος λευκός που έφθασε να το περπατήσει. Ο τόπος αυτός έμεινε ανέγγιχτος για 200 ακόμη χρόνια, αφού δεν έδωσαν σημασία οι τυχοδιώχτες ή οι αποικιοκράτες της εποχής. Οι ακτές του έμοιαζαν άγριες κι ο μικρός παράδεισος δεν εντυπωσίαζε κανένα. 
Ωστόσο, το 1888, οι Άγγλοι ανακάλυψαν πως το νησί είχε στα σπλάχνα του φωσφάτη και αποφάσισαν να τον οικειοποιηθούν. Το μικρό αυτό νησί πέρασε διάφορες περιπέτειες, όπως δέχθηκε την κατάκτηση των Ιαπώνων στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και έγινε το 1946 κτήση της Σιγκαπούρης. Ως το 1958 που οι Άγγλοι το παραχώρησαν στην Αυστραλία και σήμερα αποτελεί μέρος της επικράτειάς της.
Τι το ενδιαφέρον θα είχε ένα ταξίδι στον Ινδικό, και στο νησάκι των Χριστουγέννων?
Το νησί αυτό, αν και γίνεται διαρκής εξόρυξη του φωσφάτη, παραμένει προστατευμένο για τις φυσικές του ομορφιές, κατά τα δύο τρίτα του εδάφους του! Αποτελεί ένα από τα αναγνωρισμένα Εθνικά Πάρκα της Αυστραλίας.
Διαθέτει ένα πλήθος από σπάνια φυτά και δέντρα, δάση της βροχής (τροπικά) και πανέμορφα λουλούδια και σπάνια έντομα, πεταλούδες, πουλιά αποδημητικά και μόνιμα. Υπάρχουν 16 είδη φυτών που είναι μοναδικά και δεν βρίσκουμε σε άλλο μέρος του κόσμου!
Στο νησί υπάρχει η μεγαλύτερη κοινωνία Κόκκινων Καβουριών. Κάθε χρόνο, πάνω από 100 εκατομμύρια καβούρια αυτού του είδους, μεταναστεύουν εκεί για να γεννήσουν στο Νησί των Χριστουγέννων. Αυτό συμβαίνει γύρω στον Νοέμβριο, κατά την έναρξη της υγρής εποχής και ανάλογα με τον κύκλο του φεγγαριού! Πέρα από τα Κόκκινα Καβούρια, υπάρχουν κι άλλα είδη στο νησί, κάποια μάλιστα ζουν στη ξηρά και πηγαίνουν στη θάλασσα μόνο για λίγο διάστημα.
Ο τόπος αυτός είναι θαυμάσιος για παρατητήριο πουλιών. Υπάρχουν πολλά τροπικά πουλιά, αλλά και μεταναστευτικά, και πολλοί φυσιολάτρες ταξιδεύουν για να θαυμάσουν τις υπέροχες ποικιλίες και χρώματα.
Αλλά και για τους εραστές της θάλασσας, το νησί κρύβει ένα πλούσιο βυθό. Μάλιστα οργανώνονται καταδύσεις, για να δουν οι ενδιαφερόμενοι το σπάνιο είδος του φαλαινοκαρχαρία. Είναι το μεγαλύτερο είδος καρχαρία και δύτες από όλο τον κόσμο ταξιδεύουν ως το Νησί των Χριστουγέννων, για να δουν αυτό το είδος, από Νοέμβριο ως Απρίλιο. Το Νησί των Χριστουγέννων περιβάλλεται από έναν στενό τροπικό σκόπελο, κάνοντας το, τον τέλειο προορισμό για κατάδυση σκάφανδρων. Ο σκόπελος δένεται με πολλά αβλαβή κοράλλια και άφθονα είδη θαλάσσιας ζωής.
Το Νησί των Χριστουγέννων γίνεται γνωστό ως διεθνής προορισμός αλιείας. Αν κάποιος θέλει να πιάσει τα μεγάλα ψάρια, εδώ μπορεί να το κάνει. Ένας χάρτης αθλητικής αλιείας είναι διαθέσιμος σε όλους και μέσα ακριβώς σε μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη στεριά, είναι δυνατό να ψαρέψει μεγάλα και σπάνια για μας ψάρια. 
Σε μια βάρκα ναύλωσης αθλητικής αλιείας, οι πεπειραμένοι ψαράδες με την τοπική γνώση, σας καθοδηγούν στα μεγαλύτερα ψάρια και τα καλύτερα σημεία αλιείας. Πιάστε τον τόνο κιτρινόπτερο (καθώς περνά κοντά στο νησί τακτικά) αλλά και άλλα είδη ψαριών. Τουριστικά ταξίδια με το πρόγραμμα αθλητικής αλιείας γενικά οργανώνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Οι 1600 κάτοικοι του νησιού είναι στην πλειοψηφία κινεζικής καταγωγής, αλλά υπάρχουν και λίγοι Ευρωπαίοι κι άλλοι Ασιάτες. Μιλούν αγγλικά επίσημα, αλλά επίσης κινέζικα και μαλαισιανά και πιστεύουν σε διάφορες θρησκείες, με επικρατέστερη τον βουδισμό.
Και μη ξεχνάτε, από Δεκέμβριο ως Μάρτιο είναι η καλύτερη περίοδος να το επισκεφθούμε (χρειάζεται επικοινωνία με την Αυστραλιανή Πρεσβεία) και θα απολαύσουμε όμορφα παρθένα δάση, βουτιές και καταδύσεις στα πρασινογάλαζα νερά του Ινδικού και να ζήσουμε για λίγο μακριά από την καθημερινότητα. Να ζήσουμε όμορφα Χριστούγεννα στο νησί των Χριστουγέννων, με ηλιοθεραπεία και εξωτικά φρούτα!
