EKEINOΣ
Θα μπει μέσα στο σπίτι.
Δεν θα παρατήσει «τα χοντρά» στο σαλόνι για να μην καρφωθεί (δηλ. παπούτσια, παντελόνι, σακάκια).
Θα πάει μέσα στην κρεβατοκάμαρα και θα παρατήσει τα πάντα (και «χοντρά» και «ψιλά») πάνω στο κρεβάτι.
Αν έχει διάθεση, θα μαζέψει τα χοντρά και τα υπόλοιπα θα μείνουν εκεί μέχρι να πάει για ύπνο. Αν η όλη σκηνή γίνεται μεσημεριανές ώρες, τα ρούχα θα μείνουν όλη την ημέρα εκεί. Αν παρ’όλα αυτά, υπάρχει στοιχειώδης επιθυμία για τακτοποίηση, θα τα μαζέψει πριν κοιμηθεί. Αν όχι είναι ικανός να κοιμηθεί όλη την νύχτα, κλοτσώντας με τις πατούσες του στην άκρη του κρεβατιού, ζώνες, γραβάτες, κάλτσες ανακατεμένες με πουκάμισα και παντελόνια.
Σταθερή αξία σε όλα τα παραπάνω, τα παπούτσια που θα εκσφενδονιστούν κάτω από το κρεβάτι προς πάσα κατεύθυνση, αγνοώντας βασικούς κανόνες του «υπό-κρεβάτιου» φένγκ σούι.
Όμως εκείνος δεν σταματάει εκεί.
Θα κατεβάσει τα σκουπίδια μόνο όταν αρχίσουν να βγαίνουν αρουραίοι από τον σάκο απορριμάτων. Θα πίνει γουλιές καφέ από προχθεσινά φλυτζάνια ξεχασμένα (από τον ίδιο) στο σαλόνι, που μέσα θα έχουν πιάσει σκόνη και μάκα.
Μόλις τελειώσει το ντουζ (ή το αφρόλουτρο) το μπάνιο θα έχει πιο πολύ νερό κι από τον Ατλαντικό.
Εκείνος, μετά από χίλια παρακάλια, που θα γίνονται χίλια μερόνυχτα κατά συρροή, ίσως θα αποφασίσει να πλύνει τα πιάτα, σπάζοντας τη μισή γυάλινη οικοσκευή.
Εκείνος θα πατήσει με τα “βρωμοπάπουτσα” του και θα τα κάνει όλα μαύρα, μόλις εκείνη έχει τελειώσει το σφουγγάρισμα.
Εκείνος θα φάει το 76% των βραδινών γευμάτων του στον καναπέ γεμίζοντας ψίχουλα όλα τα μαξιλάρια, ενώ πολλές φορές, λεκέδες από κρασί ή ανθρακούχα αναψυκτικά θα συνοδεύουν τα ψίχουλα αυτά.
Τέλος, εκείνος θα βάλει πλυντήριο μόνο όταν τελειώσει και το τελευταίο ρούχο στην ντουλάπα του, ενώ θα αρχίσει το σιδέρωμα ρούχο προς ρούχο, βρακί προς βρακί, δέκα με πέντε λεπτά πριν φύγει για τη δουλειά κάθε πρωί.
ΕΚΕΙΝΗ
Θα μπει μέσα στο σπίτι και θα πάει «καρφί» στην κρεβατοκάμαρα.
Φούστες, μπλούζες, παντελόνια, φουλάρια, καλσόν θα κρεμαστούν ή θα τακτοποιηθούν σε μάξιμουμ χρόνο των 7 με 9,5 λεπτών.
«Τα παπούτσα» θα μπουν στοιχισμένα, μαζί με τα υπόλοιπα 200 ζευγάρια κάτω από το κρεββάτι ή σε ειδική παπουτσοθήκη.
Στην συνέχεια, θα ξεκινήσει η κλιμάκωση της «οικοκυρικής νεύρωσης», που σημαίνει ότι όχι μόνο τα πάντα θα πρέπει να είναι στη θέση τους (ή μάλλον στους χώρους που εκείνη θεωρεί «θέση» τους), αλλά και πως κανένας δεν έχει δικαίωμα να τα αγγίξει ή να τα μετακινήσει από την θέση τους.
Επίσης, η δεύτερη στρώση αυτής της νεύρωσης έχει να κάνει με το ότι τίποτα δεν μπορεί να διαταράξει την τάξη αυτών των πραγμάτων, όπως π.χ. το να απολαύσει εκείνος (ο δύσμοιρος) μία φέτα ψωμί με βούτυρο στον καναπέ ή να πιει (ο καψερός) ένα ποτηράκι κρασί χωρίς να βάλει σουβέρ από κάτω ή έστω να κάτσει με την άνεση του στον καναπέ του σπιτιού και να ελευθερωθεί (μέ η χωρίς θόρυβο) από έντονες πιέσεις που νοιώθει στο στομάχι.
Όλα τα παραπάνω διακόπτονται και ταράζουν τον δράστη με φράσεις όπως: «Σταμάτα βρωμιάρη!», «Μην το ακουμπάς εκεί ρε μαλάκα», «Δεν προσέχεις λίγο ρε παιδιί μου;».
Επίσης αν εκείνος βγει από το μπάνιο, χωρίς να γνωρίζει, ξέρει ή δει ότι εκείνη έχει κάνει παρκέ, μπορεί να ξεκινήσει ένα λογύδριο του στυλ, να ξεκινήσει σκληρά όπως «Πρόσεχε που πατάς ρε μαλάκα!» και στην συνέχεια να κλιμακώσει πιο ήπια «Κι εγώ που δουλεύω όλη τη μέρα, και έρχομαι πίσω κομμάτια και πρέπει να τακτοποιήσω και όλο το σπίτι… Και εγώ εδώ μέσα δεν είμαι σκλάβα κανενός! Δεν είμαι εγώ η Φιλλιπινέζα σου! Δεν με σέβεσαι καθόλου, που έφαγα τα νιάτα μου να σε εξυπηρετώ…» και άλλα τέτοια ανάλογα και άκρως σετσουαλικά…
Τα όνειρά του κόκκινα, τα όνειρά της άσπρα, άπλυτα μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ροζζζζζζ…
