Προκάλεσαν, «κόπηκαν», καλύφθηκαν, αποσύρθηκαν. Έντεκα «έργα» που σημάδεψαν την παγκόσμια μουσική και αποτέλεσαν τη χαρά του συλλέκτη!
Beatles – «Yesterday and Today», 1966
Το λεγόμενο εξώφυλλο του «χασάπη». Θεωρήθηκε splatter, λογοκρίθηκε και αντικαταστήθηκε.
Jimi Hendrix – «Electric Ladyland», 1968
19 γυμνές γυναίκες καθιστές και ξαπλωμένες σε μαύρο φόντο… Μερικές κρατούν στα χέρια τους το πορτραίτο του Hendrix. Το εν λόγω εξώφυλλο λογοκρίθηκε… αλλά όπως και το «κανονικό» που πριμοδοτήθηκε δεν ικανοποίησε τον Jimi που δημόσια το χαρακτήρισε ως «μη αντιπροσωπευτικό».
Rolling Stones – «Beggars Banquet», 1968
Βρώμικη δημόσια τουαλέτα, με γκράφιτι στον τοίχο, έργο του Barry Feinstein. Θεωρήθηκε προσβλητικό και αντικαταστήθηκε με τη γνωστή «λευκή» κάρτα… Ευτυχώς που υπήρξαν οι επανεκδόσεις…
John Lennon – «Two Virgins», 1968
Το πρώτο σόλο άλμπουμ του Lennon με τη συντρόφισσά του Yoko Ono. Μετά τις αντιδράσεις η δισκογραφική εταιρεία απέσυρε περισσότερα από 30 χιλιάδες αντίτυπα… Το πρώτο μέρος της τριλογία Unfinished Music.
Frank Zappa – «We’re Only in It for the Money», 1968
Παρωδία του «Sgt Pepper Lonely Hearts Club Band» των Beatles από τον Cal Schenkel και «κριτική» στο «κίνημα των λουλουδιών» και την εκμετάλλευσή του. Τελικά μπήκε στο εσώφυλλο και επιτέλους αποκαταστήθηκε στην επανέκδοση του 1986.
Blind Faith, 1969
Το συγκρότημα που γεννήθηκε από τις στάχτες των Cream με τους Eric Clapton, Ginger Baker, Steve Winwood και Ric Grech. Το εξώφυλλο του ντεμπούτου τους με το γυμνό κορίτσι της προεφηβικής ηλικίας που κρατά στα χέρια της ένα «φαλλικό» αεροπλάνο, βγήκε στη βρετανική αγορά αλλά γρήγορα αντικαταστήθηκε
David Bowie – «Diamonds dogs», 1974
Μισός άνθρωπος – μισός σκύλος και ακαθορίστου φύλου ο Bowie ζωγραφισμένος από τον ξακουστό Guy Peellaert. Πολλές οι «διορθώσεις»… στο διάβα των καιρών.
Pink Floyd – «Wish you Were Here», 1975
Σοκάρισε το κοινό με αποτέλεσμα πολλά δισκάδικα να αρνηθούν να φιλοξενήσουν και να πουλήσουν το άλμπουμ. Ίσως και αυτός ο «ντόρος» να συνέτεινε –πέρα από την αδιαμφισβήτητη αξία του έργου- και στις υψηλές πωλήσεις του δίσκου (Νο 1 σε Αγγλία, Αμερική και όχι μόνο).
Μια χειραψία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους-ρομπότ της «αγοράς» που «κρύβουν» τα αληθινά συναισθήματά τους… και «καίγονται» στους ασφυκτικούς ρυθμούς της σύγχρονης ζωής και στα «πρέπει» που επιβάλει ένα επιδέξια μασκαρεμένο «επιτυχημένο», προφίλ. Αντίστοιχη και η θεματική του άλμπουμ πέρα των αφιερώσεων στον «καταραμένο» Σιντ Μπάρετ.
Ακολούθησε ένα politically correct εξώφυλλο.
Nirvana – «Nevermind», 1991
Μετά τις ενστάσεις των διανομέων, η δισκογραφική εταιρεία κυκλοφόρησε το άλμπουμ με «στικάκι» που κάλυπτε τα ευδιάκριτα «εργαλεία» του μπέμπη…
Manic Street Preachers – «Journal for Plague Lovers», 2009
Το εξώφυλλο του Jenny Faville για το ένατο άλμπουμ της Ουαλικής μπάντας που μποϊκαταρίστηκε από αρκετούς διανομείς.
Kanye West -«My Beautiful Dark Twisted Fantasy», 2010
Το εξώφυλλο που σχεδίασε ο περίφημος George Condo για τον αμερικανό hip hop καλλιτέχνη, και λόγω της λογοκρισίας «γέννησε» αρκετές παραλλαγές.
