Τεχνοκράτες, τα νούμερα και οι αποφάσεις

Έστω ότι με έβαζαν υπουργό Οικονομικών.  Μετά από ένα σύντομο διάστημα σε νοσοκομείο ή spa με την διακαιολογία του νευρικού κλονισμού, θα έφτανα στο γραφείο μου.   “Τι είναι το πρόβλημα;”  θα ρωτήσω έναν από τους παρατρεχάμενους που ανησυχούν μην τους αντικαταστήσω με τα δικά μου κομματόσκυλα.  “Κύριε υπουργέ, το ταμείο είναι μείον!”

“Πολύ ωραία”, θα απαντήσω.  “Φέρ’τε μου τα δεδομένα.”  Τρέχουν και γυρνάνε με κάτι λίστα εξόδων.  Έχουν ήδη αρχίσει τις δικαιολογίες.  “Τους συνταξιούχους δεν μπορούμε να τους κόψουμε άλλο, τους ελεύθερους επιχειρηματίες….”  Τα αρπάζω από τα χέρια τους και τα πετάω δραματικά στο πάτωμα:  “Όχι αυτά τα δεδομένα κρετίνοι!”  (με ύφος Γάλλου αυτοκράτορα τώρα εγώ).  “Δεν διαχειριζόμαστε μπουρδέλο, μπακάλικο διαχειριζόμαστε.  Θέλω να δω τις ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ!”

“Αυτά τα δεδομένα από που είναι; ”  “Διεθνείς οργανισμοί υπουργέ…”  “Α, εντάξει.  Γιατί αν περιμένω από ΕΛΣΤΑΤ…  Για να δούμε τι εισάγουμε περισσότερο λοιπόν…”

“Γιατί είναι έτσι μπερδεμένα τα νούμερα αποκάτω ωρέ;”  “Δεν χώραγαν υπουργέ, είναι πολύ μεγάλα!”  “Αφήστε τα γραφικά και φέρ’τε μου τη λίστα καραγκιόζηδες!”

“1.3 δισεκατομμύρια σε αυτοκίνητα.  471 εκατομμύρια σε βοδινό κρέας και σχεδόν άλλα τόσα σε τηλέφωνα…..”    Όσο κατέβαινα την λίστα, τόσο πιο εμφανής ήταν η λύση.  Αυτή την οποία καμία Τρόικα και κανείς Έλληνας πολιτικός δεν θέλει να ακούσουμε.

“Έλα εδώ εσύ”, έπιασα έναν από τους παρατρεχάμενους με κάπως στραβή γραβάτα.  “Μ, μα, μάλιστα υπουργέ!” απάντησε τρομαγμένος γιατί έβλεπε που το πήγαινα.   “Τώρα με την κρίση αλλάζεις αυτοκίνητο όπως παλιά;   Αγοράζεις κάθε μέρα καινούργιο κινητό;  Τρως κάθε μέρα χοιρινή μπριζόλα;”  “Όχι, υπουργέ μου!”  Το γύρισε σε περηφάνεια, ήξερε τι να πει.  “Ίσα ίσα που περιορίζουμε στο σπίτι όλα τα μη απαραίτητα έξοδα!”

“Ε, για δες τη λίστα βρε γκιαούρη και πες μου πόσα από αυτά είναι απαραίτητα στην Ελλάδα!”  Δείτε την και εσείς εδώ chalkidisimports (για το 2010 αλλά δεν έχει αλλάξει και πολύ) και παίξ’τε το υπουργός…