Σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις ή οργανώσεις είναι πυραμίδα. Ας πάρουμε μια εταιρεία που φτιάχνει βίδες. Είναι δυο συνέταιροι. Έχουν ένα εργοστάσιο με 50 ανθρώπους. Εκατό υπάλληλοι παίρνουν τις βίδες και τις προωθούν. Κάνουν διανομή από χίλια καταστήματα. Και αγοράζουμε τις βίδες εκατό χιλιάδες πελάτες. Η πυραμίδα είναι λοιπόν 2, 50, 100, 1000, 100000. Τα λεφτά πάνω από εμάς στους συνεταίρους.
Τι διαφορές έχει η πυραμίδα της Amway, της Organo Gold και της Herbalife; Μπορεί να πει κάποιος ότι απλά αντί να έχει χίλια καταστήματα, έχει χίλιους “συνεργάτες”. Δεν έχει σημασία πως είναι οργανωμένοι ή πως αμείβονται. Είναι απλά ανάμεσα στην εταιρεία και τους τελικούς πελάτες. Εκεί που το βιδοεργοστάσιο έχει ένα κλασσικό παλιομοδίτικο κανάλι διανομής, αυτοί σκέφτηκαν κάτι καλύτερο. Αλλά:
1. Για να ισχύσει το μοντέλο, πρέπει κάτω κάτω στην πυραμίδα, να υπάρχουν αληθινοί πελάτες. Να αγοράζουν δηλαδή τα καθαριστικά, τις βιταμίνες και τις κρέμες προσώπου άνθρωποι που δεν είναι και διανομείς. Λόγω της αδιαφάνειας αυτών των εταιρειών, δεν ξέρουμε αν ισχύει αυτό. Προσωπικά δεν πείθομαι ότι ισχύει και θα σας το αποδείξω με νούμερα πιο κάτω.
2. Πρέπει επίσης να επιστρέφει αξία από κάτω προς τα πάνω. Η βίδα αξίζει 0,9 ευρώ για εμένα. Αξίζει 0,7 για το μαγαζί. Αξίζει 0,5 για τους ανθρώπους που την προωθούν. Κόστισε 0,3 στο εργοστάσιο. Στο υποθετικό παράδειγμα, κάθε κλίμακα προσθέτει 0,2 ευρώ στην βίδα. Στην πυραμίδα ή δεν πουλάμε τίποτα (πχ η απάτη με τον χρυσό που παίζει πολύ τελευταία όπου ο χρυσός είναι…ιδεατός) ή πουλάμε όλοι το ίδιο τελικό προϊόν. (πχ πρόσβαση σε μια ιστοσελίδα της Amway για τα ίδια προϊόντα.) Είναι πυραμίδα όπου δεν είναι ξεκάθαρο τι αξία προσθέτει η κάθε κλίμακα, ούτε πως αμείβεται.
3. Αν κλείσει η εταιρεία με τις βίδες, σε μια φυσιολογική εταιρεία με κανονική διανομή, κανείς στην πυραμίδα δεν χάνει λεφτά. Εγώ πάω στο μαγαζί και παίρνω βίδες από άλλη μάρκα. Το μαγαζί αν του ξέμειναν βίδες τις πουλάει κανονικά. Οι υπάλληλο ίσως χάσουν τον τελευταίο τους μισθό αν κλείσει στραβά. Όταν κλείνουν (και κλείνουν συχνά!) ή αλλάζουν όρους διανομής μπόνους οι εταιρείες “πυραμίδες” Multi Level Marketing, όλοι χάνουν λεφτά εκτός από τους ιδιοκτήτες όμως.
Ας δούμε τώρα κάποια υποθετικά νούμερα. Στην Ελλάδα ακούγεται ότι η Amway έχει 2500 συνεργάτες. Δεν έχουμε τρόπο να το διασταυρώσουμε βέβαια καθότι κρυψίνοι. Ακούγεται ότι έπεσε από 10000 συνεργάτες σε αυτό το νούμερο. Το αγνοώ το πρόβλημα και συνεχίζω. Έστω ότι υπάρχουν 4 “διαμάντια”, η ανώτατη κλίμακα. Έστω ότι βγάζουν πράγματι “εξαψήφιο νούμερο” ετησίως όπως λένε (όταν σε κοιτάνε με νόημα). Θα βάλω 100,000 γιατί θεωρώ χλωμό να είναι περισσότερα. 4 Χ 100 = 400 χιλιάρικα τον χρόνο πρέπει να βγάλει από κάπου η Amway για να τους πληρώσει αυτούς. Οι οποίοι περιέργως τόσα χρόνια οι ίδιοι είναι πάντα. Σε περίπτωση που νομίζατε ότι θα γίνεται σαν κι αυτούς δηλαδή, χλωμό το κόβω. Έστω ότι υπάρχουν και 50 συνεργάτες που είναι “σμαράγδια” και βγάζουν 40,000 τον χρόνο. Δυο εκατομμύρια ακόμα ψάχνει η Amway σε κέρδη να τους 
πληρώσει αυτούς. Και αυτοί δεν αλλάζουν σχεδόν ποτέ τόσα χρόνια που τους βλέπω. Να βάλω κι άλλους 100 που βγάζουν 10 χιλιάρικα τον χρόνο, 300 να βγάζουν 5 και 2 χιλιάδες που ουσιαστικά απλά ψωνίζουν για την πάρτη τους και νομίζουν ότι βγάζουν 200 ευρώ τον χρόνο. Το σύνολο αυτό βγάζει 5 εκατομμύρια 300 χιλιάδες ευρώ σε ετήσια μπόνους που πρέπει να πληρώνει η Amway.
Πως διάολο θα τα πληρώσει; Θα πρέπει να κάνει τζίρο 10 εκατομμύρια, δηλαδή ας πούμε να έχει 20 χιλιάδες αληθινούς πελάτες που να ψωνίζουν από 500 ευρώ τον χρόνο. Με 40% μεικτό κέρδος οριακά θα βγαίνει. Και να τονίσω ότι είμαι ιδιαίτερα γεναιόδωρος με τα νούμερα πιο πάνω. Δεν πιστεύω καθόλου ότι βγάζουν τέτοια λεφτά τόσοι πολλοί άνθρωποι από την συγκεκριμένη εταιρεία. (Την ονοματίζω για να βγάλουμε άκρη, όχι ότι την έχω άχτι, απλά είναι η πιο γνωστή και η πιο πιθανή να μην κατηγορηθεί ως “πυραμίδα” με την κακή έννοια. Αν έχει κάποιος συγκεκριμένα νούμερα για την συγκεκριμένη νούμερα ας τα αντιπαραθέσουμε πολύ ευχαρίστως.) Στην καλύτερη περίπτωση βασίζεται σε πολλά “θύματα” τα οποία μπαίνουν και μετά από 1-2 μήνες βγαίνουν. Και τα ονομάζω “θύματα” γιατί παρατηρώ ότι στις ανώτερες κλίμακες των μπόνους είναι τα ίδια πρόσωπα και πιο κάτω….το χάος. Κάτι πάει πολύ στραβά.
“Μα, η Amway τόσα χρόνια εταιρεία! Πως την κατηγορείς έτσι εύκολα;” Και τα καζίνο είναι πολλά χρόνια εταιρείες. Δεν σημαίνει ότι είναι υγιές το οικονομικό τους μοντέλο, ούτε καλό για την κοινωνία. “Μα, τους έχουν μηνύσει και έχουν χάσει!” 
Ούτε αυτό είναι επιχείρημα. Και οι μαφιόζοι για πολλά χρόνια λειτουργούσαν υπεράνω του νόμου και πολλές άλλες επιχειρηματικές πρακτικές ήταν νόμιμες μέχρι που κρίθηκαν παράνομες. Μια σημαντική διαφορά όμως με τις εταιρείες Multi Level Marketing και βασικός λόγος που τις κατηγορώ είναι ότι δεν είναι ξεκάθαρες και ειλικρινείς στους υποψήφιους “συνεργάτες”. Υπονοούν διάφορα νούμερα αλλά ποτέ δεν αποκαλύπτουν ακριβώς τι κάνουν και πως. Ούτε στην εποχή των Φαραώ ή των Σαμάνων δεν λειτουργούσαν έτσι καλά τα πράγματα μακροπρόθεσμα. Τάζουν λαγούς με πετραχείλια και εκπαιδεύουν τους συνεργάτες πως να ξεγελάνε άλλους με το ίδιο σύστημα.
Και αυτό αγαπητοί αντιρρησίες και απανταχού εξυπνάκηδες είναι κατά την γνώμη μου πυραμίδα με την χειρότερη έννοια της λέξης.
Καλημέρα σας, μελετάω το δικτυακό μάρκετινγκ σχεδόν 2 χρόνια τώρα.
Ξεκίνησα την έρευνα μου επειδή έχω σαν στόχο στη ζωή μου “τα πράγματα” να είναι προαιρετικά και όχι υποχρεωτικά. Να μπορώ δηλαδή να έχω τη δυνατότητα της επιλογής στην καθημερινότητα μου, στο τι θα κάνω ή δεν θα κάνω, το πως, το πότε, το γιατί. Κάπως έτσι αισθάνομαι-μεταφράζω την έννοια της ελευθερίας μέσα μου.
Αυτό ακριβώς διαφημίζει ότι προσφέρει το δικτυακό μάρκετινγκ και για αυτό ξεκίνησα να το ψάχνω.
Χρειάστηκε να επενδύσω χρήματα για να μπορέσω να μάθω το χώρο αυτό, το πως δουλεύει, τι σημαίνει επιτυχία, αν κάποιος μπορεί να πετύχει(στην Ελλάδα που με ενδιαφέρει εμένα), το πως και το πότε.
Επέλεξα να γράψω επειδή κατάλαβα από το ύφος σας, πως όταν γράφετε κάτι σας ενδιαφέρει να είναι αντικειμενικά ορθό και όχι “ράδιο αρβύλα”.
Οι παράνομες πυραμίδες λοιπόν ΔΕΝ πληρούν τα παρακάτω κριτήρια:
1. Χαμηλό ή μηδενικό κόστος έναρξης/εγγραφής/εκκίνησης(όπως θέλετε πείτε το)
2. Χαμηλό ή μηδενικό κόστος ανανέωσης της έναρξης/εγγραφής/εκκίνησης(όπως θέλετε πείτε το)
3. Ύπαρξη έδρας-γραφείων-υπαλλήλων-εγκαταστάσεων στη χώρα που διαμένετε(π.χ. Ελλάδα)
4. Ύπαρξη προϊόντων ή υπηρεσιών που να δικαιολογεί τα χρήματα που πληρώνετε ΚΑΘΕ φορά
5. Ύπαρξη αποδείξεων στη γλώσσα που μιλάτε….π.χ. ελληνικά και όχι Ουγκαντιανά
6. Ύπαρξη αποδείξεων στο νόμισμα της χώρας που διαμένετε…πχ Ευρώ και όχι Ουγκαντιανά δολάρια
7. Απόδοση φόρων στο κράτος….
8. Κέρδη αποκλειστικά από την διακίνηση προϊόντων και όχι για την εγγραφή-στρατολόγηση νέων μελών
9. Εγγύηση επιστροφής χρημάτων προϊόντων και έναρξης/εγγραφής/εκκίνησης(όπως θέλετε πείτε το)
10. Δυνατότητα ο τελευταίος κρίκος(μέλος) της αλυσίδας να βγάλει περισσότερα χρήματα από τον πρώτο
Από εκεί και πέρα το αν σας τάζουν λαγούς με πετραχήλια και εξαπτέρυγα, ΧΤΕΣ(γρήγορα), χαλαρά, άκοπα και αβίαστα, αν η όλη φάση σας μοιάζει με θρησκευτική οργάνωση, αίρεση ή ότι άλλο, είναι αποκλειστικά θέμα εκείνου που σας προσεγγίζει και σε καμία περίπτωση της εκάστοτε νόμιμης εταιρίας. Οι εταιρίες δέχονται μέλη με μόνη προϋπόθεση στην Ελλάδα τα 18 έτη, δε ρωτάνε ούτε επιβάλουν τίποτα.
Υπάρχει κώδικας δεοντολογίας που πρέπει υποχρεωτικά να τηρείται αλλά ποιος ελέγχει; Ποιος τον γνωρίζει; Η εταιρία τον έχει βγάλει για να καλύψει τον κ***ο της σε περίπτωση που συμβεί κάτι, και για να δείξει καλή εικόνα αλλά μέχρι εκεί.
Αν πχ ένας ιδιώτης αποφασίσει να ζητάει 500€ για την εγγραφή μέλους ενώ η εγγραφή κοστίζει 5€, μπλέξει πολιτικά και θρησκευτικά ζητήματα στην ομάδα που χτίζει, υποχρεώνει τα μέλη να κάνουν διάφορα πράγματα κλπ, η εταιρία δεν υπάρχει τρόπος να το γνωρίζει άμεσα, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανένας να ελέγξει τη κατάσταση.Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το τελικό αποτέλεσμα. Το προϊόν της πουλήθηκε;
Έτσι μια κατάσταση μπορεί να “τραβήξει” πολύ καιρό μέχρι κάποιος απεγνωσμένος να κάνει κάποια καταγγελία-μήνυση συνήθως στην εταιρία, η εταιρία θα προβάλει τον κώδικα δεοντολογίας που έχει υπογράψει στην εγγραφή του ο ιδιώτης ότι συμμορφώνεται και συμφωνεί να τηρεί και να εφαρμόζει, θα αποδειχθεί ότι εκείνος έκανε ότι ήθελε, θα φάει εκείνος κάποιο πρόστιμο η εταιρία θα τον διαγράψει και το θέμα λήγει εκεί. Το κακό όμως έχει γίνει. Η άποψη έχει διαμορφωθεί για την εταιρία και ΟΛΟ το χώρο.
Τέλος πάντων, οι παράνομες πυραμίδες θα έχουν πάντα το κοινό τους, γιατί πάντα θα υπάρχει κόσμος που ελκύεται στο εύκολο και γρήγορο χρήμα. Πρόσφατα συνομιλούσα με έναν κύριο(40+) ο οποίος ήταν μέλος γνωστής παράνομης πυραμίδας(με βούλα) και μου πρότεινε να πάρω μέρος στην ομάδα του και αφού του εξήγησα αυτά που σας είπα και ακόμη περισσότερα η απάντηση του ήταν, “παράνομη ή όχι δεν με ενδιαφέρει καθόλου αρκεί να μπαίνει κάνα φράγκο στην τσέπη μου, άλλωστε ποιος θα με βρει;”
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Εξαιρετική ανάλυση – ευχαριστώ!
Τελικά όμως δεν μπαίνουν ούτε φράγκα, ούτε ευρώ σε τσέπες. Και ακόμα κι αν νομίζεις ότι μπαίνουν για λίγο καιρό, μπορεί να τα χάσεις αργότερα είτε σε στοκ που σου ξεμένει, ή σε έξοδα ή επειδή έκλεισε ξαφνικά η πυραμίδα…
Για τα καζίνο που αναφέρθηκε ως παράδειγμα, το μοντέλο τους είναι γνωστό εκ των προτέρων στον πελάτη, ο οποίος γνωρίζει τα odds.
Η ρουλέτα έχει 37 νούμερα, κι εάν πετύχεις το σωστό παίρνεις 33 φορές τα χρήματά σου. Άρα, εις βάρος σου. Παίζεις μαύρο-κόκκινο, αλλά υπάρχει και το 0 που τα χάνεις. Εις βάρος σου. Τα φρουτάκια επιστρέφουν ένα ποσοστό των εσόδων τους. Πάλι εις βάρος σου. Γιατί παίζεις; Αφενός διότι αυτά τα “εις βάρος σου” είναι σε άπειρα παιχνίδια, άρα αν θες να κυνηγήσεις την τύχη σου, μπορεί να είσαι εσύ ο τυχερός τώρα και οι άτυχοι αυτοί που έπαιξαν ή/και θα παίξουν μετά, και αφετέρου παίζεις για την πλάκα σου. Με την ίδια λογική που αποφασίζεις να δώσεις 100 ευρώ για να ακούσεις live ένα συγκρότημα. Χάνεις 100 ευρώ, γιατί δεν τους μηνύεις; Μα διότι θεωρείς ότι σου προσέφεραν κάτι.
Οι μηνύσεις στα καζίνο έχουν νόημα για να δείξουν εάν τηρούνται τα odds. Εκεί όπως κάθε επιχείρηση μπορεί να μη λειτουργεί σωστά. Αλλά μηνύεις τη συγκεκριμένη επιχείρηση, όχι το μοντέλο.
Στις πυραμίδες, πάσχει το μοντέλο, όχι η μία ή η άλλη επιχείρηση…
Wow, πολύ σωστές επισημάνσεις, ευχαριστώ πολύ!