Επιμέλεια – Απόδοση: Νατάσσα Μανίτσα
Όσοι έχουμε περάσει από τα θρανία με διπλό ρόλο, αυτό του μαθητή και αυτό του καθηγητή νομίζω ότι δικαιούμαστε να έχουμε άποψη για όλα. Βασικά γιατί τα βλέπουμε όλα στην κυριολεξία.
Τα κλισέ δίνουν και παίρνουν σχετικά με το αραλίκι του καθηγητή. Tράβα βάλε σε μια τάξη… μμμμ ας πούμε πέμπτης δημοτικού ή ακόμα χειρότερα τρίτης γυμνασίου (με ορμόνες που χορεύουν πεντοζάλι) έναν πρώην ξεπεσμένο γιάπη που του έμεινε από το ιματζ μόνο ο χαρτοφύλακας και το ray ban από την παλιά καλή εποχή – τότε που πέρναγε η Σοφοκλέους ανώτερη και από τη Wall street – και αν δεν αυτοκτονήσει με την τελευταία Moschino γραβάτα του, έλα σφύρα μου κλέφτικα κέντρο αυτί και θα σου πω και ευχαριστώ.
Παντού υπάρχουν καλοί και κακοί γιατροί, χασάπηδες, γιάπιδες, λουλουδούδες ε οκ και τους καθηγητές μανούλες τους γέννησαν, μην τα ισοπεδώνουμε όλα όμως.
Αν είσαι έτοιμος/η να πιαστείς κοτσίδι με κοτσίδι με τη δασκάλα της Τούλας, επειδή δε στρώνεται να διαβάσει την προπαίδεια και θα έπρεπε με έναν μαγικό τρόπο ο δάσκαλος/α να ξεκλειδώσει το ακατοίκητο για να της τα βάλει, θε δε θε, δώσε τόπο στην οργή, δε φταίει πάντα ο λειτουργός, αλλά ό,τι δεν έχει βάλει το βλαστάρι σου ακόμα σε λειτουργία… το μυαλό του, τον ποπό του σε καρέκλα κλπ κλπ κλπ.
Μην τα βάζεις με τον δάσκαλο – καθηγητή πάντα και κυρίως απόφυγε, για το καλό και την ηρεμία όλων να ανακυκλώνεις φράσεις, που θα προκαλέσουν απανωτά εγκεφαλικά σε αυτόν/ην που εμπιστεύεσαι το παιδί σου το μεγαλύτερο μέρος την ημέρας.
Σαφώς και η διάθεση είναι άκρως χιουμοριστική, μα στο χιούμορ κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες…
Πάμε Ντόλυ!
Τι δεν επιτρέπεται να ξεστομίσεις σε δασκάλους – καθηγητές, ούτε και στα πιο νεύρα τσατάλια:
1. “Μα κυρία Λούσυ μου, όλοι έχουμε περάσει από το δημοτικό, ξέρουμε όλοι να χειριζόμαστε τέτοιες καταστάσεις, έτσι δεν είναι; “
Οκ, μπορεί το θεωρητικό υπόβαρθο να το έχεις, τράβα βρες άκρη με το πρακτικό και τα ξαναλέμε. Η διδασκαλία δεν είναι κηπουρική, ιστιοπλοία, pole dancing, ιππασία και όποιο χόμπι βάζει ο νους σου. Προφανώς δε, όταν την ξεκινήσεις, ίσως αρχίσεις να βλέπεις την παλιά σου δουλειά με άλλο μάτι… διακοπές ας πούμε!3. “Έχετε σκεφθεί ποτέ να κάνετε λίγο πιο ελκυστική και αστεία την τάξη σας κύριε Γεωργίου, βεβαίως, βεβαίως; ”
Τσου! Κάνω τα αδύνατα, δυνατά να με βαρεθούν μέχρι κόψιμου φλέβας οι μαθητές μου!
4. “Βρε, αν πραγματικά σας ένοιζαν τα παιδιά μας δε θα σας ένοιαζαν οι μειώσεις, οι μισθοί επιπέδου δαπέδου και το κράτος που σας έχει γραμμένους εσάς και όλο σας το σόι… ζείτε; Πεθάνατε; Ιδού η απορία!”
Λατρεύω τους μαθητές μου. Λατρεύω το επαγγελμά μου. Επίσης λατρεύω να κάνω αυτό που λατρεύω όσο καλύτερα μπορώ και παράλληλα να μπορώ να υποστηρίξω την οικογένειά μου, να έχω να φάω, ένα ντουβάρι πάνω από την γκλάβα μου και αξιοπρέπεια στην καθημερινότητά μου… αυτά!
5. “Καλά τώρα γκρινιάζετε ότι έχετε πολλή δουλειά στο σπίτι για προετοιμασία κλπ, γιατί δεν μανατζάρετε σωστά το χρόνο σας στο σχολείο. Αν ήσασταν πιο οργανωμένοι θα είχατε πιο πολύ ελεύθερο χρόνο όταν γυρίζετε, να αράξετε και να λιώσετε μπροστά στην τηλεόραση σαν και του λόγου μου”
Αχ συγγνώμη, είμαι λίγο πολυάσχολος/η όταν είμαι στο σχολείο. Αχ συγγνώμη που περνάω το χρόνο μου στο σχολείο σε μια συνεχή αλληλεπίδραση με τα παιδιά, διδάσκω και εργάζομαι στο πλευρό τους όλη μέρα. Βλέπεις το να περνάω άλλες 20 ώρες την εβδομάδα τουλάχιστον για προτετοιμασία, διόρθωση και βαθμολογία, έχει περάσει στην καθημερινότητά μου πια… τζάμπα και δυστυχώς αδιαμαρτύρητα.
6. “Δε θα γίνετε ποτέ καλοί δάσκαλοι – καθηγητές αν δε γίνετε και οι ίδιοι γονείς”
Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω, αλλά θα γίνω. Η σχέση καθηγητή – μαθητή δεν έχει καμία σχέση με αυτή του γονέα – παιδιού… εκτός και αν στοχεύετε στο να σας αντικαταστήσω.
7. “Μα γιατί δίνετε τόση δουλειά στο σπίτι; Λιγότερα πρέπει. Επίσης, μήπως είστε λίγο αυστηρός/η με τους βαθμούς; ”
Γιατί αυτή είναι η δουλειά μου. Γιατί οι μαθητές μου βρίσκονται στο σχολείο για να μάθουν. Γιατί χρειάζονται δεξιότητες για να επιβιώσουν στη ζωή τους. Γιατί το ποιος μπορεί να κρίνει το φόρτο εργασιών και την σωστή βαθμολογία είναι μόνο ο καθηγητής. Χρειάζεστε κι άλλους λόγους;
8. ” ΑΑΑΑ εσείς οι νηπιαγωγοί πρέπει να περνάτε μούρλια! Παιχνίδια και τραγουδάκια όλη μέρα.”
Ω ναι! Η ζωή μου είναι σαν μια ταινία της Disney. Τραγουδάω όλη μέρα και όλα τα ζωάκια του δάσους μαζεύονται γύρω μας και στήνουνε χορό. Όχι ότι στο νηπιαγωγείο βάζουμε όλα τα λιθαράκια πάνω στα οποία θα οικοδομηθούν όλες οι γλωσσικές, μαθηματικές, κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες των παιδιών… όχι, μόνο διασκεδάζουμε!
9. ” Έλα τώρα… έχετε 3 μήνες διακοπές, Πάσχα, Χριστούγεννα. Μη μας πείτε πως κουράζεστε κιόλας!”
Οκ η πιο κλισέ πιπίλα ever…
Καταρχήν οι 3 μήνες το καλοκαίρι είναι 2, από τους οποίους εγώ που είμαι ευσυνείδητος δεν αράζω απαραίτητα με το ένα πόδι στο άλλο. Παρακολουθώ σεμινάρια, διαβάζω, προετοιμάζω σημειώσεις, επιμορφώνομαι. Άσε που το χειμώνα εκεί που εσύ δουλεύεις 8ωρο, εγώ δουλεύω τουλάχιστον 10ωρο για την ανάλογη προτετοιμασία, συν μια μέρα το ΣΚ για τον ίδιο λόγο. Ας τα προσθέσουμε όλα αυτά να δουμε πόσο μας βγαίνει η σούμα.
10. “Οκ καλή και η διδασκαλία… δε θα ήθελες όμως να έχεις μια πιο γουάου καριέρα που θα σου φέρει επιτυχία και περισσότερα λεφτά;”
Διδάσκω για να κάνω τη διαφορά έστω και στη ζωή ενός παιδιού. Διδάσκω γιατί είναι το λειτούργημα που σέβομαι και τιμώ όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτό το πρόσωπο έχει η επιτυχία στα δικά μου μάτια.
Πηγή: huffingtonpost.com
