Τα Oreo cookies θεωρούνται από τους περισσότερους γευσιγνώστες κάτι σαν τα …McDonald’s του χώρου. Το γλυκό oreo clan με φανατισμό μεν αλλά χωρίς πολύ περιεχόμενο, σαν spring rolls χωρίς τα λαχανικά και υπερβολικά γλυκά. Από την αρχή τους, το 1912 όταν κατασκευάστηκαν απλά και μόνο για να καλύψουν την ζήτηση για μπισκότα Αγγλικού τύπου στις ΗΠΑ ήταν και παραμένουν το άκρων άωτον της βιομηχανικής παραγωγής. Τα πρώτα τρία χρόνια είχαν δυο διαθέσιμες γεύσεις. Μετά, σαν BigMac, έμεινε το ένα και γνωστό, 71% μπισκότο, 29% κρέμα. Πρόσφατα βέβαια σκέφτηκαν να κάνουν παραλλαγές όπως και το κλασσικό παγωμένο μπας και πουλήσουν το καλοκαίρι που αλλιώς πέφτουν…
Πάνω από 9 δισεκατομμύρια oreo τον χρόνο καταναλώνονται στις ΗΠΑ, την κύρια αγορά τους παρά το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί με ακρίβεια από που προέρχεται το όνομα. Γαλλικά για χρυσάφι (or), τα μεσαία γράμματα από το cREam με δυο “Ο” σαν τα μπισκότα από κάθε μεριά ή ελληνική (βέβαια!) η καταγωγή του; Είτε από το “ωραίο” ή και από το “όρος” εξού και ο ετήσιος διαγωνισμός για το στοίβαγμά τους ο οποίος οργανώνεται σε χιλιάδες σουπερμάρκετ κάθε χρόνο στις ΗΠΑ. Πόσα μπορείς να βάλεις το ένα πάνω από το άλλο σε τριάντα δευτερόλεπτα;
Όπως και να’χει, κατά την γνώμη μου μόνο για …οικοδομικά υλικά είναι αυτά τα μπισκότα αφού δεν τρώγονται. Ακόμα και οι λάτρεις τους συνήθως τα βουτάνε σε κάτι (82% σε γάλα, 2% σε φυστικοβούτυρο λένε τα στατιστικά!) γιατί αλλιώς δεν κατεβαίνουν με τίποτα!!