Αποκαλύπτουμε από την απομαγνητοφώνηση ακριβώς όπως εκτυλίχθηκε:
“Γιάννηηηηη!”
-Αγάπη μου σου έχω πει χίλιες φορές να μην φωνάζεις το όνομά μου με δυο “ν”.
“Καλά, και που τα είδες τα δυο ‘ν’ αφού το είπα, δεν το έγραψα!”
– Έχω σπουδάσει θεωρία παιγνίων. Λες να μην ξέρω;
“Θα με τρελάνεις πάλι πρωινιάτικα αγάπη μου και δεν έχω όρεξη.”
– Προφανώς και δεν έχεις όρεξη γιατί προσπαθείς μονομερώς να μου επιβάλεις τους όρους σου.
“Ποιους όρους καλέ;”
– Δεν είναι σωστό το πλαίσιο συνεργασίας μας.
“Πλαίσιο; Παντρεμένοι είμαστε!”
– Δεν τον δέχομαι τον όρο “γάμος”. Θα τον καταργήσω. Και θα πάρω και την εκκλησιαστική περιουσία.
“Όταν παντρευτήκαμε με παπά και κουμπάρο όμως δεν σε πείραζαν.”
– Άλλο τότε.
“Πως άλλο;”
– Ρε κουκλίτσα μου ο Αλέξης το λέει αυτό “δημιουργική αμφισημία”…
“ΓΙΑΝΗ!”
– …αλίμονο αν είμαστε δέσμιοι των λέξεων, να μας δυναστεύουν…
“ΓΙΑΝΗ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;”
–
– Δεν έχω ιδέα.
“Γιάνη έχει στο κινητό σου φωτογραφίες σου γυμνό με δυο κοπέλες.”
– Όχι, δεν έχει.
“Μα, αφού τις βλέπω…να!”
– Δεν είναι δικές μου.
“Στο κινητό σου! Και να, να, στις πιο πολλές τις χουφτώνεις κιόλα!”
– Μοντάζ. Μας σαμποτάρουν σου λέω!
“Τι μοντάζ ρε απατεώνα. Εδώ είσαι με την κολλητή μου!!”
– Είπαμε αγάπη μου. Δημιουργική αμφισημία, άσε το να πέσει τώρα και βλέπουμε.
“Έχω από το σπίτι μου ρε αλήτη.”
– Δεν το δέχομαι. Πρέπει να αλλάξουμε τους όρους στον γάμο μας προφανώς.
“ΟΚ, χωρίζουμε!”
– Δεν χωρίζουμε. Δεν δέχομαι την λέξη.
“Ρε αι σιχτίρ φύγε απεδώ.”
– Δεν φεύγω. Θα είμαι στο σπίτι της μάνας μου αλλά θα το ονομάσω συζυγική στέγη.
“Αφού δεν θα είμαι εγώ!”
– Ποτέ δεν ήσουν εσύ κουκλίτσα μου. Μόνο εγώ, ΕΓΩ, ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩ!
