Τρίτη 21 Ιουλίου και η ημέρα μας φέρνει κοντά την Λευκή και την Μαύρη εκδοχή της Σελήνης.
Η Σελήνη (στην Λευκή εκδοχή της) είναι το πιο οικείο μας σώμα από τους αρχαίους χρόνους. Είναι η εικόνα της ψυχής στον χάρτη, ο χώρος των συγκινήσεων, των ευαισθησιών και των τρυφερών μας εσωτερικών δονήσεων.
Η Σελήνη, σύντροφος της Γης στο αιώνιο ταξίδι της, υπήρξε για πολλούς πηγή έμπνευσης. Έγραψαν για χάρη της μουσικοί, ποιητές, ονειρεύτηκαν κοντά της ρομαντικοί και ερωτευμένοι. Λατρεύτηκε στο πέρασμα των αιώνων, υπήρξε η Μεγάλη Μητέρα στη πίστη των ανθρώπων. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να μη παίξει κι ένα σημαντικό ρόλο στο χώρο της αστρολογίας.
Η Μαύρη Σελήνη είναι το σκοτεινό σημείο της ψυχής, όπου κρύβονται αδυναμίες, πάθη και προσκολλήσεις, μας μαγεύει και μας παγιδεύει παράλληλα.
Η ψυχή μας πάλλεται σήμερα ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, στην θετική και στην αρνητική μας πτυχή.
Είναι η κατάλληλη περίοδος για να αντιληφθούμε πως υπάρχει το άσπρο και το μαύρο, να το αποδεχτούμε και να το κατανοήσουμε, ως δύο πλευρές του ιδίου νομίσματος.
Σε μία εποχή όπου σκοτεινιάζει το οπτικό μας πεδίο και αισθανόμαστε ολοένα και περισσότερη θλίψη, ας μην παγιδευτούμε στις αρνητικές καταγραφές, τους φόβους και το σκοτάδι που απλώνουν εσκεμμένα γύρω μας.
Οι δοκιμασίες ταράζουν την ψυχή, δημιουργούν άγχη και αγωνία. Αλλά όλα τελικά αλλάζουν, τίποτα δεν παραμένει σταθερό. Μεταλλάσσονται, μεταμορφώνονται, διαμορφώνονται κάθε στιγμή…
Μπορούμε να παραμείνουμε φωτεινοί, σε αντίσταση των προκλήσεων και να αντιληφθούμε τελικά, πως στις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε υπάρχουν δύο πλευρές και πως το σκοτάδι κάποια στιγμή παραδίδει την θέση του στο φως!
Είναι ο φυσικός νόμος της τροπής και επιστροφής των πραγμάτων στην Δημιουργία.
