Παρασκευή 18 Μαρτίου και οι Δεσμοί της Σελήνης ενεργοποιούνται από μία σειρά συνδυασμών. Αυτό συμβαίνει φυσικά γιατί είμαστε σε περίοδο εκλείψεων, όπως ήδη έχουμε αναφέρει στις πρόσφατες προβλέψεις μας, αλλά και γιατί γύρω από τους Δεσμούς κινούνται πλανήτες και πλανητοειδείς.
Σε σύνοδο με τον Ν. Δεσμό της Σελήνης, ο αστεροειδής Κένταυρος Χείρωνας και ένας λιγότερο γνωστός αστεροειδής με το όνομα Ηχώ (Echo 60).
Κατά τον Οβίδιο στις «Μεταμορφώσεις» του, η Ηχώ συνδέθηκε με τον Νάρκισσο. Ο Νάρκισσος ήταν ένας πανέμορφος νέος από την Βοιωτία και δεν ασχολείτο παρά με το να θαυμάζει την άριστη σωματική του διάπλαση στις όχθες ενός ποταμού. Εκεί τον ερωτεύθηκε η νύμφη Ηχώ και τον καλούσε. Εκείνος όμως δεν έδινε σημασία. Αποτέλεσμα ήταν η μεν φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε να ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει, ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτό-θαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.
Η Ηχώ συμβολίζει την αντήχηση και την αναπαραγωγή του ήχου, των δονήσεων. Ο ήχος ως δόνηση είναι κινητήριος δύναμη στο ορατό μας Σύμπαν.
Σε σύνοδο προς τον Χείρωνα και τον Ν. Δεσμό, έρχονται στην επιφάνεια μνήμες και αντηχούν συναισθήματα πόνου που μας έχουν σημαδέψει. Κάπου βαθιά στην σπηλιά των αναμνήσεων της ψυχής, υπάρχει μία φωνούλα που μας καλεί…
Χρειάζεται να αφιερώσουμε λίγο χρόνο σε μας, να αφουγκραστούμε τις δονήσεις αυτές, κάνοντας μία βαθιά ενδοσκόπηση. Να εξετάσουμε τα εμπόδια που συναντήσαμε ή θέσαμε οι ίδιοι στη ζωή μας, να βρούμε λύση ή διέξοδο και να ξεκινήσουμε την αποκοπή από τον πόνο που μας κρατά δέσμιους. Οι μνήμες αυτές έχουν γίνει «ένα με τη φύση μας» -αλλά ο άνθρωπος πρέπει να φροντίζει για την γαλήνη της ψυχής και να μάχεται να την κερδίσει.
Θα ήταν σωστό να τολμήσουμε να κάνουμε αναθεωρήσεις σε επιλογές, ή συνήθειες.
Καθώς η δόνηση είναι αφύπνιση, ίσως ήρθε η στιγμή να κάνουμε το αποφασιστικό βήμα να ξεπεράσουμε τα τραύματα που δεν επουλώσαμε και απλά καλύψαμε «πρόχειρα¨ αποφεύγοντας να τα αντιμετωπίσουμε απ΄ευθείας. Γιατί αυτά υφίστανται και με το να προφασιζόμαστε πως δεν υπάρχουν, δεν παύουν να αιμορραγούν.
Κάθε πρόβλημα έχει το κλειδί και την λύση του. Σε μας έγκειται να ξεκλειδώσουμε τις μνήμες και να απελευθερώσουμε την ψυχή από την σύγχυση και τον διαχρονικό πόνο…
