Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου και λίγο πριν την τελευταία έκλειψη Ηλίου, που σχηματίζεται αύριο το πρωί όπως έχουμε ήδη αναφέρει σε άρθρο μας, η ημέρα μοιάζει με την πιο βαθιά νύχτα της ψυχής.
Σε λίγες ώρες η Σελήνη θα συναντήσει τον Ήλιο και κάτω από το παιχνίδι της σκιάς και του φωτός, θα κρύψει προσωρινά τον ζωοδότη πλανήτη.
Οι εκλείψεις δεν είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να μας ανησυχεί. Σηματοδοτούν σταθμούς στη ζωή μας, προσδιορίζουν αδυναμίες ή κρυμμένες καταστάσεις και κλείνουν κύκλους.
Σήμερα, ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε εκείνες τις λεπτομέρειες που μας διαφεύγουν στον τομέα που αγγίζει η αυριανή έκλειψη για τον καθένα μας.
Είναι μικρές, ίσως ασήμαντες με την πρώτη ματιά, αλλά ουσιαστικές, καθώς ορίζουν τη βάση των ονείρων και των προσδοκιών μας.
Στην πιο βαθιά μας επιδίωξη, στο ανεκπλήρωτο όνειρο, στο όραμα που μας εμπνέει, θα εστιάσουμε σήμερα, προσδιορίζοντας με υπομονή και επιμονή τις γραμμές του σχεδίου που θα το υλοποιήσει.
Υπάρχουν όμως εμπόδια, προσωπικά και εσωτερικά, που καθυστερούν την υλοποίηση. Αυτά τα εμπόδια θα ήταν καλό να αντιμετωπίσουμε σήμερα και να το ξεπεράσουμε.
Τα ερωτήματα που θα θέσουμε είναι:
-Πόσο σημαντικό είναι το όνειρο;
-Πόσο ουσιαστική είναι η επίτευξη;
-Πόσο πολύτιμο το δώρο που περιμένουμε;
-Ποια η θυσία και το αντίτιμό της;
Όλα αυτά είναι βασικά και θα ήταν απαραίτητο να απαντηθούν σε ένα ειλικρινή διάλογο με τον ίδιο μας τον εαυτό. Και το αύριο θα χαράξει σύντομα, παρασύροντας τα σκοτάδια αμφιβολίας, φόβου, ανασφάλειας, απαισιοδοξίας, αβεβαιότητας.
Η χαρά θα έρθει φωτίσει ξανά και η ελπίδα θα μας φέρει κοντά σε όσους μπορούν να υποστηρίξουν το όνειρό μας.