Τρίτη 5 Ιουλίου και μία ημέρα μετά την ενδιαφέρουσα Νέα Σελήνη στον Καρκίνο, έχουμε την συνάντηση-σύγκρουση δύο αστεροειδών, της κατηγορίας των Κενταύρων, του Χείρωνα και του Έλατου. Όψη που έχει διάρκεια ημερών και αγγίζει τον ψυχισμό.
Ο Κένταυρος, είναι η εικόνα του ανθρώπου που πάσχει, διαιρεμένος ανάμεσα στα ένστικτα και την πνευματική του κληρονομιά, την θεία υπόσταση. Η αγριότητα που τον χαρακτηρίζει εν γένει, είναι η εσωτερική του ανισορροπία. Βιώματα, τραύματα, εμπειρίες που δεν μπορεί να ξεπεράσει, πλήττουν την «αύρα» του. Από τον άνθρωπο που κεντά τον ταύρο, ερχόμαστε στη συνέχεια της μυθολογίας, στον άνθρωπο που «κεντά την αύρα» του. Κι αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο να το κατανοήσουμε.
Ο Χείρωνας, ο θείος δάσκαλος και μύστης μίας εποχής που χάνεται στα βάθη του χρόνου, διδάσκει τον τρόπο να ξεπεράσουμε το τραύμα της γέννησης, τους εσωτερικού μας παιδιού. Εμποτισμένος από το πνεύμα του Απόλλωνα, για να γλυκάνει την πίκρα της απόρριψης του πατέρα, γίνεται ο πρώτος θεραπευτής και δάσκαλος της ανθρωπότητας.
Ο Έλατος ήταν ένας Κένταυρος που συνδέθηκε με τον λόγο. Στην θετική μορφή, με την σοφία και την κατανόηση. Στην αρνητική, με τον ανούσιο λόγο.
Η σύνδεσή τους, που σχηματίστηκε ξανά στο παρελθόν, αναδεικνύει την ανάγκη να διακρίνουμε πίσω από τις λέξεις μηνύματα.
Να δώσουμε βάση στην ουσία κι όχι στην ρηχή και επιφανειακή έκφραση.
Να καλλιεργήσουμε το πνεύμα, να αναπτύξουμε την εσωτερική παιδεία.
Να φέρουμε ποιότητα στη ζωή μας, στρατηγική, τακτική, μεθοδικότητα.
Να μην χρησιμοποιούμε το ψέμα, την υπερβολή, την έπαρση, την αυτοπροβολή.
Να μην ασκούμε καυστική κριτική, να είμαστε ειλικρινείς και απλοί.
Τέλος, να αποφεύγουμε εκείνους που, με τις θολές τους εικόνες, δημιουργούν πλάνη και ψεύτικες ελπίδες.
Ας μην ξεχνάμε πως…
Η γνώση βοηθά να εμβαθύνουμε και να θωρακιστούμε.
«Ο νους που γνωρίζει», είναι ελεύθερος ακόμη κι αν το φυσικό σώμα εγκλωβίζεται ή περιορίζεται. Ο νους οδηγεί στην απελευθέρωση από τα δεσμά της καθημερινότητας.
Η διδασκαλία, η παιδεία, πρέπει να απηχούν στην φυσική, στην ψυχική και στην πνευματική μας εξισορρόπηση.
Η καλλιέργεια της ψυχής μέσω της Τέχνης, της φιλοσοφίας, είναι η θωράκισή μας, η πνευματική μας εξέλιξη και η απομάκρυνση από κάθε τι μίζερο, περιοριστικό, πεζό και κενό νοήματος.
To δέντρο της γνώσης, πρέπει να έχει γερές ρίζες. Για να απλώσει τα κλαδιά του και να αγγίξει όλους τους ορίζοντες.