Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ
Κινήσεις που οδηγούν σ’ ένα απλό κρεβάτι
πώς να εμπνεύσουν πια;
Κρεβάτι χωρίς παραστάτη
χωρίς εφιδρώσεις
χωρίς εντυπώσεις
ένα άδειο στρωμένο πανί
μία οθόνη δίχως προβολή
και κινήσεις μονοσήμαντες
που σημαίνουν μόνο το τέλος της μέρας.
Μια ειρήνη υπόγραψα φαίνεται
χωρίς καμιά μάχη να ‘χει κερδηθεί ή χαθεί.
Ειρήνη είναι ο ύπνος
που έρχεται περιβρεγμένος
μόνο με την ελπίδα του ονείρου.
Αλλά, αναπάντεχα μια γλύκα απλώνεται
στην επιφάνεια της ταλαιπωρημένης σάρκας.
Τέλειωσε και τούτο το βράδυ.
Ακόμη ένα κομμάτι χρόνου
που δεν πρόδωσα
δε βλαστήμησα
την ώρα και τη στιγμή.
Ήταν η μέρα καλή
καμιά δεν ένιωσα νέα πληγή κ
καμιά δεν κακοφόρμισε παλιά.
Κρεβάτι απλό με τέσσερα πόδια
και καλοκαιρινά σεντόνια βάναυσα λευκά.