Gianni Potamussis
Ανάγκη του χτες στο αύριο θα ξέρεις το σήμερα.
Σπρώχνε ψηλά την καρδιά σου «Σίσυφε» μέχρι να κυλίσει ξανά κάτω.
Στο χτες εγώ και το τίποτα,
εγώ και το κενό σ’ ονείρατα της ψώρας.
Ανάγκη εγώ είμαι στο κενό στο τίποτα σε πανηγύρια του χτες φτεροχτύπημα.
Ανείπωτες χαρές με θλίψες ανείδωτες στην ανάγκη του αύριο.
Ξεστρατισμένε «Θησέα» στο λαβύρινθο αυτή η μυρωδιά
από θειάφι κάποτε θα σε βγάλει στον κρατήρα του ηφαίστειου της Σαντορίνης
Γυμνό μα… ολάκερο .