Ευάγγελος Ρήγας
Σε ζωγράφιζα
και μέθαγα την τρέλα μου στα μάτια σου.
Υγρή η νύχτα, ίδια η πρώτη νύχτα
όταν το βλέμμα σου με άγγιξε.
Στο χάδι μου το χάδι σου παγίδευσε
το νου μου.
Πάει καιρός πια όπου οι νύχτες
δε στεγνώνουν τη συγνώμη.
Ξημερώνει σε λίγο…
Μαζί κι ο θόρυβος της σιωπής.
Πριγκίπισσα του φεγγαριού
ευχαριστώ!
Σ´ ευχαριστώ που έχυσες το χρώμα
των ματιών σου
μεσ´ στο δικό μου ουρανό!
Για την ανάπαυλα, κάτω απ´ τη μεγάλη
τη ροδιά
στο δείλι της μέρας,
λίγες ακόμα πινελιές απέμειναν…
Ευαγ. Ρήγας
” Από το βιβλίο με ποίηση, πεζά ποιητικά και στοχασμούς ¨ Ο Κήπος του Ανάγερτου ¨. “
