Χαρά Μαρκατζίνου
Λαχταρώ την ώρα του γυρισμού,
την ώρα που θα συναντηθούν τα βλέμματά μας
και το χαμόγελό σου θα φωτίσει την ψυχή μου.
Λαχταρώ την ώρα που θα σμίξουμε
και το φιλί σου θα σβήσει
τη δίψα της μοναξιάς,
θα στείλει στη λήθη
τη μνήμη του προηγούμενου αποχωρισμού…
Λαχταρώ την ώρα του γυρισμού,
όταν η ανάσα σου θα χαιδέψει το λαιμό μου,
όταν τα δάχτυλά σου μπλεχτούν στα μαλλιά μου…
Λαχταρώ την ώρα που θα σμίξουμε
και τα κορμιά θα γίνουν ένα,
την ώρα που ο πόθος είναι πάνω από κάθε λογική
και το πάθος σημαδεύει το κορμί.
Λαχταρώ την ώρα του γυρισμού
για το αχόρταγο βλέμμα σου
για τη γεύση του φιλιού
και το σαγηνευτικό σου χάδι.
Λαχταρώ την ώρα που θα σμίξουμε
και θα σταματήσουμε το χ΄ρονο,
για την αγκαλιά που θα σβήσει
τον πόνο της μοναξιάς…
Λαχταρώ την ώρα του γυρισμού,
για το γέλιο μας και την κομμένη μας ανάσα
για το χάδι και τ’ανακατεμμένα σου μαλλιά.
Λαχταρώ την ώρα που θα σμίξουμε,
για το “μου’λειψες πολύ” μες τα ξημερώματα…